My Secret ความลับคือรักเธอ

6.0

เขียนโดย Pie_IceBerry

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 11.13 น.

  17 ตอน
  10 วิจารณ์
  24.78K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) อย่าทำให้รู้สึก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ToomTam Talk :

ตอนนี้ผมอยู่หน้าโรงหนังกับกวางแล้วก็แอปเปิ้ลครับ เราซื้อตั๋ว

และป๊อปคอร์นเรียบร้อยแล้วล่ะครับ ผมเพ่งจ้องมองไปที่แอปเปิ้ล…

ผู้หญิงที่ไม่เหมือนใคร ผู้หญิงที่โดดเด่นอย่างชัดเจน ผมไม่รู้ทำไม

ยิ่งมอง ยัยนี่ก็ยิ่งน่ารักขึ้นทุกวัน เริ่มต้นที่ช่วงเวลาที่เราคุยดีๆด้วยกัน

มันทำให้ความรู้สึกดีๆก็ตามมาด้วย จนวันนี้ผมแน่ใจว่ารักเธอหมดใจไปแล้ว

ไม่รู้เมื่อไหร่เหมือนกันนะ…แล้วผมก็ชอบกวนเธอเล่นๆด้วย สิ่งที่หวังก็แค่ได้

ใกล้ชิดเธอ แต่ช่วงนี้แอปทำตัวแปลกๆไป จนผมก็ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

Apple Continue Talk :

ฉันเดินเข้าไปในโรงหนังกับตามและกวาง ตูมตามนั่งตรงกลางแล้วกวาง

นั่งฝั่งซ้าย ส่วนฉันนั่งตรงขวา แบบนี้ กวาง-ตาม-ฉัน

หนังที่เราเลือกดูเป็นหนังรักซึ้งๆ หนังเริ่มแล้ว ฉันหันไปมองตูมตาม

ก็เห็นกวางป้อนป๊อปคอร์นให้ตูมตามอยู่ มันเป็นภาพที่เต็มไปด้วยความ

เจ็บ…ปวด ผ่านไปประมาณเกือบสองชั่วโมง

เป็นช่วงตอนจบของหนัง พระเอกนางเอกต้องจากกันอย่างทรมาน

ฉันน้ำตาไหลรินอาบแก้มอย่างน่าสมเพช

ตูมตาม : เห้ย แอปเปิ้ล เศร้าจนร้องเลยหรอ

ฉันไม่ตอบ ปล่อยให้น้ำตามันไหลต่อไป … เค้าคงไม่รู้หรอกว่าน้ำตาที่ไหล

ออกมาไม่ใช่เพราะหนัง แต่เป็นเพราะเค้ากับกวางต่างหาก ! ทำไมนะ

ทำไมต้องรักคนอย่างเค้าด้วย พอทีเถอะแอปเปิ้ล YOY

ฉันเดินออกมาจากโรงหนังแต่แล้วตูมตามก็เดินตามออกมา แต่กวางยังอิน

กับหนังจึงไม่ได้ตามมา

ตูมตามเดินมาคว้าข้อมือฉันไว้ ฉันหันไปเผชิญหน้ากับเค้าแล้วสะบัดมือ

เค้าออกแล้วรีบปาดน้ำตาอย่างลวกๆ

ตูมตาม : แอป เธอเป็นอะไรกันแน่ ! เธอเปลี่ยนไปทุกวันๆแล้วนะ

แอปเปิ้ล : นายไม่ต้องมารู้หรอกว่าฉันเป็นอะไร !!

ตูมตาม : แอปเปิ้ล ฉันไม่เข้าใจเลยนะ !

แอปเปิ้ล : ใครเค้าสั่ให้นายเข้าใจล่ะ

ฉันกัดฟันพูดแล้วปล่อยให้น้ำตาที่กักเก็บไว้นานนแสนนานระบายออกมา

เสียที ทำไมนะ ทำไม ฉันต้องมาเสียน้ำตาเพราะเรื่องบ้าๆแบบนี้ด้วยล่ะ!

ฉันร้องไห้ยากจะตาย แต่เค้าคนเดียวหรอ ทำให้ฉันร้องไห้มากมาย

ขนาดนี้ พอทีน้ำตา…

แอปเปิ้ล : ต่อไปนี้นายไม่ต้องมายุ่งกับฉันอีก !

ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ยังฟังดูสั่นเครือ … ตูมตามสวมกอดฉันแน่น

จนรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นที่มี … ทำไมนะ มากอดฉันทำไม ถ้าไม่

คิดอะไรกับฉันแล้วจะกอดทำไม ! มาทำให้รู้สึกมากกว่าเพื่อนทำไม

แอปเปิ้ล : นายปล่อยฉันนะ

ฉันพยายามผละออกจากเค้าแต่ก็ไม่สำเร็จเลย ฉันจึงปล่อยให้

เค้ากอด…ให้หัวใจรับรู้ถึงความอบอุ่นและอ้อมกอดแสนหวานนี้

เพราะฉันไม่อาจห้ามหัวใจได้อีกต่อไปแล้ว…

ตูมตาม : ไม่ ฉันไม่ปล่อย ! ฉันจะไม่เลิกยุ่งกับเธอด้วย

แอปเปิ้ล : ทำไม…

ตูมตาม : อะ เอ่อ เธอเป็นเพื่อนฉันนี่

เค้าพูดทั้งที่อ้อมกอดก็ยังไม่คลาย

“ก็เธอเป็นเพื่อนฉันนี่”

“ก็เธอเป็นเพื่อนฉันนี่”

“ก็เธอเป็นเพื่อนฉันนี่”

กวาง : พวกเธอสองคน Oo !!!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา