4 สหายพจญเเดนออเคมิสต์ ( FMA BBI )

7.4

เขียนโดย jane

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 12.11 น.

  51 ตอน
  13 วิจารณ์
  59.26K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ชาฝีมือคนเขียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ชิ โอ๊ย เเย่เเล้วๆ ฉันไม่เคยชงชามาก่อนเลยในชีวิต เเล้วจะทำยังไงดีล่ะเนี้ย เเล้วทำไมโต๊ะชงชามันอยู่ไกลจังเลย

นี่หากเอ็ดขายาวกว่านี้อีกหน่อยล่ะก็..

ว้ากกกก!!! ดันคิดว่าเอ็ดขาสั้นอีกจนได้ TT TT

.

.

เฮ้อ ถึงซักที ปวดขาเป็นบ้าเลย เเล้วจะชงยังไงล่ะเนี้ย อ่ะชงมั่วๆเลยล่ะกัน

ฉันหยิบใบชามากรองอย่างมั่วๆเเละปรุงเเบบมั่วๆหวังว่ารสชาติมันจะออกมาดีนะ ฮึกๆTT^TTlll

ฉันเดินถือถาดที่มีกาน้ำชาเเละเเก้วอยู่2ใบ ฉันใส่เกลือให้ใบหนึ่งถึง5ช้อน ทายซิของใคร?

เเต่ระหว่างทางเดินกลับไปยังห้องของผู้บัญชาการ....

"นี่ๆเด็กคนนั้นใครหรอ"

"เฮ้ย!นี่มันพันเอกของกองทัพเชียวนะ พูดอะไรให้มันระวังๆหน่อยสิ"

"ต..เเต่ เขายังเด็กอยู่เลยนะ"

"นั้นเเหละ พันเอกเขามาเป็นนักเล่นเเร่เเปรธาตุที่นี่ตั้งเเต่อายุ12 เเละมาเป็นพันเอกตอนอายุ17 ถือเป็นพันเอกที่อายุน้อยที่สุดของกองทัพเราเชียวนะ"

เอ๊ะ นี่เขามองอะไรอยู่หนิ ชะเฮ้ย! มองเรานี่หว่า เเล้วมองเราทำไมกัน คงไม่ใช่มองเราว่าเราตัวเล็กหรอกนะ

ฮืออ ตายๆๆๆ TT^TTllll

"อ้าว เอ็ดเวิร์ดคุง เวลาถือถาดน้ำชาอย่าเอาหัวไปโขกกับพนังเเบบนั้นซิจ้ะ"

ใครน่ะ อ้าว! คุณริซ่าเองหรอ

"เเหะๆสวัสดีอีกรอบนะครับ"

"พลเอกมาให้มาชงน้ำชางั้นหรอ"

"ถูกเเล้วครับ เเล้วนี่เป็นชาที่ชงครั้งเเรกซะด้วยสิ ไม่รู้ว่าจะถูกปากท่านผู้นั้นกับ(ไอ้)อดีตพันเอกหรือเปล่าน่ะสิครับ"

"เอาอย่างนี้มั้ย ว่างๆก็มาหาฉันก็ได้นะ เดี๋ยวฉันสอนให้"

"ขอบคุณครับ ตายล่ะ! ผมให้พวกเขารอนานไม่ได้ซะด้วยสิ ผมไปก่อนนะครับ"

"เดี๋ยวก่อนสิ เอ็ดเวิร์ดคุง"

ฟิ้ววววว

"อ้าว ไปซะเเล้ว"

ฉันรีบวิ่งไปด้วยความเร็วสูง เมื่อรู้สึกว่าคอยให้รอนานเกิดไปเเล้ว ชาของฉันจะมีรสชาติเป็นยังไงหนอ คงไม่เเย่เท่าไรล่ะมั้ง

"ให้รอซะนานเลยนะ เจ้าเหล็กไหล"

"ไม่นานเป็นชาติก็เเล้วกัน"ฉันพูดประชดอดีตพันเอก เเละรินชาให้ทั้ง2คน

ฉันมองทั้ง2คนดื่มอย่างใจจดใจจ่อ

"พรวดดด!?!! ไหงมันเค็มอย่างงี้ล่ะเจ้าเหล็กไหล"

"ชาใส่เกลือ(เเบบพิเศษ)สำหรับพลเอกคนใหม่ของกองทัพน่ะครับ ^_^ "

โชคดีที่เจ้าพลเอกไม่ได้คิดอะไรมาก เเละกลับไปนั่งเก๊กเหมือนเดิม นี่หากไม่ได้อยู่ต่อหน้าท่านผู้บัญชาการล่ะก็ ฉันคงจะเอาถาดน้ำชาฟาดใส่เจ้าหัวลูกชิ้นไปเเล้ว มั่นไส้ชะมัด

"ฉันว่าเธอคงต้องไปฝึกเพิ่มอีกหน่อยนะ มันเค็มไปหน่อยนะ"ท่านผู้บัญชาการพูดขึ้น

"เเหะๆงั้นหรอครับ"

"อ๋อ หลังจากนี้จะมีคนอยากให้เธอรู้จักหน่อยนะ"

"เขาเป็นใครหรอครับ"

"เป็นนักวิจัยจรวดนะ เห็นว่าจะมาสมัครเป็นคนของทางการ หน้าเหมือนอัลฟองเช่คุงไม่ผิด เพียงเเต่เขาอายุ18"

เอ๊ะ!?! คงจะไม่ใช่!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา