รักวุ่นๆในโรงเรียนชายล้วน!?!!

หนึ่งวันผ่านไป...หลายวันผ่านไป... เฟิร์สคริสก็ยังเงียบนิ่งอยู่เช่นเดิม คาสิโนก็ยังพยายามปลอบใจอยู่เช่นเดิม...จนกระทั่ง คาสิโนทนไม่ไหวที่เห็นเพื่อนของตนเป็นแบบนี้

" เฟิร์สคริส...คุณเป็นอะไรไปครับ ท่านประธานพูดอะไรกับคุณเหรอครับ "

เฟิร์สคริสเงยหน้ามองคาสิโน นํ้าตาอันเศร้าโศกของเฟิร์สคริสเริ่มหลั่งไหลออกมา

" ผม...ควรจะทำยังไงดี "

นํ้าตาของเฟิร์สคริสเริ่มไหลออกมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

คาสิโนมองเฟิร์สคริสด้วยสีหน้าเศร้าโศกไปด้วย แต่กลับไม่สงสัยว่าเธอเป็นผู้หญิง

ร่างของเฟิร์สคริสเริ่มโอบเข้ากอดคาสิโน

" ผม...ขอโทษ...ผม...โกหกทุกคน...ผม...ไม่ควรจะมาที่นี่... "

เฟิร์สคริสพูดพร้อมกับนํ้าตาที่แทบจะไม่มีวันหมดสิ้น

" ผมเข้าใจครับ คุณคงจะทรมานกับที่นี่มากสินะครับ ผมก็อยู่ที่นี่มานานแล้ว ผมรู้ครับ ว่าคุณรู้สึกยังไง เพราะฉะนั้น...หยุดร้องเถอะนะครับ"

คาสิโนจับแขนเฟิร์สคริสพร้อมกับเช็ดนํ้าตาให้ด้วยสีหน้าอ่อนโยน

ออโรร่าอันสวยงามเริ่มแผ่ออกมาจากสีหน้าของทั้งสอง เฟิร์สคริสเริ่มหน้าแดง จนทำอะไรไม่ถูกว่าตนเองมาโอบชายผู้นี้ได้อย่างไร

และแล้ว เฟิร์สคริสก็ผลักตัวออกจากคาสิโน พร้อมกับพูดว่า

" ข...ขอโทษนะ "

พูดจบ เฟิร์สคริสก็วิ่งหนีออกไป

คาสิโนจ้องมองพร้อมกับคิดคำนวนอีกครั้ง และพูดว่า

" ...นะ...เหรอ?? "

คาสิโนเริ่มสงสัยเกี่ยวกับคำพูดและสีหน้าหลังจากที่ผลักตัวตนเองออก

ตุ๊บๆๆๆ....เสียงฝีเท้าที่กำลังวิ่งสุดชีวิตของเฟิร์สคริสแสดงถึงความอายอันยิ่งใหญ่ของเฟิร์สคริส และเริ่มพูดในใจว่า

" อะไรกันเนี่ย นี่ฉันเขินเหรอ?? เป็นไปไม่ได้ ฉันชอบเขาเหรอ?? ไม่จริงหรอก ฉัน...นี่ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย !!! "

เฟิร์สคริสหน้าแดงและเขินอย่างบอกไม่ถูก และแล้ว ก็นึกได้ว่า

" ฉัน...ไม่เคยหน้าแดงและรู้สึกเขินขนาดนี้มาก่อนเลย หรือว่า...นี่จะเป็น...รักแรกของเรา !!! "

เฟิร์สคริสช็อคกับความคิดของตนและไม่คิดว่ามันจะเป็นไปได้เลย

" จริงสิ...ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นผู้หญิงนอกจากท่านประธาน ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรักเขาเลยแม้แต่น้อย และเขาก็ไม่มีทาง...ที่จะรักฉันได้เลย ชะตากรรมแบบนี้...ฉันคงจะ...แอบรักสินะ... "

เฟิร์สคริสพูดในใจอย่างเศร้าโศกและผิดหวังอย่างมาก

" เฮ้อ...ฉันเนี่ยนะ คิดอะไรบ้าบออีกแล้วเนี่ย นี่มันโรงเรียนชายล้วนนะ ต้องคิดแต่เรื่องเรียนเท่านั้น ที่สำคัญ ต้องไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวัง ใช่แล้ว ภารกิจของเราคือ ช่วยคุณครูใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนเก่าของคุณพ่อ อืม ต้องไม่หวั่นไหว "

เฟิร์สคริสพยายามไม่คิดเรื่องอื่นนอกจากภารกิจของตน

แต่จิตใจของเธอก็ยังคงเขินๆอยู่เหมือนกัน

เฮ้อ...ช่วงนี้คิดอะไรไม่ออกเลยแหะ เพราะงานเยอะเหลือเกิน แต่ก็จะพยายามคิดนิยายเรื่องนี้สุดชีวิตจ้า อ๊ะ...อย่าลืมแสดงความคิดเห็นหน่อยนะคะ