ขอบคุณที่ให้ฉันได้รักเธอ Thank 4 U

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

   โครม!!!  “โอ๊ย…ทำไมมันถึงซวยอย่างนี้น่ะ” ฉันบ่นพรึมพรำ ในขณะที่กำลังปัดฝุ่นที่ก้นออก

“บ่นพรึมพรำอะไรคนเดียวจ๊ะอาร์ม”

“อ้อ…ปะ เปล่าจ๊ะ” ฉันพูดตอบกลับไอซ์  ไอซ์เป็นเด็กสาวที่ตัวเล็กน่ารัก ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของฉัน

 “มาจ๊ะฉันช่วย” เด็กสาวตัวเล็ก พูดพร้อมกับส่งมือมาให้ฉัน “ขอบใจจร้า^^”  ฉันรีบตอบกลับพร้อมกับยืนมือไปให้

 “เอ่อ…แล้วว่าแต่เธอจะตอบฉันได้รึยังจ๊ะว่าเธอบ่นอะไร อยู่คนเดียว” เด็กสาวกล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่อยากรู้อยากเห็น

“อ้อ…ก็วันนี้มันเกิดแต่เรื่องซวยๆทั้งวันเลยน่ะสิ TT” ฉันตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไร

“ทำไมล่ะจ๊ะ” เด็กสาวกล่าวถามอีกครั้งเพื่อต้องการจะรู้ให้ได้

“ก็ตั้งแต่ฉันก้าวออกจากบ้านน่ะสิ ฉันก็ซวยตลอดทางเลย พอออกจากบ้านมา ฉันก็เหยียบขี้หมา พอมาถึงหน้าปากซอย ฉันก็โดนรถเชียว พอจะลงจากรถฉันก็สะดุดกับขั้นบันไดรถแล้วไปจับกบอยู่กับพื้นพอเดินเข้ามาในโรงเรียน ก็โดนอาจารย์ห้องปกครองตัดคะแนนเรื่องใส่นาฬิกาสีผิดระเบียบน่ะสิ TT”เปิดซิงห้อวปกครองตั้งแต่วันแรกของการเปิดเทอมเลยฉัน

 ปึกโครมมม!!! “โอ๊ย…นี้มันทางเดินน่ะไม่ช่ทาง…วิ่ง” ฉันต้องชะงักเมื่อเห็นหนุ่มร่างสูงตรงหน้า… “เอ่อ…ขอโทดคับน้อง พี่รีบจริงๆ “ “ อ่อ…ไม่เป็นไรคับผมตังหากที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ”

“แล้วน้องเป็นอะไรหรือเปล่าคับ” รุ่นพี่ร่างสูง พูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง

ฉันรีบตอบกลับด้วยท่าทีเขินๆ “อ้อ…ไม่เป็นไรคับ”  “เอ่อ…แต่ว่า” รุ่นพี่ร่างสูงพยายามจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ยังไม่ทันไร เลือดกับเดาของฉันก็หยด แมะๆ ลงที่พื้น แล้วหลังจากนั้นฉัน วูบ หมดสติลงไปนอนกองอยู่ที่พื้น