Sky Windom Air:ตีนคู่ ขาเหล็ก!!

กาลครั้งหนึ่ง....มีนกตัวหนึ่งชื่อว่า อิคคิ...เป็นนกที่มีคนสวยงามสีขาว และ เป็นนกที่รักอิสระ...จนกระทั่ง...
ท่านพระราชา อิซบูล และ ท่านพระราชินี เซลล่า ผู้ปกครองประเทศแห่งหนึ่ง...ทั้ง2คนได้ส่งทหารไปตามจับ...
อิคคินกสีขาว...และอิคคิก็โดนจับจนได้....ณ เวลานั่น อิคคิ รู้สึกเคียดแค้นมนุษย์ที่สุด มนุษย์ที่ชิงความอิสระของตนเองไป....

ผ่านไปเป็นเวลา 5 ปี...

ในค่ำคืนหนึ่ง....อิคคิ ได้เห็นแสงที่อยู่ข้างนอกบ้านนก...ซึ่งตลอด5ปี อิคคิไม่เคยออกมาจาก บ้านนกนั่นเลย...
ไม่ขัน ไม่ร้อง ไม่สนใจอะไรนอกจากอาหาร....แต่แสงนั่น เหมือน ว่า จะทำให้มันต้องออกไป....

เมื่ออิคคิออกไปแล้ว...เขาได้ไปเจอ...ท้องฟ้า.....ท้องฟ้าที่ไม่ได้เห็นเป็นเวลา5ปี....มันกระโจนออกไป...

ท้องฟ้าของข้า!!~

แคร้ง!!~

อิคคิได้ติดกรงที่ขังมันไว้ ทำให้มันออกมาไม่ได้....แล้วมองไปอีกที...ทำให้มันโมโหสุดขีด เพราะ ท้องฟ้าที่มันเห็นคือ....ภาพวาด ของพระราชา อิซบูล และ พระราชินี เซลล่า ที่นั่งรอนานแล้ว...ที่จะให้ อิคคิออกมา....
ทำให้อิคคิ สงสัยว่าทำไมถึงอยากเจอข้า ขนาดนั่น....

กิ๊ง....

!!

อิคคิมองหน้า อิซบูล...

"นี้คือ...สิ่งที่จะทำให้เจ้าไปหาพระเจ้าได้...กินมันซะนะอิคคิ..."อิซบูลได้โยนมันออกไปให้อิคคิกิน...อิคคิได้อ้าปากรับทันที......ไม่รุ้เพราะอะไร แต่ว่า อิคคิ รุ้สึกได้ว่า มันคือสิ่งที่ทำให้มันเป็นอิสระได้....

วิ้ง!!~

"เจ้าต้องการอะไร..."พระเจ้าถามอิคคิทันทีที่มันกินเข้าไป...มันเข้าไปในห้องขาวโพลน...

แต่อิคคิไม่รอช้าตอบทันทีว่า...

"ข้าอยากเป็นอิสระ ข้าอยากอยู่ตัวคนเดียวอย่างอิสระ!!~"

"...."

"ทำไมไม่ให้พรข้าละ!!~"อิคคิมองหน้าพระเจ้า...

"สิ่งที่เจ้าต้องการคือสิ่งนั่นจริงรึ..."พระเจ้ามองหน้าอิคคิอย่างผิดหวัง....

"หมายความว่ายังไง.."

"สิ่งที่เจ้า ใฝ่ฝันคือการเป็นอิสระของจริงแน่รึ....ทั้งๆที่เจ้า มีความทรงจำดีๆกับท่านผูเน่นอยู่....ท่านอิซบูล...."

"หมายความว่ายังไงพระเจ้าข้าขอสิ่งที่ข้าอยากได้แล้ว!!~"

"อิซบูลได้แลกข้ากับ สมบัติอันล้ำค่าที่สุดของเขา...เพื่อเจ้า...."

อิคคิได้คิดถึงเรื่องนั่นอย่างใคร่ครวญ...

"และเจ้าอิคคิ...เจ้าได้ถูกอิซบูลช่วยก่อนที่เจ้าจะตาย...."

"ในป่าตอนนั่นมี เมดูซ่า....มันจ้องจะกินนกอย่างเจ้า..."พระเจ้ามองอิคคิอย่างเคร่งครัด....

มันทำให้อิคคิได้รุ้ว่า ถ้าหาก มันไม่ถูกจับมันจะตาย....

"ข้าขอเป็น...สายลมที่คอยเฝ้าดู....ข้าขอเป็นองค์รักษ์ผู้ซื่อสัตย์...ข้าขอเป็น...ของท่านอิซบูลตลอดไป...."

พรึ่บ!!~

อยู่ดีๆอิคคิก็ตื่นขึ้นมาบนต้นไม้แห่งหนึ่งที่ไกลจากปราสาทของอิซบูลเล็กน้อย...

เจ้าจะอยู่หรือไปแล้วแต่เจ้า
ข้าขอโทษที่ชิงความเป็นอิสระเจ้าไป....

หลังจากนั่นอิคคิได้สลัดขนนกตัวเอง.....

ดึงออกให้หมดอย่าให้เหลือ ขนสวยงามนี้มันอะไรกัน!!~

มันทำให้เรา พลัดพรากจากผู้มีพระคุณ!!~

พึ่ง!!~

จากนั่น ขนของ อิคคิ ได้กลายเป็นสีดำ....ปากแหลมสีเทาอ่อน...

อิคคิมองดูรอบกายตัวเอง...

นี้แหละร่างอันแท้จริง!!~

อิคคิพุ่งกระโจนเข้าไปหาอิซบูล...

นับแต่นั่นมา....

อิคคิก็ได้เปลี่ยนชื่อของเขา...

และชื่อของเขาคือ...

อีกา.............