นางสาวหน้าใสป่วนหัวใจนายคุณหมอ{Love me Doctor!}

Chapter01::ใจป๊อด

        ในห้องพักเล็กๆ ตกแต่งอย่างเรียบง่ายคล้ายนิสัยผู้เป็นเจ้าของ มีโต๊ะวางคอมพิวเตอร์ขนาดย่อมอยู่ด้านหน้าของเตียงนอน   ด้านหน้าโต๊ะคอมฯนั้นปรากฏร่างหญิงสาววัยแรกรุ่นรูปร่างท้วมนั่งนิ่งและรำพึงดั่งเสียงกระซิบ  หญิงสาวกัดริมฝีปากเบาๆอย่างครุ่นคิด  ก็ด้วยสิ่งที่เธอกำลังจะกระทำนี้ช่างอาจหาญเสียเหลือเกิน  

“เอาวะ เป็นไงเป็นกัน”  นิ้วอวบยกขึ้นกดแป้นอักขระอย่างช้า เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่พิมพ์คำใดตกหล่น

‘หนูชอบพี่นะคะ…’ 

เคอร์เซอร์ของเม้าส์ยังคงกระพริบอยู่ท้ายประโยค  หล่อนคิดทบทวนในใจอีกครั้ง 

“นี่เราคิดดีแล้วหรอเนี่ย  ถ้าบอกไปแบบนี้พี่เขาไม่ชอบขึ้นมาล่ะ  พี่เขาจะหลบหน้าไหมนะ  จะคุยกับเราเหมือนเดิมหรือเปล่า...โอ้ยยยยย ปวดหัว !!”  หญิงสาวพูดพลางยกมือขึ้นกุมขมับซ้ายขวา 

“….”     ในที่สุดเจ้าหล่อนก็กดลบข้อความที่พิมพ์เอาไว้ทั้งหมดทิ้งไป คงเหลือเพียงแต่กล่องข้อความเปล่าๆในหน้าจอมอนิเตอร์และเคอร์เซอร์ที่ยังกระพริบดังจะท้าทายหญิงสาวให้พิมพ์ข้อความในใจที่มีส่งให้กับชายหนุ่มที่หล่อนแอบชอบอีกครั้ง 

“เฮ่อ...ป๊อดอีกจนได้นะเรา บ้าจริง!!”  หญิงสาวสบถออกมาเบาๆ ริมฝีปากล่างจิ้มลิ้มยกขึ้นเล็กน้อยเหมือนเด็กเอาแต่ใจ   นี่เป็นการพิมพ์แล้วลบครั้งที่สิบกว่าในวันนี้แล้วกระมัง

      ราตรีดึกสงัด  หญิงสาวก้าวขึ้นเตียงเพื่อนอนเอาแรงไว้สู้กับการเรียนในวันถัดไป   แต่มิวายคิดถึงเรื่องที่ทำให้หล่อนปั่นป่วนหัวใจนั้น

“อ้วนก็อ้วน  เตี้ยก็เตี้ยอย่างเรา พี่เขาจะสนใจได้ไงล่ะ เฮ่อออ....นังอ้วนเอ๊ย เจียมเนื้อเจียมตัวบ้าง!” หญิงสาวพูดกับกระจกพลางใช้นิ้วชี้จิ้มๆที่แก้มอวบอ้วน     หล่อนครุ่นคิดพลางน้ำใสๆเรื่อมาที่ขอบตา 

‘จะไม่มีสักทางเลยหรือ  ที่จะทำให้เราสวยขึ้น  ชั้นเองก็อยากให้พี่เค้ามองมาบ้างนะ’  หญิงสาวพูดกับตัวเองและผล็อยหลับไป