The Best บทเรียนรักร้ายของยัยแม่มด

10.0

เขียนโดย Guuu

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 13.04 น.

  1 บท
  3 วิจารณ์
  4,119 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ปึง! ปัง!

เสียงส้นสูงของรองเท้ากระทบกันกับผนังห้อง รองเท้าแบรนเนมที่ราคาแพงไม่เบากับถูกฉัน"เวสเตอร์"ขว้างอย่างไม่ใยดี ด้วยอารมณ์ที่เหวี่ยงสุดๆ!

 

"นี้!! เธอเป็นพนักงานใหม่ใช่มั๊ย!?"

 

"คะ?..ค่ะ คุณเวส"

 

"แล้วเธอ!....กล้าดียังไงมาทำกาแฟหกใส่รองเท้าราคาแพงของฉัน!?"

 

"คือดิฉัน...ไม่ได้ตั้งใจค่ะ"

 

"ไม่ตั้งใจ? หรอ!"

 

มันน่าโมโหจริงๆ ฉันมานั้งรอยัยแอนดี้แปปเดียวเอง กับถูกยัยพนักงานใหม่นี้ทำกาแฟหกใส่รองเท้าแบรนเนม ยัยนี้คิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้มาทำอย่างนี้กับฉัน! ใครๆก็รู้ว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นถึงนางเอกสาวผู้โด่งดัง! แถมยังเป็นนางแบบอีกต่างหาก แล้วเรื่องแบบนี้ควรเกิดกับฉันมั๊ยเนี่ย?!

 

"เกิดอะไรขึ้นน่ะ?" เสียงปริศนาพูดขึ้น

 

"ถามมาได้เกิดอะไรขึ้นนายก็แหกตาดูสิ่!! ว่ายัยพนักงานซุมซามนี้ทำกาแฟหกใส่รองเท้าแบรนเนมของฉัน!"

 

"แค่เช็ดมันออก...ก็จบแล้ว " เขาพูดพลางก้มลงหยิบรองเท้าที่ฉันขว้างไปตรงข้างๆผนังมาเช็ดด้วยผ้าเช็ดหน้าของเขา จนมันสะอาดขึ้น

 

"นายคิดว่านายเป็นใครกัน? ถึงได้มาเจ๋อกับเรื่องนี้?"ฉันถามด้วยใบหน้ายียวนกวนประสาท

 

"เดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าผมเป็นใคร..." ว่าจบเขาก็เดินออกไปจากร้านทันที อะไรกันคำพูดแบบนั้น?

 

 

ณ โรงหนัง

"นี้แกเป็นไรมากปะเนี่ย? เห็นทำหน้าเป็นก้นหมูอยู่ได้ - -" เสียงของแอนดี้ทำให้ฉันตื่นจากภวัง

 

"เปล่านี้" ฉันบ่ายเบี่ยง

 

"อื้มไม่เป็นไีรก็ดีแล้วไปดูหนังกันเหอะ ^0^" แฉันเดินตามยัยแอนดี้ไปทั้งๆที่ในหัวฉันตีกันมันมีแต่เรื่องของไอ้บ้านั้นอยู่เต็มหัว คำพูดของเขาทำให้ฉันงงมาก ๆ 'เดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าผมเป็นใคร...' เออเว้ย! แล้วฉันจะไปสนใจนายนี้ทำไมกันน้ะ ประสาท - -''

 

"เอ๊ะ!!" เสียงร้องดังๆของยัยแอนดี้ทำให้ฉันต้องหันไปดู

 

"มีอะไรแอนดี้ ร้องซะดังเชียว" ฉันถาม

 

"ก็นายนี้น่ะสิ่!" แอนดี้ว่าพลางชี้ไปที่ผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่ง

 

"อะไรคับ? ผมทำอะไรหรอ ^^" ไอ้บ้านี้กวนประสาทชะมัด

 

"นะ..นาย จงใจใช่มั๊ย?!!" แอนดี้ถามด้วยสีหน้าโกรธจัด งานเข้าแล้วสิ่ = =

 

"อะไรคับ?"

 

"นายจับหน้าอกฉัน!!! กล้าดียังไง?" โว๊ะ..สงสัยจะเรื่องใหญ่ซะแล้ว

 

"ก็หน้าอกคุยมันใหญ่นี่หน่า มือผมเลยไปโดนโดยบังเอิญญญ~" เหตุผลโคตรปัญญาอ่อนเลย - -*

 

"นี้นาย ปัญญาอ่อนรึไงฮะ?!" ไม่ไหวอยากด่าเกิน!!

 

"มีอะไรวะบีเคเสียงดังเชียว" เสียงคุ้น ๆนะเนี่ย = =?

 

"ก็เพื่อนนายจับหน้าอกเพือนฉันนี้!" ฉันตะคอดใส่พร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียงนั้นในพร้อม ๆกันเขาก็หันมามองหน้าฉันพอดี แต่เอ๊ะ...

 

"นาย!"

 

"เธอ..อีกแล้วนะ ยัยแม่มด - -"

 

 

บทที่1 : "เดี๋ยวคุณก็รู้เองว่าผมเป็นใคร..."

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา