Thank you ที่ทนรัก Sorry ที่ฉันร้าย

9.6

เขียนโดย MU~MU

วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2554 เวลา 02.53 น.

  25 ตอน
  238 วิจารณ์
  49.60K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่1

 

2 ปีผ่านไป

“หวายนั้นแกจะพาฉันไปไหน”

“ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหละแก้ว ”

ไม่ต้องแปลกใจอะไรไปหรอก ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมืองไทยแล้ว ฉันเพิ่งกลับมาเรียนมหาลัยที่นี้

ได้สองอาทิตย์กว่าๆ และฉันก็เพิ่งเข้าปีหนึ่งที่นี้ สาเหตุที่ฉันต้องมากลับมาอยู่เมืองไทยอีกเพราะว่า มันเป็น

ธุรกิจของพ่อกับแม่ที่ต้องไปนู้นไปนี่อยู่ตลอด

และตอนนี้ฉันก็กำลังถูกยัยเพื่อนคนนี้ลากไปไหนก็ไม่รู้ เธอชื่อหวาย เป็นเพื่อนใหม่ของฉันตั้งแต่เข้ามหาลัย และเราสองคนก็เรียนคณะเดียวกัน แรกๆตอนฉันมาเรียนที่นี้ได้วันสองวันก็ไม่มีเพื่อนเลย แต่หวายนี่แหละที่มาขอเป็นเพื่อนฉัน

“หยุดลากฉันได้แล้ว ฉันเดินเองได้ แกจะรีบร้อนไปไหนเนี้ย”

“รีบสิฉันรีบมากด้วย เร็วๆ”

จะรีบไปไหนของเขาเนี้ย

“เออๆ

หวายลากฉันมาหยุดอยู่ที่สนามบาสของมหาลัย มาทำอะไรที่นี้อ่ะ? ที่รีบๆฉันเพื่อมาชวนฉันเล่นบาสหรอกเหรอ

“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”

“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”

“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”

“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”

“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”

“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”

“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”

ไวๆจริงๆเลยยัยนี่

“นี่แกพาฉันมาสนามบาสทำไม ที่รีบๆและลากฉันมาขนาดนี้ คงจะไม่ได้มาเล่นบาสหรอกน่ะ”

“จะบ้าเหรอ! ฉันไม่ได้สูงหุ่นสวย เพอร์เฟ็กแบบแกนะ จะชุดลูกเข้าห่วงรึเปล่าก็ไม่รู้ ”

“แล้วที่มาเนี้ยอะไร”

“จะพามาเปิดตัวแฟนฉัน”

“แกมีแฟนแล้วเหรอ ตั้งแต่เมื่อไร”

“จริงๆ ก็ยังไม่ได้เป็นแฟนหรอก แค่ดูๆไปเฉยๆ ฉันกะเค้ารู้จักกันแค่สามวันเอง”

“แค่สามวันเนี้ยนะ!ก็ตกหลุมรักเค้าแล้ว”

ไวๆจริงๆเลยยัยนี่

“แล้วไหนล่ะแฟนแก”

“เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย”  ฉันมองไปตามมือหวาย ก็เจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังเล่นบาสอยู่กะพวกเพื่อนๆ

“คนนั้นเหรอแฟนแก”

“เฮ้อ~ไม่ใช่ๆ คนนั้นไม่ใช่แฟนฉัน ฉันจะแนะนำให้แกรู้จักเพื่อนของแฟนฉัน

“อุ้ย! ทำไมกล้าพูดว่าเพื่อนของแฟนฉัน แกบอกว่ายังไม่ใช่แฟนไม่ใช่เหรอ”

“ฮ่าๆๆๆ เอาน่ะ เดี๋ยวก็จะได้เป็น”

มั่นใจเหลือเกิน

“ผู้ชายคนนั้นอ่ะ ชื่อป๊อปปี้ เฮ้อ~น่าเสียดายพี่เข้ามีแฟนแล้วนะสิ เห็นเข้าบอกว่าชื่อฟางหรือะไรนี่แหละ

คนนั้นอ่ะ คนที่ใสแว่นเหมือนเด็กเนิร์ดอะไร เค้าชื่อจงเบ เป็นคนเกาหลี แล้วก็ผู้ชายคนหัวสีแปลกประหลาดกว่าคนอื่นอ่ะ คนนั้นชื่อเขื่อน แว่วมาว่ากำลังกุ๊กกิ๊กกะคนชื่อเฟย์อยู่ และคนสุดท้ายนั้นเคนตะ แล้วพวกเค้าก็เรียนอยู่ปีสอง”

กลุ่มนี้กว่าจะมาเป็นเพื่อนกัน มันไปหัดหน้าตากันมารึเปล่าเนี้ย ทำไมดูแล้วแต่ละคนที่ยัยหวายแนะนำเนี่ย มันจะหล่ออะไรกันจัง

“อืมๆ แล้วไหนล่ะแฟนแก ที่ลากมาเพื่อจะมาให้ฉันดูแฟนแกไม่ใช่เหรอ”

“ฮ่าๆ ถ้าเธอเห็นเธอต้องแอบกรี๊ดเค้าแน่เลย เค้าหล่อมากๆเลยล่ะ ไม่หรอกแต่จริงแล้วเค้าก็หล่อทั้งกลุ่มแหละ”

“เข้าเรื่องเลยดีกว่า และถ้าไม่บอกสักทีฉันกลับแล้วนะ”

“อ่ะบอกและๆ เธอเห็นผู้ชายคนนั้นมั้ย คนนั้นแหละแฟนฉัน ”

“…”

ฉันรู้สึกมีอาการจุกที่หน้าอกขึ้นมากะทันหัน

“พี่เค้าชื่อโทโมะ...ว๊าย! มาทางนี้ เดี๋ยวจะพาไปดุหน้าพี่เค้าใกล้ๆ”

“สวัสดีค่ะพี่โทโมะ”

“อืมหวาย...มีธุระอะไรกับฉันเหรอ”

“เออ...อ๋อ เพื่อนฉันเค้าอยากเห็นพี่นะ มานี่สิแก้ว”

หวายดันตัวฉันให้มายืนอยู่ที่หน้าของผู้ชายคนนี้ สายตาของเราสองคนปะทะกัน เค้ามองฉันแล้วฉันก็มองเค้า

“ฉันว่าฉันกลับแล้วดีกว่า ฉันไปน่ะหวาย”

“อ้าวอย่าเพิ่งไปสิแก้ว”

“ฉันต้องรีบกลับบ้านน่ะ ไปนะ”

ฉันกำลังจะหันหลังกลับ แต่ก็มีมือ มือหนึ้งมาจับที่ข้อศอกฉันไว้

“เดี๋ยวสิ...”

To Be Continued...

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา