อัศวินจอมโหดกับนายองครักษ์

โอย! ทำไมมอนสเตอร์เยอะจัง ดูจะทำร้ายเราด้วย เฮ้ย! มันมาแล้ว

ฉึก! พลั่ก!

" เอาเลย! อาร์ม ยิง! " ฉันร้องสั่ง

" ได้เลย~~ " ใบหน้าเธอยังยิ้มได้เนอะ -_-^ เวลาคับขันเช่นนี้ยังหน้าชื่น เนอะ

" ฮึบ! " ไลร์ร้องเพราะความหนัก

บรึ้ม!

รุนแรงจริงวุ้ย -_- เพิ่งยักจะรู้ว่าไลร์โจมตีแรงขนาดนี้

ฉึก! ฉัวะ! บรึ้ม!

พวกเราไปเรื่อยๆ จนถึง O_o เฮ้ย! นั่นมัน

" นั่นมัน! " อาร์มร้อง

" ปีศาจจจจจจจ T^T " ไม่ใช่วุ้ย เวนดี้ตะหาก

" เวนดี้ " ฉันตอบเสียงนิ่ง

" โฮกกก " เวนดี้ร้องอย่างน่ากลัว มันคงหิว งืม~

" ทุกคนลุย! " ฉันร้องสั่งตามสัญชาตญาณหัวหน้าเรด คาวานาน

" นี่เอเลสิส เรายังไม่ได้ตั้งเธอเป็นหัวหน้านะ! " อาร์มส่งเสียงร้อง

" พวกเธออย่าเพิ่งทะเลาะกัน " ไลร์ร้อง

" ก็ดูเอเลสิสสิ ทำเหมือนเป็นหัวหน้ากลุ่ม ฉันไม่อยากรักษาพวกอวดเบ่งหรอกนะ "

" ฉันเป็นผู้นำ กลุ่มเรด คานาวาน สัญชาตญาณของฉัน มันเป็นแบบนี้ " ฉันตอบเสียงชา ทำให้อาร์มหน้านิ่งไปเลย

" เอาล่ะ อย่าเสียเวลาเลย " ไลร์สั่ง

ฉึก!ฉัวะ! บรึ้ม! พลั่ก!

" โอ๊ย! " ฉันรีบกุมแขนข้างที่เจ็บปวดจากลูกเตะของเวนดี้

" เอเลสิส! O.o โอ๊ย! >_< " อ๊ะ ไลร์

" พวกเธอเป็นอะไรรึป่าว O_o "  

บรึ้ม! พลั่ก! พลั่ก! ปึก!

อาร์มรัวพลังโจมตีอย่า่งเต็มที่

" ไหวนะ " อาร์มถาม

" ไหวน่า " ฉันลุก

พลั่ก!ปึก! ฉึก! ฉึก! ฉัวะ! 

ฉันรัวพลังโจมตีอย่างรวดเร็วจน

" อ้ากกกกกกกก~~~ " ตายแล้ว 

" อโหสินะ " พวกเราร้องขอ อโหสิ

" เอาน่า ไปหาท่านไนท์มาสเตอร์กันดีกว่า " ฉันร้องเตือน

" มาแล้วค่ะ ท่านไนท์มาสเตอร์ " พวกเราพูดพร้อมกัน

" ดีมาก ทุกคนทำได้ดีมากๆ เราจะคืนความสุขให้ผืนป่าแห่งนี้นะ " ท่านไนท์มาสเตอร์พูดยิ้มๆ

" ค่ะ! ^^ " พวกเราพูดพร้อมกัน พร้อมเดินกลับที่พัก

เฮ้อ ไม่อยากเจอโรนานอีกเล้ยยยยย สาธุ