นางฟ้าแห่งสายลม

  ในโลกที่แสนจะยิ่งใหญ่ยังมีความรักและความผูกผันให้กัน ถึงบ้างครั้งโลกจะต้องพบกับความแตกแยกทางสังคม สงครามแต่ทุกครั้งก็ผ่านไปได้ด้วยดีเสมอมา จนเวลาผ่านไปนานแสนนานมนุษย์ได้เรียนรู้ว่าควรทำตัวเช่นไร้ในการเอาชีวิตรอดและรักษาความรัก  ดำรงไว้ซึ่งความเป็นมนุษย์ถึงบ้างครั้งจะพลาดกันบ้างแต่ก็ยังลุกขึ้นมาเสมอเพื่อไปสู่สิ่งที่สวยงามที่สุดในชีวิตเพื่อให้ชีวิตเป็นไปดังที่วาดฝันไว้ ให้ใช้ชีวิตอย่างคุ่มค่าที่สุดก่อนจากโลกใบนี้ไป

  ปี 2012 วันที่ 10 มีนาคม มีชายคนหนึ่งรูปร่างปานกลาง ผิวขาว หน้าตาดูแล้วใครๆ ก็ต้องหัวเราะตามเค้าเป็นคนคนหนึ่งที่เป็นคนธรรมดาไม่มีอะไรแตกต่างจากคนอื้นๆมากนัก เค้าเรียนหนังสือทำงานไปเที่ยวตามปกติของคนทั่วไป แต่สิ่งที่เค้าแตกต่างคือ เค้ามีจิตใจที่ว่างเปล่าอ่อนนุ่มไม่เคยคิดแค้นหรือคิดร้ายใครเค้าไม่เคยทำตัวเองให้ต้องมีปัญหาหรือต้องทำให้ตัวเองเจ็บตัว วันที่ 10 มีนาคมนี้เองซึ้งเค้าได้พบกับเรื่องประหลาดใจเค้าได้ไปนั่งที่ต้นไม้ใหญ่กลางทุ่งหญ้าที่แสนไกลผู้คน เค้านั่งบรรยายกลาลมเย็นร่มรื้นเหมือนฝนจะตกอากาศเย็นสบายสักพักเค้าเห็นผู้หญิงเดินตามทุ่งหญ้า ผู้หญิงคนนั้นหน้าตาสวย จมูกโด่งนิดๆ ผิวขาวใส ใส่ชุดคลุ่มสีขาวกำลังเดินเก็บดอกไม้ ผู้ชายคนที่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้เลยเดินไปถามผู้หญิงคนนั้นว่า

ผู้ชาย: ขอโทษน่ะครับคุณมาทำอะไรที่นี้หรอครับ

ไม่มีเสียงตอบจากผู้หญิงคนนั้นแต่ผู้หญิงคนนั้นกับยิ้มแบบว่าสวยและน่ารักมากๆจนผู้ชายคนนั้นถึงกับอมยิ้มสักพักก็มีเสียงถามขึ้นมาว่า

ผู้หญิง: คุณชื่ออะไรค่ะ

ผู้ชาย: ผมชื่อ วิง อายุ 20 ปี เรียน ป.ว.ส. 2 ครับ

ผู้หญิง: ถามแค่ชื่อค่ะ

วิง: ห๊ะๆ.....ขอโทษที่ครับผมลืมตัว คุณสวยไปนิดนึ่งครับ.....อุ้ยหลุดปาก

วิง: แล้วคุณล่ะชื่ออะไรเอ่ย

ผู้หญิง: คนเรียกเรา angel (นางฟ้า)

วิง: ชื่อน่ารักมากเลย....(คิดในใจ เหมือนนางฟ้าจริงๆล่ะ คุคุ )

นางฟ้า: แล้ว วิง มาทำอะไรแถวนี้ล่ะค่ะ

วิง: ผมชอบมานั่งเล่นที่นี้เป็นประจำน่ะครับ

ทั้งสองคนนั้งคุยใกล้ใต้ต้นไม้ใหญ่บรรยายกาลดี ลมพัดสายลมเย็นทั้งคู่หัวเราะและเขินอายซึ่งกันและกันวิงมองนางฟ้าตอนเวลาลมพัดใบหน้าเธอและผมของเธอปริ้วไปกับสายลม นางฟ้าเธอช่างน่ารักมากมายจนวิงไม่คิดว่าจะมีคนสวยขนาดนี้และนิสัยน่ารักขนาดนี้อยู่บนโลกนี้ด้วย วิงจึงชวนนางฟ้าไปเดินเล่นในป่าและดูสวนดอกไม้ ทั้ง คู่เดินจูงมือกันเหมือนรู้จักกันมานานแสนนานประครองรักด้วยความไว้วางใจทำให้วิงอยากอยู่กับเธอคนนั้นไปตลอดกาล จนวิงคนคิดว่าถึงเวลาต้องกลับบ้านแล้ว วิงเลยบอกนางฟ้าว่า

วิง: ผมต้องกลับบ้านแล้วท่ายังไงฟ้ามีเบอโทรไหมครับ

นางฟ้า: ไม่มีค่ะ

วิง: งั้ง เมลหรือ ที่อยู่บ้านก็ได้

นางฟ้า: ฟ้าไม่มีค่ะ งั้งเวลาอยากเจอฟ้าก็ตะโกนเรียกที่นี้แล้วกันน่ะค่ะ

วิง: ครับ และจะคิดถึงเสมอน่ะครับ

นางฟ้ายิ้มแล้วเดินจากไปกลางบรรยายกาลฝนกำลังตก วิงได้แต่คิดว่าเค้าเป็นใครและทำไมไม่มีที่ติดต่อเลยแต่วิงไม่สนหลอกได้แฟนสวยและน่ารักนิสัยดีขนาดนี้วิงคงจะรักตายเลย วิงเดินกลับบ้านก็ยิ้มไปตามทางเหมือนดังความฝันที่วิงไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยทั้งชีวิต วันต่อมาวิงกลับไปที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ในทุ่งหญ้านั้นแล้วตะโกน นางฟ้า !!!!!! ก็เงียบไม่มีอะไรตอบกลับมา วิงเลยยืนรอใต้ต้นไม้สักพักแล้วนางฟ้าก็กระโดดออกมาจากหลังต้นไม้ วิงตกใจ กลิ้งลงไปนอนกับต้นหญ้าเลยที่เดียว เสียงหัวเราะเบาๆดังขึ้น

นางฟ้า: คิคิ.....(แล้วยิ้ม) น่ารักเนอะ วิง จัง.

วิง: หัวใจเกลือบวายมาได้ยังไงเนี้ย

นางฟ้า: ก็ยืนอยุ่ตรงนี้นานแล้ว

วิงถึงกลับ งง แล้ววิงก็คิดว่าตอนเดินมาก็ไม่เห็นอะไรนี้ว่าแล้วยังไงนี้ แต่วิงก็คิดในใจก็ช่างเถอะวิงจึงพูดขึ้นมาว่า

วิง: ลืมไปเลย คิคิ......นางฟ้าเราไปเที่ยวทะเลกันไหมครับ

นางฟ้า: ค่ะ.....ไปก็ได้ค่ะ

วิงจึงจูงมือนางฟ้าขึ้นรถของเค้าแล้วพาไปที่ทะเลเวลานั้นเป็นเวลาเย็นๆ ลมพัดพระอาทิพย์กำลังตกดิน นกบอดผ่านท้องฟ้าสีส้มเสียงคลื่นบรรยายกาลช่างสวยงามยิ่งนัก ทั้งคู่นั่งกอดกันอยู่บนชายหาดแล้วพูดคุยถึงเรื่องต่างๆจน วิงได้รู้ว่าเธอเป็นคนเดียวที่จะอยู่ในหัวใจเค้าไปตลอด ทันใดนั้นเสียงกระซิบเบาๆข้างหูวิงก็ดังใหญ่

นางฟ้า: วิงขอโทษน่ะค่ะ...(กำลังก้มหน้าด้วยความอาย) วิงรักเค้าจริงๆ หรอ.

วิงมองหน้านางฟ้าด้วยความอายแล้วตอบกับไปว่า รักสิครับรักมากมายเลยฟ้าจะเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายที่ผมมีในชีวิตและทำจะทำทุกอย่างเพื่อจะได้อยู่กับฟ้าตลอดไป นางฟ้ามองหน้าวิงแล้วค๋อยๆ เอาริมฝีปากไปสัมพัดกับลิ้มฝีปากของวิงและกอดวิงด้วยความรักที่ฟ้ามีให้วิงถึงมันจะเป็นเวลาที่สั่นแต่ทั้งสองคนก็ยังมีความสุขที่ได้อยู่ร่วมกันในเวลานี้ แล้วนางฟ้าก็มองหน้าวิงแล้วพูดว่า

นางฟ้า: วิงฟ้าต้องไปแล้ว ฟ้าคงจะไมได้เจอวิงอีกแล้วน่ะค่ะ

วิงทำหน้าตามึนกับคำพูดที่ฟ้าพูดออกมาว่าจะจากเค้าไปโดยที่ยังจูบกันอยู่เมื่อกี้ วิงเลยถาม

วิง: ทำไมล่ะฟ้าฟ้าจะไปไหนหรอครับ

วิงถามทั้งน้ำเสียงที่จะร้องไห้ทั้งน้ำตา วิงคิดว่าทั้งที่เจอคนรักจริงๆแล้วเชียวทำไมมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ทำไมฟ้าต้องมาจากเค้าไป บรรยายกาลเริ่มค่ำเวลา 21.00 วิงกับฟ้านั่งร้องไห้ด้วยกันและกอดกัน ฟ้าลุกขึ้นแล้วพูดว่าแล้วเราเจอกันใหม่น่ะวิง เราจะพยายามมาเจอเธอให้ได้ ลมเริ่มแรงขึ้นฟ้าเดินไปที่ใกล้ๆทะเล วิงลุกขึ้นมองตาม ทันใดนั้นฟ้าจึงกลาง ปีก ที่หลังออกมา วิงตกใจตะลึ่งตาค้าง จากนั้นเสียงก็ดังขึ้นฟ้าบินขึ้นแล้วพูดว่าแล้วเราจะเจอกันอีกน่ะวิง นางฟ้าน้ำตาไหลก่อนบินจากไป วิงเค้าเข้าใจว่า นางฟ้ากับมนุษย์คงอยู่ร่วมกันไม่ได้วิงเดินตามชายหาดทั้งน้ำตาและ คิดแต่ว่าวันหนึ่งคงได้พบกับเธออีก (นางฟ้าในสายลม )

ยังมีตอนต่อไปจากนี้...............

Wingking ผู้แต่งนิยาย

 083-5602022