รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

8.3

เขียนโดย loveblelove

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.45 น.

  56 session
  123 วิจารณ์
  65.51K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

25) นั่งมองฟ้ากัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

19.30 น.

ลุงสหรัฐ//อ้าว พวกเรามากินบาบีคิวกันเถอะ

ลุงจำเริญ//โห นี่แกทำเองเลยหรอ 

ลุงสหรัฐ//ป่าวหรอก หนูแก้วเขาเป็นลูกมืออีกที

โทโมะ//ใส่ยาลงไปรึป่าว

แก้ว//ปากเสียนะ ไม่พอใจไม่ต้องกินก้อได้นะ ไม่เปลืองด้วย

พิชชี่//ใช่ครับ

ลุงจำเริญ//ไอ้หนูแกเปนใคร ลุง งง

พิชชี่//แฟนแก้วครับ

ลุงจำเริญ//ห๊ะ หนูแก้ว แฟนหนูหรอ

แก้ว//ไม่ใช่นะคะลุง

โทโมะ//นี่แฟนเธอหรอ!!

แก้ว//พิชชี่ เอาอะไรมาพูด แก้วเปนแฟนกะพิชชี่หรอ ตอนไหน เมื่อไหร่ ที่ไหน กลับคำพูดเดี๋ยวนี้นะ

พิชชี่//โอ้ย!! ขอโทดครับผมพูดผิดคร้าบบบ เพื่อนครับเพื่อน

ธามไท//นั่น สิ ฝันลมๆแล้งๆ

พิชชี่//คุณธามไท

ธามไท//ไม่เคยเรียกชื่อผมหรอ

ลุงจำเริญ//อ้าวหยุดๆ พอได้แล้ว

แก้ว//แล้วกวิน หายไปไหนอ่ะคะ

ลุงสหรัฐ//นั่นสิ หายไป2ชั่วโมงแล้วนะ

โทโมะ//ตายแล้วมั้ง

ลุงจำเริญ//ไอ้โมะ อย่าปากเสียได้มั้ย เงียบสัก3นาทีได้มั้ย

โทโมะ//ครับ (ยอมโดยง่าย)

แก้ว//แล้วนายไปว่า ไปทำร้ายอะไรมั้ยห๊ะ (แก้วถามโทโมะ)

โทโมะ//......................

แก้ว//ธามล่ะ รู้มั้ย

ธามไท//โห อย่ามองแบบนั้นดิ

แก้ว//พิชชี่ล่ะ 

พิชชี่//ถ้ารู้คงบอกไปแล้วล่ะแก้ว

แก้ว//อืมๆ แล้วไปไหนอ่ะ

 

20.00น.

แก้วเดินออกไปยังชายหาด เเล้วเห็นใครคนนึงนั่งเงียบอยู่

แก้ว//กวิน กวินรึป่าว

ชายคนนั้นเงียบไม่ตอบอะไร

แก้ว//ใครน่ะ (จะทักทำไมล่ะเจ๊)

แก้วเดินไปเรื่อยๆ มุ่งไปหาชายคนนั้น

แก้ว//ใครน่ะ

...?//แฮ่~~

แก้ว//เฮ้ย! ไอ้บ้าเล่นอะไรเนี่ย นาย

โทโมะ//555+ ตกใจล่ะสิ

แก้ว//ไม่ตกใจก้อหัวใจวายไปแล้วสิไอ้บ้า

โทโมะ///5555 ขอโทดๆ

แก้ว//ห๊ะ นายพูดว่าไรนะ

โทโมะ//ขอโทดไง

แก้ว//อีกครั้งสิ๊

โทโมะ//นี่ แค่คำว่าขอโทดอะไรนักหนา

แก้ว//ครั้งแรกเลยนะ ที่นายพูดว่าขอโทดกะชั้น

โทโมะ//ชั้นไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้นหรอกน่ะ

แก้ว//ไหนลองเรียกชื่อชั้นสิ๊

โทโมะ//ชั้นไม่ใช่เด็กแรกเกิดนะ ที่จะหัดเรียกชื่อคนโน่นคนนี้

แก้ว//เหอะน่าลองเรียกสิ๊

โทโมะ//ไม่ ถ้าชั้นเรียกชื่อเธอเมื่อไหร่ แสดงว่าชั้นรักเธอ

แก้ว//โห ขนาดนั้นเลย คงจะชาติหน้าล่ะมั้ง

โทโมะ//คงไม่มั้ง หัวใจคนเรา ใครจะรู้

แก้ว//อืม โอ้โห LIKE เลย

โทโมะ//เกินและๆ

แก้ว//ดูดาวนั่นสิ

โทโมะ//ทำไมอ่ะ

แก้ว//มันสวยใช่มั้ยล่ะ

โทโมะ//อืมใช่สวย (โทโมะหันมามองแก้วโดยที่ไม่สนใจดาวเลย แต่แก้วยังจดจ่อกะดาวอยู่)

แก้ว//นั่นนายเห็น ดาวที่ใหญ่ที่สุดมั้ย 

โทโมะ//ใช่ เห็นอยู่

แก้ว//ที่นั่นอ่ะ ถ้าชั้นตายไป ชั้นจะได้ขึ้นไปอยู่บนนั้น

โทโมะ//แล้วเธอ รู้ได้ยังไง

แก้ว//แม่ชั้นบอกไว้น่ะ

โทโมะ//หรอ ชั้นว่าเธอคงล่วงมาตาย

แก้ว//แหม ชิ๊   ตอนเด็กอ่ะนะ ชั้นเคยฝันว่าอยากจะเป็นนางฟ้า

โทโมะ//เพราะอะไรอ่ะ

แก้ว//ก้อจะได้ไปอยู่บนดาวดวงนั้นไง

โทโมะ//หรอ

แก้ว//แล้วนายล่ะ เคยฝันอะไรมั้ยตอนเด็กๆ

โทโมะ//ฝันว่าจะเป็นกะเทย

แก้ว//เฮ้ย! จิงป่าวเนี่ย

โทโมะ//อืมจิงไม่ได้มุข

แก้ว//แล้วนึกยังไงถึงได้ฝันแบบนั้นอ่ะ

โทโมะ//ไม่รู้สิ เพราความคิดของเด็กๆมั้ง

แก้ว//แล้วตอนนี้ก้อยังฝันอยู่

โทโมะ//อืม..เฮ้ย! บ้าหรอ ใครจะฝันแบบนั้นกัน

แก้ว//ก้อนายไง 5555+

โทโมะ//เงียบน่า

...?//ช่วยด้วยยย~ ใครก้อได้ ช่วยด้วย~

 

ติดตาม ใครกันนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา