ราชันย์ยุทธภพ ออนไลน์

8.6

เขียนโดย hawaiiku70

วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 14.42 น.

  2 ตอน
  2 วิจารณ์
  10.70K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) หมิงอู๋ผู้ฆ่าหมี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 2 หมิงอู๋ผู้ฆ่าหมี

หมียักษ์สีขาวขนปุกปุยนุ่มนิ่มหน้ากอดแยกเขี้ยวเผยให้เห็นฟันสีขาวที่คมราวกับมีดเรียงกันเป็นตับในปากอันมโหฬารของมัน ฟันอันแหลมคมเหล่านั้นพร้อมที่จะขย้ำทุกอย่างที่ขวางหน้าให้หายไปในพริบตา

แม้แต่พระเอกของเราก็ไม่เว้น !

            ชายหนุ่มพยายามครุ่นคิดทุกวิถีทางที่จะเอาชนะเจ้าหมียักษ์แสนน่ารักตรงหน้า แต่มาคิด ๆดูแล้ว มันไม่มีหนทางชนะเลยนี่หว่า !

            แต่ถ้าถอดใจง่ายแบบนี้ เขาก็คงถูกผู้อ่านที่น่ารักของเราเหยียดหยามว่าเป็นพระเอกไม่ได้เรื่องน่ะสิ หมิงอู๋พยายามล้วงเข้าไปในกระเป๋าสัมภาระ เผื่อจะมีของวิเศษของโดเรมอนมาช่วยชีวิตเขาไว้ แล้วเขาก็เจอกับผู้ช่วยชีวิตที่แสนมีค่า

            กล่องวัดด้วง ระดับ ? 1 กล่อง                                       

            ‘เอาล่ะวะ เป็นไงเป็นกัน จะออกบนออกล่างก็ขึ้นอยู่กับอาหมวยคนหมุนสลากละ’

            หมิงอู๋ทำการเปิดกล่องวัดด้วงเพื่อทำการเสี่ยงโชคทันที ถ้าเจ้ากล่องนี่ไม่สามารถออกของที่ช่วยชีวิตเขาได้ ก็คงต้องเห็นพระเอกของเราทอดร่างเป็นศากศพอยู่ที่นี่ เพื่อเป็นอนุสรณ์รำลึกถึงความสำเร็จของเผ่าพันธุ์หมีที่ได้ทำการสังหารพระเอกของเราตายตั้งแต่ต้นเรื่อง

            เลขที่ออก 62 กรุณารอรับของรางวัลค่ะ

            เจ้าหมียักษ์เริ่มโจมตีตามสัญชาตญาณ แม้รูปร่างภายนอกของมันจะดูอ้วน เก้งก้าง และน่ารัก แต่มันกลับพลิ้วอย่างไม่น่าเชื่อ(ความจริงมันอาจจะช้า แต่ด้วยความแตกต่างของระดับที่มากเกินไปทำให้พระเอกของเราคิดว่าเจ้าหมียักษ์ตัวนี้พลิ้วก็เป็นได้) หมิงอู๋พยายามหลบด้วยความรวดเร็วไม่แพ้กัน เขาวิ่งหนีพลาง รอคนของรางวัลจากการสุ่มของเกมวัดด้วงไปพลาง แต่ความอดทนของเขาก็มีจำกัด พระเอกหนุ่มกระชับกระบี่คู่ใจในมือแน่น ตัดสินใจรวบรวมความกล้าพุ่งออกไปต่อสู้กับมันอย่างไม่กลัวเกรง

            คราวนี้ชายหนุ่มคุ้นเคยกับวิถีกระบี่มากขึ้น ท่วงท่าของการกวัดแกว่งทำได้ขึ้นกว่าเดิมมาก เขาเริ่มเข้าใจถึงหลักการใช้กระบี่ และจุดนี้เองซึ่งทำให้เขาสามารถต่อกรกับหมียักษ์ได้บ้าง แต่ก็ใช่ว่าจะสูสีเท่าใดนัก

            หมียักษ์เริ่มแสดงความแตกต่างของระดับออกมาแล้ว ความเร็วและพลังของมันเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมอีกเท่าตัว ทำให้หมิงอู๋เริ่มต้านทานกับมันอย่างยากลำบาก กระบี่ไม้คู่ใจเริ่มออกอาการที่น่าเป็นห่วงแล้ว ถ้าหากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป กระบี่คงรับพลังของหมียักษ์ไม่ไหว และเขาก็จะไม่มีอาวุธอะไรต่อกรกับมันได้อีก

            ผู้เล่นหมิงอู่ได้รับ ‘ยาระเบิดพลังปราณ ระดับB’ จำนวน 1 เม็ดค่ะ

  • ยาระเบิดพลังปราณ ช่วยให้ค่าพลังทุกส่วนของผู้เล่นเพิ่มขึ้นสามเท่าตัว ผลของยาจะอยู่ได้เป็นเวลา 5 นาที

             “5 นาทีก็เหลือเฟือแล้ว ลุยล่ะเฟ้ย” หมิงอู๋กลืนยาสีน้ำตาลลงคอทันที รสชาติของมันหวานซาบซ่าเหมือนโคล่าแสนอร่อย ให้ความรู้สึกสดชื่นและกระปี้กระเป่า ตอนนี้เขารู้สึกว่าพลังอันมากมายมหาศาลกำลังทะลักเข้ามาสู่ร่างกายของเขาในขณะนี้

            ด้วยผลของยาทำให้ค่าพลังทุกส่วนของเขาเพิ่มขึ้นอย่างน่าตกใจ แต่เขาไม่มีเวลาจะมาตะลึงมาก เขาต้องใช้เวลา 5 นาทีที่ได้มานี้อย่างคุ้มค่า และเขาต้องจัดการเจ้าหมียักษ์ตรงหน้านี้ให้จงได้

            เนื่องจากค่าพลังที่มากขึ้นทำให้เขาได้รับทักษะ(ชั่วคราว)มาใช้มากมายด้วยกัน และด้วยทักษะที่เพิ่มขึ้นมานี้เองที่จะเป็นกุญแจที่ช่วยให้เขาได้รับชัยชนะ

            “กระบี่ความเร็วแสง” เขาใช้กระบี่พุ่งเข้าไปด้วยความเร็วแสง ความเร็วขนาดนี้ไม่มีใครสามารถมองออกได้อย่างแน่นอน เมื่อใช้ทักษะเสร็จ จึงเห็นแค่เพียงรูโบ๋ตรงช่วงท้องของเจ้าหมียักษ์ที่อาบไปด้วยเลือดสีแดงฉาน

            เจ้าหมียักษ์ร้องตะโกนด้วยความโกรธเกรี้ยว เสียงร้องของมันดังสนั่นไปทั่วทั้งป่า หมิงอู๋ไม่เคยกลัวอะไรเท่านี้มาก่อนในชีวิต ชายหนุ่มตัวสั่นไปหมด แต่นี่ก็ไม่ใช่เวลามากลัว ถ้าหากหมีแค่นี้นี้ยังชนะไม่ได้ เขาก็ไม่รู้จะไปสู้ใครได้อีกแล้ว

            แต่หมิงอู๋นั้นหารู้ไม่ว่าเสียงกู่ร้องนั้นหาใช้เสียงแห่งความเจ็บปวดเพียงอย่างเดียว แต่มันเป็นทักษะเรียกใช้ที่ทำให้เผ่าพันธุ์หมีทุกตัวในป่าแห่งนี้หันมาโจมตีไปที่เขา เขาเท่านั้น !

            ทักษะ ‘เผ่าพันธุ์หมีเอยจงมาช่วยข้า’ เป็นทักษะที่หมียักษ์(ไมโครบอส) เรียกใช้เมื่อพลังชีวิตลดลงเกิน 40% ทักษะนี้จะเป็นเหมือนทักษะรวมพลที่จะให้เผ่าพันธุ์หมีทุกตัวในบริเวณใกล้เคียงมาโจมตีเป้าหมายของมัน

            ทันใดนั้นสภาพรอบ ๆป่าก็เหมือนกับผึ้งแตกรัง ทุกสิ่งทุกอย่างดูสับสนอลหม่าน ฝุ่นตลบอบอวน เสียงสัตว์ร้องดังระงมไปทั่วผืนป่า ผืนดินแตกระแหงราวกับพสุธากัมปนาท เขาแทบไม่อยากเชื่อสายตัวเอง ภาพที่เห็นนั้นช่างคล้ายกับเป็นวาระสุดท้ายของโลกก็ไม่ปาน

            เผ่าพันธุ์หมีร้อยกว่าตัววิ่งเข้ามาหาเข้าด้วยความโกรธเกรี้ยวและเคียดแค้น ไม่ว่าจะเป็นหมีน้อย หมีใหญ่ หมีแพนด้า หมีโคอาล่า(มาร์ช) และอีกหลาย ๆหมีที่ได้กล่าวถึง จำนวนที่มากมายของมันมากเสียจนเปิดฟาร์มได้ แต่ความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่ เป้าหมายของมันไม่ได้มาเปิดฟาร์มหมี แต่เป็นการสังหารเขา ชายหนุ่มผู้ประกาศตนเป็นศัตรูกับเผ่าพันธุ์หมี !

            วิกฤตการณ์แบบนี้ ทำให้เขานึกถึงโฆษณาซุบไก่ที่มีอาตี๋สองคนชักชวนให้ทุกคนบริโภคผลิตภัณฑ์ชนิดนี้ กระดกหนึ่งครั้งแล้วกล่าวว่า ‘ต่อยอดความฉิบหาย อันตรายมีได้ไม่สิ้นสุด !’

          “นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย” ชายหนุ่มร้องลั่น ถ้าหากให้สู้กับหมียักษ์ตัวเดียวยังพอว่าแต่จะให้สู้กับฝูงหมีมากมายขนาดนั้นใครจะไปทำได้ ต่อให้คนระดับสูง ๆยังคิดแล้วคิดอีกเลย

            ฝูงหมีใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ เขาต้อหาวิธีทำอะไรสักอย่างแล้ว ไม่อย่างนั้นคงต้องถูกหมีทับตายแน่นอน พระเอกหนุ่มมองหาทักษะต่าง ๆพอจะช่วยได้ ‘มันต้องมีทักษะที่ใช้ในการโจมตีเป็นกลุ่มอยู่บ้างสิน่า’ เขาคิดอย่างรอบคอบ

            ชายหนุ่มกวาดตามองไปยังกระดานข้อมูลทักษะอย่างรวดเร็ว และเขาก็เจอกับทักษะนี้

            ทักษะ ‘หมื่นกระบี่ดารดาษ’ เป็นการใช้กระบี่แทงออกด้วยความเร็วสูง ใช้ได้ดีกับการโจมตีเป็นกลุ่ม สามารถนำไปใช้รวมกับทักษะโจมตีเป็นกลุ่มชนิดอื่นได้

            “ ‘สามารถใช้รวมกับทักษะโจมตีเป็นกลุ่มได้’ ใช้รวมกับทักษะกระบี่กวาดพสุธาได้ล่ะสิ เอาล่ะ แบบนี้ต้องเจอกันหน่อยแล้ว น้องหมี” เมื่อคิดแผนการและวิธีออกแล้ว หมิงอู๋ก็เริ่มเปิดฉากจู่โจมกลับทันที เขาพุ่งเข้าไปโจมตีหมียักษ์ฝูงหมีทักทีด้วยทักษะกระบี่รวมแสงอีกครั้งหนึ่ง แต่ด้วยความเป็นไมโครบอส ทำให้การโจมตีครั้งนี้ไม่สามารถทำอะไรหมียักษ์ได้ แต่อย่างไรก็ตาม น้องหมีตัวเล็กตัวน้อยผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ก็ต้องเป็นผู้รับกรรมแทน หมียักษ์เห็นเช่นนี้ยิ่งกระตุ้นความโกรธเกรี้ยวและดุร้ายเข้าไปอีก ดวงตาของมันกลายเป็นสีแดงก่ำเนื่องจากความบ้าคลั่ง ความแค้นที่ถูกสังหารผู้ร่วมเผ่าพันธุ์นี้ต้องล้างด้วยเลือด เลือดของหมิงอู๋ผู้เดียวเท่านั้น

            สถานการณ์ตอนนี้เริ่มตึงเครียด เขาต้องปิดฉากแล้ว หมิงอู๋หลับตาทำสมาธิ รีดเร้นพลังปราณออกมาทั่วร่าง เตรียมจะใช้ทักษะผสานทั้งสอง จิตของเขาผนึกอย่างแน่วแน่ พลังปราณแผ่ออกมาจากร่างอย่างมหาศาล ระยะเวลาของยาระเบิดพลังปราณใกล้จะหมดเวลาเต็มทีแล้ว นี่จึงเป็นการโจมตีสุดท้ายของเขา การโจมตีที่จะตัดสินทุกอย่าง

            ทางฝั่งหมียักษ์และพลพรรคหมีที่เหลืออยู่ก็เตรียมพร้อมเช่นเดียวกัน ราวกับมีคนให้สัญญาขั้วกำลังทั้งสองฝ่ายพุ่งเข้าหากันราวกับนัดไว้ ฝ่ายสัตส์อสูรใช้เขี้ยวเล็บ พละกำลังและจำนวนเข้าสู้ ฝ่ายผู้เล่นก็ใช้มันสมอง ไหวพริบ และทักษะเข้าสู้ ใครจะเป็นผู้ชนะในการต่อสู้ครั้งนี้ ไม่สามารถเดาได้เลยจริง ๆ

            หมิงอู๋ฟันกระบี่เข้าใส่หมีน้อยหมีใหญ่จำนวนมาก เลือดสีแดงของน้องหมีอาบทั่วตัวเขา ยิ่งฟาดฟันยิ่งดุเดือด ตัวเขาเองสะบัดกระบี่ไปตามสัญชาตญาณ แต่ไม่ว่าจะฟันหรือแทงไปทางไหนก็ต้องมีการตายตามมาด้วยทุกครั้ง

            เขาคือเทพสงครามและยมทูตผู้ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์หมี !

            จำนวนหมีเริ่มลดลงอย่างเห็นได้ชัด หมียักษ์โจมตีอย่างบ้าคลั่ง แต่ทางผู้เล่นก็ไม่ยอมแพ้ ใช้กระบี่ในมือเข้าฟาดฟันอย่างไม่ยอมแพ้ ด้วยผลของยาระเบิดพลังปราณทำให้พละกำลังของเขาเทียบเท่ากับหมียักษ์ได้อย่างไม่เป็นรอง ทุกครั้งที่ปะทะกันจะเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทุกครั้ง

            ทั้งสองฝ่ายเริ่มมีอาการบาดเจ็บแสดงให้เห็นบ้างแล้ว จากหมีขาวสดใสตอนนี้เต็มไปด้วยเลือดสภาพของมันตอนนี้คล้ายกับน้ำแข็งใสที่ถูกน้ำแดงราดจนชุ่ม ฝ่ายหมิงอู๋เองก็สะบักสะบอมไม่แพ้กัน สติสัมปชัญญะของเขาก็เริ่มเลือนรางเข้าทุกที ถ้าหากไม่รีบปิดบัญชีตอนนี้เขาเองอาจจะเป็นฝ่ายที่ย่ำแย่เสียเองก็เป็นได้

            ‘สงสัยต้องรีบปิดเกมซะแล้ว’ ชายหนุ่มคิด กระบี่ไม้ของเขาเริ่มจะพังเข้าไปทุกที หากยังยื้อไว้เช่นนี้อาวุธอาจจะพังได้ แล้วทักษะต่าง ๆที่เขาได้รับมาก็จะไม่มีประโยชน์ทันที

            ไวเท่าความคิด ณรากรหรือหมิงอู๋เริ่มบุกสวนกลับอย่างรวดเร็ว เขาใช้ทักษะต่าง ๆที่ได้รับมาอย่างสุดความสามารถ ด้วยเวลาที่จำกัดทำให้ชายหนุ่มไม่ได้สนใจค่าพลังปราณและความสามารถของทักษะเลย เห็นทักษะไหนใช้ได้ก็ใช้ออกมาอย่างไม่คิดชีวิต

            ทางด้านหมียักษ์นั้นก็ไม่ยอมแพ้ ตะปบกรงเล็บที่แหลมคมของมันออกมาต้านศึกเต็มที่ ฝูงหมีทั้งหลายก็อาศัยพวกมากบุกเข้ามาอย่างไม่กลัวตาย สภาพที่เห็นจึงป็นการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของทั้งฝ่าย การต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้วัดที่พละกำลังหรือความสามารถ แต่วัดที่ความอดและพลังใจเท่านั้นว่าใครจะหมดก่อนกัน !

            ‘ตัดสินกันล่ะนะ’ หมิงอู๋หาช่องว่างของหมียักษ์และฝูงหมีจนเจออย่างทะลุปรุโปร่งแล้ว นี่จึงเวลาที่เหมาะสมที่จะใช้ท่าไม้ตายที่เขาเก็บงำเอาไว้ ท่าไม้ตายผสานที่จะใช้ตัดผลการต่อสู้ครั้งนี้ !

            “กระบี่กวาดพสุธา !” หมิงอู๋ใช้ทักษะแรกอีกครั้ง เขากวาดกระบี่ไปรอบตัวด้วยความเร็ว ฝ่ายหมีที่ไม่ทันตั้งตัวก็ได้รับบาดเจ็บลมตายไปตาม ๆกัน เท่านี้ยังไม่พอ เพราะการโจมตีครั้งนี้ทำให้ขบวนทัพของฝูงหมีอันบ้าคลั่งได้หยุดชะงัก เขาไม่ปล่อยให้โอกาสที่แสนสำคัญนี้หลุดลอยไปอย่างแน่นอน

            เวลาของยาระเบิดพลังปราณกำลังหมดลงในอีก 10 วินาทีข้างหน้า เริ่มทำการนับถอยหลังค่ะ 10…9…

          เวลาเริ่มกระชั้นชิดเข้ามาทุกที แต่ชายหนุ่มก็ไม่หวั่นไหว แผนการทุกอย่างล้วนถูกคำนวณในหัวของเขาหมดแล้ว ไม่ว่าอย่างไร ชัยชนะก็จะต้องเป็นของเขาอย่างแน่นอน

            “กระบี่ความเร็วแสง” เขาใช้ทักษะเดิมเป็นครั้งที่สาม หมียักษ์ยิ้มอย่างผู้ชนะ ถ้าหากมันคิดได้ก็คงจะพูดว่า ‘ลูกไม้เดิม ๆ” เป็นแน่ แต่ด้วยความที่หมียักษ์เป็นแค่เอไอในเกมจึงไม่สามารถรู้ทันความคิดของ หมิงอู๋ได้ทุกอย่าง ทักษะนี้ไม่ได้เป็นทักษะโจมตี แต่เป็นเพียงแค่การเพิ่มความเร็วและการเข้าไปอยู่ระยะประชิดเท่านั้นเอง

            “ได้เวลาเหินฟ้าแล้วกันแล้วน้องหมี กระบี่ยกภูผา” หมิงอู๋ใช้พลังที่สะสมมาควงกระบี่ช้อนหมียักษ์และฝูงหมีลอยขึ้นไปในอากาศ ถ้าหากเป็นหมิงอู๋ในยามปกติคงจะไม่สามารถใช้ทักษะนี้ได้แน่นอน แต่ด้วยผลของยาระเบิดพลังปราณทำให้เขาสามารถใช้ทักษะนี้ได้เป็นอย่างดี

             “หมื่นกระบี่ดารดาษ !” เขากระโดดพุ่งเข้าไปกลางอากาศและใช้กระบี่แทงออกไปด้วยความเร็วอย่างที่ไม่มีใครจะจินตนาการได้ ความเร็วเช่นนี้ก่อให้เกิดฝนกระบี่หนาแน่นถี่ยิบถักทอเป็นร่างแหที่เรียงร้อยมาเพื่อรองรับวิญญาณของเหล่าหมีผู้โชคร้าย

            พายุกระบี่ยิ่งมายิ่งบ้าคลั่ง เสียงเวลานับถอยหลัง 5…4…3…2… อย่างรวดเร็ว หมิงอู๋เพิ่มพลังปราณเข้าไปเต็มพิกัด ยิ่งแทงยิ่งฟันเลือดของเผ่าหมียิ่งสาดกระกายสลับกับเสียงร้องโหยหวนของความทรมานยิ่งดังกึกก้อง

             เวลานับถอยหลังถึง …1 และการสังหารอันแสนเหี้ยมโหดก็สิ้นสุดลง หมียักษ์และฝูงหมีเริ่มอันตรธานหายไปในชั่วพริบตา หมิงอู๋เหนื่อยหอบ เขาไม่มีพลังเหลือแม้แต่จะขยับตัว ถ้าหากยังหมีน้อยสักตัวรอดชีวิตอยู่ เขาคงต้องตายอย่างแน่นอน

            ผู้เล่นหมิงอู๋ทำการสังหาร ‘หมียักษ์’ สัตว์อสูรระดับไมโครบอส ระดับ 20 ได้ สำเร็จ ได้ มีค่าประสบการณ์เท่ากับที่กำหนด ทำการเลื่อนระดับเป็นระดับ 20 ค่ะ

            ผู้เล่นหมิงอู๋ทำการสังหารล้างเผ่าพันธุ์หมี ได้รับสมญานาม ‘หมิงอู๋ผู้ฆ่าหมี’ ได้รับเงินค่าฉายาจำนวน 5000 เหรียญค่ะ

            ผู้เล่นหมิงอู๋ทำการสังหารเผ่าพันธุ์หมีจำนวน 129 ตัว  มีค่าประสบการณ์เท่ากับที่กำหนด ทำการเลื่อนระดับเป็นระดับ 30 ค่ะ

            ผู้เล่นหมิงอู๋ได้รับของรางวัลจากการสังหารไมโครบอส ‘หมียักษ์’ ได้รับรางวัล ‘ดาบหมียักษ์’ ระดับ B จำนวน 1 ชิ้นค่ะ

            เสียงจากระบบดังถี่ยิบเขาแทบจะไม่ได้สนใจฟังเลย เมื่อเปิดดูหน้าต่างระบบอีกทีก็พบว่าตัวเขาอยู่ระดับ30แล้ว แถมยังมีฉายา ‘หมิงอู๋ผู้ฆ่าหมี’ แถมมาอีกด้วย

            แต่ชายหนุ่มก็สงสัยอยู่อย่างหนึ่ง เขาใช้กระบี่ แต่ทำไมถึงดรอปดาบมาให้เข้าได้ล่ะเนี่ย !!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา