ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

7.7

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.46 น.

  33 chapter
  211 วิจารณ์
  57.52K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

17) ไม่ใช่ไม่เจ็บ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Part's Faye

หลังจากที่พี่ฟางเดินออกไป ฉันไม่มีแรงแม้แต่จะยืน เป็นผลทำให้ฉันทรุดตัวลงนั่งร้องไห้กับพื้นเป็นเวลานาน 

มิน : เฟย์ พวกเราขอโทษที่ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้

เฟย์ : ไม่เป็นไรหรอกมิน เราขอกลับห้องพักก่อนนะ

ฉันไม่รอคำตอบจากเพื่อนๆ ฉันรีบเดินออกจากห้องเรียนแล้วมุ่งตรงไปที่ห้องพักทันที ฉันไม่โทษว่าพี่ฟางจะผิดหรอกนะ เพราะฉันทำเรื่องนี้ซ้ำซากเป็นสิบๆหนแล้วก็จริง แต่ครั้งอื่นพี่ฟางแค่โกรธแปปๆก็หาย แต่ครั้งนี้พี่ฟางโกรธมาก จนตัดขาดกันอย่างที่เห็น ตอนนี้ตกดึกประมาณสามทุ่มกว่าๆพี่ฟางได้เดินเข้ามาในห้อง หน้าตาเหมือนคนโดนทำร้ายมา 

เฟย์ : พี่ฟางไปโดนอะไรมาคะ

ฟาง : ...

พี่ฟางไม่ตอบอะไร เพียงแต่เดินมาหยิบชุดนอนกับผ้าขนหนู แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ผ่านไปประมาณ 15 นาที พี่ฟางก็เดินออกมาจากห้องน้ำ

เฟย์ : พี่ฟางโดนอะไรมาคะ

ฉันถามซ้ำด้วยความเป็นห่วง

ฟาง : ...

เฟย์ : พี่ฟางตอบเฟย์หน่อยเถอะนะคะ

ฟาง : ขอโทษนะคะ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันไม่ใช่เหรอคะ

พี่ฟางตอบกับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา พร้อมกับคำพูดที่ห่างเหิน แล้วเดินไปนอนที่เตียงอย่างไม่ใส่ในคำพูดที่พูดออกมา

Part's Poppy

หลังจากที่ผมทราบข่าววันนั้นว่าฟางกับเพื่อนๆตัดขาดกัน วันนี้ก็ประมาณอาทิตย์กว่าๆแล้วที่ฟางไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกเราอีกเลย เธอทำอะไรคนเดียวทุกอย่าง ไม่ว่าพวกเพื่อนๆของเธอจะพยายามเข้าไปพูดคุยมากเท่าไหร่ เธอก็จะโวยวายกลับมา และที่สำคัญทุกๆวันเธอจะกลับไปที่หอพักด้วยสภาพที่โดนทำร้าย เลือดตกกลับไปที่หอทุกวัน และไม่ว่าพวกเราจะพยายามถามว่าเธอไปโดนอะไรมา เธอก็ไม่ตอบอะไรกลับมาเลย

จินนี่ : ฟางคุยกับพวกเราเถอะนะ พวกเราขอโทษ

ฟาง : เลิกยุ่งกับฉันซะที!! เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน

ผมที่เห็นดังนั้นก็ทนไม่ไหว เดินเข้าไปกระชากแขนเธอออกไปจากห้องเรียนทันที ตอนนี้ผมลากเธอออกมาอยู่ที่สวนหลังโรงเรียน

ป๊อปปี้ : เธอทำอย่างนี้ทำไม!! เธอรู้ไหมทุกคนต้องเจ็บปวดเพราะเธอนะฟาง

ฟาง : ไม่รู้

ฟางตอบกลับมาด้วยคำพูดนิ่งๆ ไม่สนใจ

ป๊อปปี้ : ทำไมเธอกลายเป็นแบบนี้นะ ฟาง!!

ฟาง : แบบนี้น่ะแบบไหนกันฮะ!

ป๊อปปี้ : งี่เง่า ไม่มีเหตุผล ขี้โวยวาย นิสัยไ...

ฟาง : พอที! ฉันเป็นแบบนี้แล้วมันหนักส่วนไหนของนายไม่ทราบ

ป๊อปปี้ : มันไม่ได้หนักที่ส่วนไหนของร่างกายฉันหรอกนะ แต่หัวใจของเพื่อนเธอทุกๆคนต่างหากที่กำลังเจ็บปวด เธอคงไม่เข้าใจความเจ็บปวดนี้หรอกนะ เพราะตอนนี้เธอมันไม่มีหัวใจ!!

ฟาง : นี่นาย! คิดว่าพวกนายเจ็บเป็นคนเดียวหรือไง พวกนายเจ็บปวดกันแค่ไหน จำไว้เลยนะ! ฉันเจ็บปวดและทรมานกว่าพวกนายร้อยเท่าพันเท่าอีก!!

ป๊อปปี้ : เธอจะเจ็บปวดอะไร ในเมื่อเธอไม่ได้เป็นแบบพวกเรา!

ฟาง : นายไม่รู้อะไรก็เงียบๆไปเลยนะ!

ป๊อปปี้ : อะไร! ฉันยังไม่รู้อะไรอีก 

ผมเริ่มทนกับอาการดื้อรั้นและไม่ยอมใครของเธอไม่ไหว ผมจึงจับข้อมือของเธอและบีบข้อมือของเธอจนเกิดรอยแดง ตอนนี้บนใบหน้าสวยเริ่มมีอาการเหยเก แต่เธอก็ไม่แสดงความเจ็บปวดออกมา มีแต่ใบหน้าอวดเก่งเท่านั้นที่เธอแสดงออกมาให้ผมเห็น

ป๊อปปี้ : เธอจะบอกฉันได้หรือยังว่าเธอเป็นบ้าอะไรอยู่!

ฟาง : ฉันไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ นายอย่ายุ่งได้ไหม!!

ป๊อปปี้ : เธอมันคนไม่มีหัวใจ เห็นคนอื่นเจ็บปวดยังอยู่เฉยได้อีกเหรอ!!

ฟาง : ไม่รู้อะไรอย่ามาพูด!! เห็นฉันเป็นแบบนี้ 'ไม่ใช่ว่าฉันไม่เจ็บ'

เมื่อฟางพูดจบเธอก็บิดข้อมือของเธอให้หลุดพ้นจากการกักกุมของผม เธอทำให้ผมไม่เข้าใจว่าเธอเจ็บอะไร ในเมื่อเธอเป็นคนตัดเพื่อนกับทุกคน แล้วเธอจะเจ็บอะไรอีก?

 

>>> มาอัพเพิ่มแล้วนะคะ ช่วยเม้น ช่วยโหวต และติชมกันด้วยนะคะ <<<

>>> สำหรับคนที่ต้องการแบบ Happy เราต้องขอบอกไว้ก่อนนะคะ ว่ามีแน่นอน แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้นะคะ ติดตามกันไปเรื่อยๆนะคะ <<<


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา