LOVE ? เมื่อไร!!!....นายจะรักฉัน

@ โรงบาล

 

 

“ฮึก ฮือๆๆ ไอ้ป๊อป แก้วจะรอดมั้ยอ่ะ ฉันเป็นห่วงแก้ว” เสียงของเพื่อนผมซึ่ง มันร้องไห้หนักเว่อร์ๆ

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกน่า เดียวแก้วก็ปลอดภัย”ผมปลอบเพื่อนผมอย่างสุดกำลัง

 

 

 

“ก็ดีสิ”  สักพักหมอก็ออกมาจากห้อง ผ่าตัด

 

 

 

 

 

 

 

“หมอคับแก้วเป็นไงบ้าง” เสียงพี่โชถามอย่างร้อนรน

 

 

 

“เออ.....คือว่า  ปลอดภัยแล้วครับ การผ่าตัดสำเร็จไปด้วยดี”

 

 

 

“แล้วจะเข้าไปเยี่ยมได้เลยรึเปล่าครับ” เสียงโทโมะถามอีกครั้ง

 

 

 

“เชิญครับ แต่ขอให้เราย้ายคนไข้ไปห้องพักฝืนก่อนนะครับ งั้นเดียวหมอขอตัวนะครับ”

 

 

 

 

ผม ไอ้ป๊อป พี่โช รีบเข้าไปดูแก้ว

 

 

“แก้ว เป็นไงบ้าง” เสียงใครน่ะ ใครที่เรียกฉัน ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาอย่างช้า และฉันเห็นพี่โช ป๊อป และ โทโมะ

 

 

 

“พ..พี่โช  แก้วกลัว ฮือๆๆๆ” ฉันโผเข้ากอดพี่ฉันอย่างหวาดกลัว กลัวทุกอย่างแหละ

 

 

 

“เป็นเป็นไรนะ นี่โทโมะ ฉันฝากดูแก้วหน่อยนะ ฉันจะไปเอายากับป๊อป ป๊อปไปกัน”

 

 

 

 

 

 

“เขาถุกจับแล้วหรอ เอพริลน่ะ” ฉันถามโทโมะ

 

 

 

“อืม รัสด้วยและ ไม่น่าเลยนะ”

 

 

 

“นั่นสิ นี่พี่โมะ แก้วมีไรจะบอก”

 

 

 

“อะไรอ่ะ”

 

 

 

“เอาหูมาใกล้ๆสิ” แล้วโทโมะก็ทำตามฉันและฉันก็บอกอะไรบ้างอย่าง และมันก็ทำให้...............

 

 

 

“แก้ว รัก พี่โมะ นะ” ฉันพูดกระซิบเบาๆ ซึ่งมันก็ทำให้ใครคนหนึ่ง ยิ้มและ.........

 

 

 

“จูบทีนะ อืมมมมมมมมม”  จูบนี้นานกว่าที่ใครสักคนจะใจกล้าถอดมันออก  นี้ขนาดเขายังเห็นใจคนไม่สบายแล้ว

 

ถ้าฉันหายจะไม่หนักรึไง ตาย ยัยแก้วไม่อยากจะคิดโอ๊ย..........

 

 

 

 

 

แหน่ ผมรู้น่ะว่าทุกคนกำลังอมยิ้ม(จริงหรอ) ตอนผมจูบแอบเห็ยไอ้ป๊อปเข้ามาด้วยล่ะตาอโตปากกว้างครบสูตรคน

 

ตกใจแล้วมันก็รีบออกไป เอาล่ะตอนนี้ไม่มีใครมาขัดขวาง ความรักของผมกับผู้หญิงที่ชื่อ แก้ว ได้อีกต่อไปแล้ว 

 

 งั้นร้องเพลงหนึ่งให้ฟัง

 

 

 

 

ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ดวงดาวจะหายไปไหน

  

ฉันไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้ท้องฟ้าจะเป็นเช่นไร

  

แต่ฉันก็รู้หัวใจของฉัน........................

 

  

 

(จริงมั้ยล่ะครับ อิอิ)