Open mind. เปลี่ยนใจมารักพี่ชาย '

9.4

เขียนโดย Chaos_TOMO

วันที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 21.11 น.

  22 chapter
  166 วิจารณ์
  28.70K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ในสมัยนั้น -___-' ตั้งแต่พระนเรศวรยังไม่เกิด :))

( Tomo Sind )

 

                                   ผมโทโมะครับ ^^'' อายุ...10 ปี รูปหล่อ พ่อลวย เพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง ยกเวนเรื่องเรียนวันนี้ป๊ะป๊า  บอกว่า จะมีสมาชิกใหม่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของผม และเป็นน้องผมด้วย -^- และอีกอย่าง ๆๆเป็นผู้หญิง ฮ่า ๆๆๆๆ (ขำน่าเกลียดมาก) เนื่องจากว่าน้องสาวคนสวย(คนใหม่)ของสมาชิกในครอบครัวของผมนั้น(มีผม กับ พ่อ อยู่เพียงสองคน แม่ผมเสียไปแล้ว) พ่อและน้องสาวของเขาได้ประสบอุบัติเหตุขับรถชนขี้มดและตีลังกาไป 10 ตลบจึงทำให้พวกท่านทั้งสองเกิดเสียชีวิตขึ้นมา ...

 

ปี๊น ปี๊น !!!

 

อ๊ะ !!! ป๊ะป๊าของผมกลับมาแล้ว >O< น้องสาว(คนใหม่)ของผมมาแล้ว

กริี๊ดดดดดดดดดดด!! ตื่นเต้นไปยี่สิบโลก

 

ปัง!!!!

                                เด็กสาวอายุน้อยกว่าผม 2 ปีลงมาจากรถและผิดประตููรถของพ่อผมดัง ปัง !!!(จนขี้หูของผมออกมาเต้นระบำ)

 

“นี้ !! ไอ้โทโมะนี้...หนูแก้วสมาชิกใหม่ของครอบครัวเรา” พ่อแนะนำเด็กหญิง เดรสสีหวานแหวะให้ผมรู้จัก ...ผมว่ามีอะไรชอบมาพากลนะ -_-^

 

 

“หวัดดีค่ะ...พี่ชายคนใหม่ ^^” เธอเดินมาขยี้หัวผมจนยุ่งเหยิงไปหมด จากที่ผมเซ็ททรงแล้วกับมาแฟบเหมือนเดิม

 

-_- พี่ชายคนใหม่

 

O_- เอ๊ะ !!!!! ผมรู้สึกว่าตาขวากระตุก

 

 

หลังจากนั้น ผ่านไป 2 ปีเต็ม ๆ!!

 

“พี่โทโมะขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา˜” เสียงหวานผนห้าว ดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ผมละใบหน้าจากสมุดการบ้านมองขึ้นตามหาต้นเสียง

 

 

“ว่าไงค้าบน้องแก้ว ^_^”

 

อ๋า...ฮึบ!!!

 

                                                      ไม่ต้องตกใจครับ (?) ' ผมไม่ได้ทำอะไรน้องแก้วเลย ...มีแต่น้องแก้วเนี้ยเส่ะ ! อยู่ดี ๆ ก็กระโดดขึ้นมานั่งบนตักของผม ทำเอาผมนั้นงงเต็ก -(0)-

 

 

“คือ...แก้วทำงานไไม่เป็นอะค้า พี่โทโมะสอนแก้วได้มั้ย ?” เอาไงหล้ะว่ะทีนี้ ป๊ะป๊าก็ไม่อยู่ดันออกไปดูแลงานที่บริษัทอีก คนใช้ทั้งบ้านก็นอนกันหมดแล้วเหลือแต่น้องแก้วกับผมเท่านั้นหล้ะ

 

 

“งานอะไรหล้ะคะน้องสาว” ผมถามแล้วเอามือยันไว้ที่โตีะทำเหมือนตอนนี้ผมกำลังแต๊ะอั๋งแก้วอยู่แต่จริง ๆแล้วก็ใช่นะฮะ แค่กลัวน้องเขาตก (แผนสูง)

 

 

“คุณครูบอกว่าให้บวกลบอะไรไม่รู้ค่ะ (^O^  )  (   ^O^) (^O^  )” คนตัวเล็กส่ายหัวอย่างไร้เดียงสาจนผมยุ่งเหยิงไปหมด น่ารักอ่ะ >O<

 

 

“อะ ๆ ครับ”

 

ผ่านไป ครึ่งชัวโมง

 

“เข้าใจยังคะ” ผมถามคนตัวเล็กที่นั่งหัวผงกอยู่ มือข้างหนึ่งของผมจัดมือของแก้วและเขียนลงกระดาษส่วนมืออีกข้างกอดรอบเอวอยู่

 

ติ๊ด ติ๊ด !

 

                                เสียงนาฬิกาบอกว่านี้สามทุ่มแล้ว เอ่อ..แก้วเป็นเด็กอนามัยนิ ตอนนอน ๆๆๆๆๆ และจะอุ้มไปยังไงว้ะเนียครับ เอ่อ...เอาหล้ะนอนห้องผมแล้วกัน

 

ฮึ๊บบบบบบบบบบบบบบบบ >///<

 

แอบเขินเหมือนกันนะยัยตัวเล็กไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวขนาดนี้เลย TT[]TT ครั้งแรกเลยนะครับเนี้ย โฮ้ะ ๆ

 

 

 


 

ฝากด้วยนะเรื่องนี้ UOU เรื่องที่แล้วลงผิดง้ะ = =

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา