จะเปนฉันได้มั้ย

(ทำไมฉันต้องมาอยู่ที่หอนี่ด้วยนะ แล้วใครจะมาอยู่ห้องเดียวกับฉันนะ คิดแล้วเพลีย)(far:เอิ่ม นางเอกเรื่องนี้ขี้บ่นเนอะ)

เบส:เธอมายืน บื้ออะไรอยู่หน้าหอฮะ ยัยเด็กใหม่ (หนอยอะไรกับฉันนักหนานะ)

ฟ้า:อ๋อ ก็ฉันเด็กใหม่ไง ก็ไม่รู้ว่าต้องไปอยู่ห้องไหน นายรู้มั้ยล่ะ(พูดดีดี เผื่อมันช่วย555)

เบส:ไปอยู่ห้องฉันมั้ยล่ะ

บอม:ดีเลย แกจะให้ฟ้ามาอยู่กับฉันแล้วแกไปอยู่ห้องอื่นใช่มั้ย รักเพื่อนจัง(ไอ้นี่ก็พ่วงมากับเค้าตลอดเลย)

ฟ้า:ไม่ล่ะ ขอบคุณอย่างมาก

เบส:จำเป็นต้องประชดมั้ย

บอม:ไม่เอานา มึงก็นะ

น้ำตาล:หวัดดีทุกคน อ้าวฟ้า มานานแล้วเหรอ

ฟ้า:คงงั้นมั้ง

น้ำตาล:เธอน่ะอยู่ห้องเดียวกับฉันนะ(เออ ฮะ ยัยนี่อีกแล้วเหรอ)

ฟ้า:เหอะ แล้วทำไมเพิ่งมาล่ะ ฮะ

บอม:ให้บอมช่วยถือของมั้ยค่ะ

ฟ้า,เบส:ไม่ต้อง

บอม:พูดพร้อมกันทำม้ายยยย

น้ำตาล:ฉันว่าบางที นายหุบปากบ้างก็ได้นะ(ฉันรู้ว่าเธอหวังดีน้ำตาล)

บอม:ยุ่งไรเนี่ยย ยัยจืด

ฟ้า:นายไม่มีสิทธิมาเรียกเพื่อนฉันแบบนี้นะ (เป็นไงล่ะ เจอฉันมั่ง)

น้ำตาล:ฉันว่าเราอย่ามีเรื่องกันเลย ฟ้าขึ้นห้องเถอะ

เราเดินขึ้นมาชั้น4 ห้องติดบันไดพอดีเลยแหะ หลังจากที่เปิดประตูเข้าไป

ฟ้า:โอ้ พระเจ้า นี่มันห้องพักหรือรังหนูเนี่ย บ้าเอ้ยยย

น้ำตาล:ไม่ต้องห่วงนะเรื่องนี้ฉันถนัด ฉันว่าห้องมันก็กว้างมากเลยนะ

ใช่กว้างมาก แต่รกมากเหมือนกัน

น้ำตาล:เอางี้ เธอรออยู่ข้างนอกนะ 25นาทีเสร็จ ฉันรับรอง

20 นาที ผ่านไป

ฉันจะหลับแล้วนะ ยัยนี่เดินเข้าเดินออกอยู่หลายรอบละ หิวแล้ว ลงไปไรกินดีกว่า

ฉันลงไปซื้ออาหารมากินเผื่อยัยน้ำตาลด้วยที่ร้านสะดวกซื้อตรงข้ามหอพักแล้วขึ้นมาบนห้อง ฉันพบว่าห้องที่รกเหมือนรังหนูมันกลายเปน........

น้ำตาล:ฟ้าไปไหนมาเนี่ย บอกให้รอไม่ใช่เหรอ

ฟ้า:ฉันไปซื้อของมากินไง ซื้อมาเผื่อเธอด้วย เอ่อ... เธอทำได้ไง

น้ำตาล:เอามากินหน่อยสิ หิวแล้ว ห้องนะเหรอ ฉันบอกแล้วไงว่าถนัดน่ะ ดูนะ เตียงสีดำของเธอ สีขาวของฉัน มุมนั้นไว้ทำงาน มุมโน้นไว้เล่นดนตรี ห้องน้ำฉันก็แยกของไว้ล่ะ ส่วนที่ระเบียงมีโต๊ะนั่งเล่นอยู่เอาไว้ว่างๆนะ ตู็เสื้อผ้าอยู่ข้างห้องน้ำ ตู้หนังสืออยู่ตรงนี้ โอเคมั้ย

ฟ้า:ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอพูดยาวมาก ฉันเชื่อในความสามารถของเธอซะแล้ว

น้ำตาล:

ฝากติดตาม เม้น ให้คะแนนกันนิดนึงนะค่ะ พอดีจะเอาไปปรับปรุงนิยายต่อไปค่ะ