สายสืบรักลวง

8.0

เขียนโดย kafairSoulmate

วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.21 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 14.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) หน้าที่สุดท้าย (เสนอเป็นตอนจบ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

http://www.keedkean.com

รุ่งเช้าหมวยตื่นมาด้วยความอ่อนแรง รู้สึกเจ็บปวดระบมไปทั่วร่างกาย พลันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน

รีบก้มมองร่างกายตัวเองที่อยู่ในชุดคลุมผ้าขนหนู ที่เตียงก็ไม่เห็นมีรอยอะไรเลย ในใจแอบคิดว่าเมื่อคืนคงเป็นแค่ฝันร้าย

ความคิดก็ต้องหยุดไว้แค่นั้น เมื่อกอล์ฟที่นอนอยู่ข้างๆสลึมสลือตื่น

แล้วสายตาก็มองไปเห็นผ้าปูที่นอนในตะกร้า ที่เปื้อนเลือดอยู่ แสดงว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันก็เป็นความจริง!

“หมวยตื่นแล้วหรอ นอนพักผ่อนก่อนสิไม่สบายอยู่นิ”

กอล์ฟโผกอดหมวย หมวยผลักตัวกอล์ฟออกพร้อมร้องไห้

“มันน่าเสียใจขนาดนั้นเลยหรอ”

เพี้ย!!

หมวยตบกอล์ฟ กอล์ฟเอามือลูบแก้ม

“โหตัวเล็กๆแค่เนี้ยตบเจ็บนะเนี่ย”

เจ๊ท (เด็กเฝ้าโต๊ะบอล) เปิดประตูนำถ้วยข้าวต้มร้อนๆมาวางไว้

“ข้าวต้มกุ้งมาแล้วครับพี่ เออพี่กอล์ฟลงไปคุมหน่อยสิครับวันนี้แขกเยอะอ่ะ ผมกับไอวายด์ดูไม่ไหว”

“เออๆ ไปดิ ..หมวยกินข้าวเส็จรแล้วอย่าลืมกินยาที่กอล์ฟเตรียมไว้ให้นะ”

กอล์ฟวางแก้วเล็กที่ใส่ยาสามเม็ดไว้ข้างๆถ้วยข้าวต้ม แล้วเดินออกไป

/*/

มายด์มิ้นกุมพวงมาลัยอยู่ในรถสปอตสีขาวพร้อมผู้กองเอกภพที่นั่งข้างคนขับ

“นายแน่ใจนะ ว่าจะไม่บอกให้พ่อฉันไปถล่มบ่อนของนายกอล์ฟน่ะ”

“นี่คุณผมว่านะ ถ้าพ่อคุณทำอะไรได้บ่อนนายเนี่ยคงไม่เปิดมานานขนาดนี้หรอกนะคุณ”

มายด์มิ้นมองหน้าผู้กองเอกภพอย่างเหนื่อยใจพร้อมบ่น

“ใช่ อย่าหวังว่าจะแจ้งเบาะแสอะไรเลย ขนาดตั้งด่านห่างจากบ่อนแค่ห้าร้อยเมตรยังทำไม่รู้ไม่ชี้เลย”

ผู้กองเอกภพยิ้ม พร้อมตบบ่ามายด์มิ้นเบาๆ

“บางทีเราต้องต่อสู้ด้วยตัวเราเอง พวกนี้มันลอยนวลเพราะเวลาทำคดีต้องรอลายเซ็นจากตำรวจยศใหญ่ก็รู้ๆกันอยู่”

มายด์มิ้นถอนหายใจแล้วขับรถออกไป

/*/

หมวยเดินเอากาแฟไปให้กอล์ฟที่กำลัง ดูลูกค้าแลกชิฟอยู่ กอล์ฟยิ้มพร้อมรับกาแฟมาแล้วหอมแก้มหมวย

“กินยาไปรึยัง”

“เอ่อ ..กินแล้ว  หมวยขอเดินเล่นก่อนนะอยู่แต่ในห้องมันเบื่อน่ะ”

“ได้สิ”

กอล์ฟยิ้มหวาน ให้คนรัก

วายด์วิ่งหน้าตื่นมา

“พี่กอล์ฟเกิดเรื่องใหญ่แล้ว เจ๊ขิงมาอ่ะพี่ตอนนี้อยู่หน้าบ่อน”

กอล์ฟเดินออกมาหาขิง ที่ยืนใส่แว่นดำอยู่

“อีกไม่นานที่นี่จะต้องโดนปิดไป”

ขิงเอ่ย กอล์ฟยิ้ม

“ก็ดี กอล์ฟจะได้เริ่มต้นชีวิตใหม่”

“เริ่มต้นชีวิตใหม่กับเด็กนั่นน่ะหรอ ก็อาจจะมีวันนั้นนะถ้าไม่มีใครตายก่อน”

ขิงพูดจบก็เดินออกไป

หมวยรีบค้นเอกสารโพลบอลต่างๆแล้วเก็บไว้กับตัว เจ๊ทเห็นเหมือนผิดปรกติรีบเดินเข้ามาดู

“ทำอะไร!”

“นั่งรอกอล์ฟน่ะ”

เจ๊ทสอดส่ายสายตาดูบริเวณโต๊ะของทุกอย่างยังอยู่ในสภาพเดิม เค้าจึงเดินออกไป

พอเจ๊ทเดินออกไป หมวยถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วเอามือกอดอกไว้

เพื่อไม่ให้เอกสารที่ซ่อนอยู่ในเสื้อคลุมนั้นหล่นออกมา

ผู้กองเอกภพติดเครื่องดักฟังไว้ที่เสื้อมายด์มิ้น พร้อมกดฟังที่หูฟังตัวเอง

“คุณได้ยินชัดมั้ย”

“อืมส์ นายไม่ต้องห่วงฉันหรอกนะ ถ้าเกิดอะไรขึ้นอย่าขับรถหนีไปก่อนละกัน”

“ก็ว่าจะทำอยู่”

มายด์มิ้นไม่ขำด้วย รีบเดินออกไปทันทีกำลังจะเดินเข้าบ่อนเห็นกอล์ฟยืนสูบบุหรี่อยู่

“วันนี้ฉันเล่นอาร์เซแสนนึง”

กอล์ฟโยนบุหรี่ทิ้งแล้วกอดอกมองมายด์มิ้น

“ท่าทางคุณมิ้นไม่ตกใจเลยนะครับ”

“จะตกใจทำไมล่ะ ฉันออกจะชอบนายเลยนะ ที่รู้ว่านายเป็นเจ้าของบ่อนที่ฉันมาเล่นประจำ

แต่หมวยหายไปจากบ้าน นายเห็นน้องฉันบ้างมั้ย”

“หรอครับ หมวยจะเป็นยังไงบ้างน้าเดี่ยวผมช่วยตามหาหมวยเองครับ”

หมวยเดินออกมาตามกอล์ฟ เห็นกอล์ฟกำลังคุยกับมายด์มิ้นอยู่มายด์มิ้นเห็นหมวยยืนอยู่

“ถ้านายเจอหมวยเมื่อไหร่ก็รีบโทรบอกฉันด้วย เออฉันเคยเล่าเรื่องตลกๆให้นายฟังรึยังว่าเมื่อก่อนที่ฉันมาจ่ายค่าบอล

ที่บ่อนนายน่ะ ฉันเคยวิ่งหนีตำรวจออกทางด้านหลังแล้วปีนกำแพงหนีไปทางตลาดน่ะ เหนื่อยชะมัดเลย”

หมวยได้ยินคำบอกทางหนีเป็นนัยๆของพี่สาว หมวยจึงรีบวิ่งไปทางด้านหลังของบ่อน

“ถ้าสมมุติคุณมิ้นโดนจับเรื่องเล็กๆน้อยๆคงไม่เป็นอะไรหรอกครับ พ่อคุณเป็นตำรวจนิ”

“ใช่!พ่อฉันเป็นตำรวจ”

มายด์มิ้นพูดจบพร้อมแสยะยิ้มแล้วเดินออกไป

กอล์ฟรู้สึกสังหรณ์ใจจึงรีบเข้าไปในบ่อน

มายด์มิ้นวิ่งอ้อมไปที่หลังกำแพงบ่อนใกล้ๆตลาด

หมวยกระโดดลง แล้วล้มลงข้อเท้าแพลง มายด์มิ้นรีบวิ่งมาประคองน้อง

“หมวยเป็นไงบ้างเจ๊ตามหาแทบแย่”

“หลักฐานทุกอย่างอยู่นี่ค่ะ”

หมวยเอาเอกสารออกมาจากเสื้อคลุมยื่นให้มายด์มิ้น กอล์ที่ยืนอยู่บนกำแพงเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด

“หยุดการกระทำของเธอได้แล้วหมวย”

“กอล์ฟ”

หมวยอุทานด้วยความตกใจ

“หมวยรีบหนีเร็ว”

มายด์มิ้นกับหมวยรีบวิ่ง กอล์ฟยิงปืนขึ้นฟ้า ผู้กองเอกภพจอดรถรีบวิ่งมาช่วย

มายด์มิ้นล้มลงเอกภพเข้ามาประคอง หมวยวิ่งตามมายด์มิ้นไม่ทันอ่อนแรงล้มลงเช่นกัน

กอล์ฟรีบวิ่งมาจับหมวยเป็นตัวประกัน

มายด์มิ้นจะเข้าไปช่วยหมวย เอกภพคว้าตัวไว้

“ปล่อยฉัน ฉันจะไปช่วยหมวย”

“เธอทำอย่างนั้นหมวยจะยิ่งเป็นอันตรายนะ ไม่ต้องห่วงน่าฉันโทรรายงานคุณศิรวัตรแล้ว”

ศิรวัตรนำกลำลังมาสมทบ

“ปล่อยลูกฉันนะ นายไปไหนไม่รอดหรอก”

“ถ้าผมจะตายหมวยต้องตายด้วย เรารักกัน เราจะตายด้วยกัน”

มีตำรวจนายหนึ่งทะลึ่งยิงนัดแรกกระสุนถูกที่แขนกอล์ฟ  นัดที่สองหมวยมาบังไว้

“อย่ายิง หยุดเดี๋ยวนี้”

ศิรวัตรสั่งให้หยุดยิง และมาดูอาการหมวย กอล์ฟจับมือหมวยไว้

“หมวย อย่าเป็นอะไรนะ กอล์ฟรักหมวยนะ”

“หมวยคงอยู่ได้ไม่นาน”

“อย่าพูดอย่างนั้นสิ”

มายด์มิ้นพูดกับน้อง

“หมวยต้องไม่เป็นอะไรนะ กอล์ฟรักหมวยนะ”

หมวยเอามือที่อ่อนแรงมากุมแก้มกอล์ฟ

“กอล์ฟ ที่ผ่านมามันไม่ใช่ความรัก มันแค่..ความหลง”

แล้วหมวยก็สลบไป

ทุกคนรีบพาหมวยส่งโรงพยาบาล อาการของหมวยทรุดลงเรื่อยๆจนหมออกมาบอกอาการให้คนที่รอหน้าห้องไอซียูว่า

“อาการของคนไข้แย่มากๆ แต่เราก็ช่วยจนสุดความสามารถแล้ว...”

“หมายความว่าไงคะหมอ น้องฉันจะไม่ตายใช่มั้ยคะ”

มายด์มิ้นรีบถามหมอ

“ใจเย็นๆก่อนนะครับ คนไข้ยังมีสิทธิ์รอดเพียงแต่...ต้องรอการบริจาคหัวใจและผ่าตัดให้เร็วที่สุด

ถ้าผ่าตัดทันคนไข้ก็มีสิทธิ์รอด แต่ถ้าได้รับบริจาคไม่ทันหัวใจจะบีบตัวและหยุดเต้นในที่สุด”

ทุกคนร้องไห้โฮออกมา สามวันผ่านไปทุกคนก็เตรียมใจ

“น้องไม่อยากอยู่กับมิ้นหรอม๊า”

มายด์มิ้นร้องไห้กอดแม่ ผู้เป็นแม่ก็มีน้ำตาแต่ต้องกลั้นไว้ไม่ให้มันไหลออกมา

“น้องคงอยากพักผ่อนน่ะลูก”

หมอเปิดประตูออกมา

“คนไข้อาจเสียชีวิตภายในสามสิบนาทีนี้ เชิญญาติเข้าไปดูใจครับ”

หมอก้มหน้าพูด

ผู้กองเอกภพ มายด์มิ้น ทุกคน เข้าไปดูหน้าหมวยเป็นครั้งสุดท้าย

“หมวยทิ้งกิ๊งค์ หมวยไม่รักกิ๊งค์แล้ว”

กิ๊งค์ร้องไห้ มีเสียงวิทยุวอเข้ามา

“อะไรนะ นักโทษฆ่าตัวตาย ครับเดี๋ยวจะรีบไป”

ผู้กองเอกภพหันมาบอกทุกคน

“ผมต้องรีบไปก่อนขอโทษนะครับทุกคน  พี่ขอโทษนะหมวย”

/ * /

ปลายฟ้าเข้ามาที่ห้องดับจิต พร้อมมีดผ่าตัดและกล่องอุปกรณ์ทางการแพทย์

คนเฝ้าห้องดับจิตเข้ามาถาม

“คุณปลายฟ้าทำอะไรครับ”

“อ๋อฉันกำลังเก็บชิ้นส่วนไปให้อาจารย์หมอเก็บดีเอ็นเอ นะจ๊ะ แปปเดียวเองถ้าเส็จรแล้วจะบอกนะ”

“ครับผมไม่กวนนะครับ ในนี้มันหนาว”

ปลายฟ้าพยักหน้าให้

/ * /

ซักครู่หมอก็เดินเข้ามาในห้องไอซียู

“คนไข้มีทางรอดแล้วครับ เชิญญาติๆออกไปก่อนแพทย์จะผ่าตัด มีผู้บริจาคอวัยวะมาแล้วครับ”

ทุกคนดีใจสุดๆ หมอ ทีมแพทย์ทุกคนตั้งใจผ่าตัดอย่างสุดความสามารถ เสียงโทรศัพท์มือถือมายด์มิ้นดังขึ้น

“ฮัลโหลผู้..คุณเอกมีธุระอะไร”

“หมวยผ่าตัดอยู่ใช่มั้ย”

“คุณรู้ได้ไง”

“ก็คนที่ฆ่าตัวตายคือนายกอล์ฟน่ะสิ เลยสงสัยว่านายกอล์ฟอาจเสียสละหัวใจให้หมวยรอด”

“นายกอล์ฟ...”

มายด์มิ้นวางโทรศัพท์ ล้มพับลง

“เป็นอะไรลูก”

ม๊าถาม

“นายกอล์ฟค่ะ นายกอล์ฟค่ะม๊าบริจาคอวัยวะให้หมวย”

“ม๊าเชื่อแล้วล่ะว่าอี รักอาหมวยจริงๆ ไม่ใช่รักลวง”

หมวยฟื้นขึ้นมาทุกคนดีใจมากๆ

“เจ๊มิ้น พี่เอก ม๊า ป๊า กิ๊งค์ แล้วก็ คุณมนัส หมวยดีใจจังค่ะที่ได้มาเจอทุกคนอีก กอล์ฟล่ะคะ”

หมวยถามแต่ทุกคนเงียบ โดยพาะมายด์มิ้นที่ร้องไห้หนักไม่รู้จะตอบน้องว่ายังไงดี

“อ๋อ กอล์ฟคงจะมอบตัวตามที่หมวยขอร้องสิท่า เจ๊มิ้นร้องไห้ทำไมเดี๋ยวหมวยไปเยี่ยมกอล์ฟทุกวันก็ได้”

มายด์มิ้นจับมือหมวยมากุมที่หัวใจ หมวย

“กอล์ฟเค้าอยู่ตรงนี้จ๊ะ อยู่ในใจหมวย...ตลอดมา และ ตลอดไป...”

“หมายความว่าไง บอกหมวยได้มั้ย”

หมวยถามด้วยความงง แต่น้ำตาคลอ

/ * /

มายด์มิ้นและเอกภพพาหมวยมาที่หลุมศพกอล์ฟ พร้อมเอาช่อดอกกุหลาบสีขาววางที่ป้ายชื่อ

“พี่ขอโทษนะที่ให้หมวยเป็นสายสืบ”

เอกภพบอกหมวย

“ขอโทษทำไมล่ะคะ การที่หมวยเป็นสายสืบหมวยรู้ว่ารักลวงเป็นยังไง

ตอนนี้หมวยยิ่งรู้จัก คำว่ารักลวงที่ไม่ใช่รักลวง   แต่เป็นรักจริงค่ะ

    กอล์ฟครั้งหนึ่งกอล์ฟเคยให้ดอกไม้นี้แก่หมวย หมวยขอตอบแทนความรักของกอลืฟบ้างนะ ”

แล้วหมวยก็ซบลงกอดที่ฝังศพกอล์ฟ มายด์มิ้นเห็นก้ได้แต่สงสารน้อง แล้วร้องไห้ซบเอกภพ

/ */

ที่รถมินิสีน้ำตาล ใครบางคนมองหมวยที่ร้องไห้กอดที่ฝังศพอยู่

ผู้หญิงที่นั่งข้างคนขับเอ่ย

“แกแน่ใจหรอวะ ว่าจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ ดูดิน่าสงสารออก”

“ให้เค้าได้มีชีวิตใหม่ที่สดใสเถอะ อย่าให้เค้าต้องมาอยู่กับคนเลวๆแบบฉันเลย”

กอล์ฟพูดกับปลายฟ้าเส็จรก็ขับรถออกไป

/ */

จบแล้วจ้า

ความรู้สึกผู้เขียน

ค่ะก็ดีใจค่ะที่เขียนจบแล้ว วู้ๆๆๆๆๆๆๆๆ ก็เป็นเรื่องแรกเนอะ ข้อผิดพลาดเลยเยอะเชียว

คิดว่าคงจะมีภาคสองแหละ แต่ว่าไปปั่นเรื่องอื่นก่อนเปลี่ยนแนวมั่ง

เรื่องนี้เครียดฉากเลิฟซีนมากเลยค่ะ ไม่รู้จะใช้คำอะไรดี

จริงๆเรื่องนี้แต่งไว้สมัยอยู่ป.5ค่ะ เอิ่มก็นานมากแล้วเนอะ หยิบมาจากหีบสมบัติเอามาปัดฝุ่นเรียบเรียง

ก็รู้สึกท้อเหมือนกันแรกๆ แต่คิดว่าอัฟลงดีกว่ายังไงก็เป็นความฝันของเราแม้จะไม่มีใครอ่าน

แต่ว่าถ้าเราเก็บความฝันของเราไว้ในกล่องใบเล็กๆต่อไปเมื่อไหร่ความฝันจะเป็นจริงซักทีใช่ม๊า

ก็ไม่ได้คาดหวังว่าต้องตีพิมพ์หรืออะไร (ถ้าได้ก็ดีไง)

ก็คิดว่าความฝันของตัวเองประสบความสำเร็จแล้ว

สำเร็จเพราะอะไร?

เพราะได้อัฟนิยายเป็นเรื่องเป็นราว (และแต่งจบจ้า)

ก็เหมือนนักแสดง แต่ไม่ได้เป็นดาราอะไรประมาณนั้น

เอาเป็นว่าเรื่องสายสืบรักลวงก็จบแล้ว

(จบอย่างเหนื่อยๆ)

ทิ้งปมเอาไว้เล็กๆรอลุ้นแล้วกันว่าจะมีภาคสองหรือเปล่า

(ใครจะลุ้นกับเธอยะ คนอ่านบ่น+555555)

ค่ะกาแฟโซลเมตก็ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านนิยายเรื่องนี้นะคะ

(ฉาก20+นี่คนอ่านเยอะนะคะ แหม่ คิดอะไรกันเนี่ย)

ฝากติดตามผลงานเรื่องต่อไปด้วยนะคะ

เร็วๆนี้

แล้วก็ฝาก

https://www.facebook.com/ Brand_handmadehot

(ฝากไลท์ด้วยค่ะ).

จำหน่าย ไหมหุ้มหูกระเป๋า ช่วยถนอมกระเป๋า ถือแล้วกระชับมือ ผลิตจาก ด้ายcotton อย่างดีค่ะ.

ไม่เป็นขุย ไม่ยืดย้วย งาน hand made ทุกชิ้นค่ะ หากซิปชำรุด ยินดีรับเปลี่ยนซิปตลอดการใช้งานค่ะ.

รุ่นปรกติมีของ......พร้อมส่งค่ะ

สนใจรุ่นไหนเม้นใต้ภาพได้เลยค่ะ พร้อมสอบถามราคาก่อนได้นะค่ะline(id line): 51014017.

ชื่อ line: brand_handmadehot.

Instagram: : brandhandmade_hot.

Mail - brand_handmadehot@hotmail.com.

หรือโทร 09-1520-5214

 

 

กาแฟโซลเมต

https://www.facebook.com/fairferrarifreeGirl...พร้อมส่งค่ะ
สนใจรุ่นไหนเม้นใต้ภาพได้เลยค่ะ พร้อมสอบถามราคาก่อนได้นะค่ะline(id line): 51014017.
ชื่อ line: brand_handmadehot.
Instagram: : brandhandmade_hot.
Mail - brand_handmadehot@hotmail.com.
หรือโทร 09-1520-5214

 

 

                    

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา