ฝันไปหรือปล่าว

8.3

เขียนโดย KAEM_K

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.14 น.

  15 ตอน
  7 วิจารณ์
  16.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2556 15.55 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) เหม่อ..

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"จัดการยังไงอ่ะ" ก็มันงงนี่หน่า จะทำอะไรให้พวกรุ่นน้องไม่มาว่าฉันซักทีเนี่ย

"พรุ่งนี้เธอก็ออกจากโรงเรียนไปดิ" นายนี่ตอบหน้าตายเลย

"นายจะบ้าหรอ ถ้าออกไปแล้วฉันจะไปเรียนที่ไหน"

"เธอนั้นแหละบ้าวันนี้วันสอบวันสุดท้ายนะ พรุ่งนี้ปิดเทอม เธอจะมาโรงเรียนหรือไง"

"เออ จริง  งั้นๆไปขึ้นห้องสอบกันเถอะเดี๋ยวเข้าห้องสอบไม่ทันนะ" ฉันดึงนายอาร์ทขึ้นไปบนตึก หากอยู่ตรงนี้นานๆโดนรุ่นน้องตบแน่ๆ

  การสอบช่วงเช้าผ่านไปด้วยดีมั้ง~

"อ้าว ขวัญเธอออกมาตอนไหนเนี่ย" นายอาร์ทที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องสอบพูดกับขวัญขณะที่เธอยังเหม่อมองไปข้างนอก

"....."

"ขวัญ"

"..."

"ขวัญญญญญญญญญญญญญญญ" อาร์ทตะโกนเรียกขวัญเสียงดัง

"หือ อะ...อะไรนะ"

"เธอเป็นอะไรเนี่ยเหม่อลอยทั้งวันเล"ย นายอาร์ทถามฉันแล้วเอามือมาลูบหัว

"ไม่มีอะไรหรอก แล้วอย่าเล่นหัวได้ป่ะ" ฉันจับมือนายอาร์ทออก

"ขอโทษ ขอโทษ" 

  กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~ออดเลิกเรียน

"ขวัญ กลับบ้านกันเถอะ"

"...."

"ขวัญ"

"ห่ะ!!!"

"นี่เธอเป็นอะไรเนี่ย ตั้งแต่เช้าแล้ว"

"ป่าว ฉันเมื่อยน่ะ"

"งั้น รีบกลับกันเธอจะได้นอนพัก"

"อืมๆ"

 ~บ้าน

 

  ตอนนี้ฉันยืนอยู่ที่ระเบียงห้อง อากาศเย็นสบายเข้ามาปะทะตัวฉัน ฉันยืนเหม่อมองท้องฟ้าตามเคย จนไม่รู้ว่าใครมายืนอยู่ข้างหน้าฉัน

 

"วันนี้เธอเป็นอะไรขวัญยืนเหม่อ เป็นอะไร" นายอาร์ทเดินเข้ามาใกล้ฉัน

"คือ...ฉันกลัวที่จะต้องจากเพื่อนๆไปน่ะ :)" ฉันต้องเสแสร้งทำเป็นยิ้ม จริงๆมันไม่ใช่อย่างที่นายคิดเลย

 

  จริงๆไม่ใช่หรอก ฉันกลัวที่จะต้องจากนายไป จะต้องไปอยู่ที่อื่นที่แสนไกล ฉันจะบอกนายดีไหมว่า อาทิตย์หน้า ฉันจะต้องไปอยู่ปารีสแล้ว ฉันจะต้องไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่นั้น จะกลับเมื่อไหรก็ไม่รู้ หรือ อาจจะไม่กลับมาเลยก็ได้

 

"โธ่!!เรื่องแค่นี้เอง จะกลัวอะไรขวัญ จากกันก็ต้องมีพบกันอีกนะ"

"อืม วันนี้ลมเย็นดีนะ ฉันจะเข้าห้องแล้วนะ ฉันหนาว ไปก่อนนะ" ฉันรีบบอกลาก่อนที่น้ำตาจะออกมาจากตาคู่สวยของฉัน ซึ่งฉันจะให้เขาเห็นไม่ได้เด็ดขาด

"เดี๋ยวสิขวัญ"นายอาร์ทจับมือฉัน 

"หืม"

"แล้วเราจะได้เจอกันอีกไหมอ่ะ"

"เอ่อ ได้สิ ....ถึงแม้จะแค่อีกอาทิตย์เดี๋ยวเท่านั้น(พูดเสียงเบา)"

  ปัง~

  อาร์ท~

  ที่จริงผมรู้หมดแล้วล่ะว่า ขวัญต้องไปเรียนต่อที่ปารีส แม่ขวัญเขามาเล่าให้แม่ผมฟัง แล้วแม่ผมก็มาเล่าให้ผมฟัง ผมต้องทำเป็นยิ้ม แต่หัวใจผมเหมือนกำลังจะแตกสลาย เธอคนนี่กำลังจะจากผมไป คนที่ผมรักทั้งๆที่เธอไม่เคยจะสนใจผมด้วยซ้ำ

---------------------------------------------

ฝากติดตาม อ่าน เม้น ด้วยนะ อ้อ!!แล้วก็โหวตด้วยนะคะ  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา