ฝันไปหรือปล่าว

  ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

"คุณหนูขวัญคะ อาหารเสร็จแล้วค่ะ"ป้านิดมาเคาะประตูห้องฉัน

"ฮ้าวววววววววววววว  ค่ะๆ"

  ฉันพึ่งตื่นนอน นี่พึ่งจะ 6:30 เอง จะรีบอะไรนักน๋าเนี่ย

~~~~~~~~~~~~~

  ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว เลยลงมากินข้าว

  ตึก ตึก ตึก~

"คุณแม่!!!!!"

"นี่ ขวัญ พูดเบาๆหน่อยสิ ทำยังกะไม่ได้เจอแม่มาเป็นปีแน่ะ มาๆ มากินข้าว" แม่พูดแล้วเดินมาจูงมือฉัน

  ที่จริงอ่ะไม่ได้คิดถึงอะไรมากหรอก แต่ตกใจอ่ะดิ มาไม่บอกไม่กล่าว ถึงว่าทำไมวันนี้ป้านิดปลุกแต่เช้า

~~~~~~~~~~

"อิ่มแล้วค่ะ"  ฉันลุกออกจากเก้าอี้เตรียมตัวจะเดินขึ้นไป แต่...

"น้องขวัญ"  

"คะ'  หยุดแทบไม่ทัน

"แต่งตัวให้มันเรียบร้อยหน่อยสิ' 

"ค่าๆ'  อะไรกัน แค่ฉันใส่กางเกงขาสั้น มันผิดตรงไหนเนี่ย

"แล้วก็อีกเรื่องนึง"

"หืม.."

"รีบไปเก็บของได้แล้ว วันนี้เราจะต้องไปปารีสกัน'

"อะไรกันคะ คุณแม่ ไหนคุณแม่บอกว่าไปอาทิตย์หน้าไม่ใช่หรอ" ฉันเถียงแม่ ก็ไหนบอกว่าอาทิตย์หน้าไง

"เปลี่ยนแผนไง ตอนแรกก็จะไปอาทิตย์หน้า แต่แม่กลับมาจากญี่ปุ่นแบบกะทันหัน ก็เลยไปวันนี้เลย"

   อะไรกัน ฉัน..ฉันยังไม่ได้ทำใจเลย แถมฉันยังลืมนายไม่ได้ด้วยซ้ำ 

"ไปขวัญ เดี๋ยวเสร็จแล้วแม่จะพาไปห้าง"

  บนห้องขวัญ~

  ฉันเดินไปที่ระเบียงเดินออกไปดูบรรยากาศที่คุ้นเคย อากาศเย็นสบายมากระทบตัวฉัน มันทำไห้ฉันรู้สึกใจหาย ที่ต้องจากบ้านไปอย่างกระทันหัน แล้วก็นายด้วยอาร์ท ฉันยังไม่ได้บอกนายเลยว่า ฉันจะต้องไปปารีสเย็นนี้แล้ว ฉันไม่รู้ว่านายจะคิดยังไงกับฉันนะ แต่ที่ฉันรู้ก็คือ ตอนนี้ใจฉันให้นายไปหมดแล้ว

"ขวัญ เธอร้องไห้ทำไมกัน" อาร์ทนายมาตอนไหนเนี่ยนายรู้ไหมตอนนี้ฉันจะบ้าตายอยู่แล้ว

"ฉัน ฮึก ฉันไม่ได้ร้องนะ น้ำตาต่างหาก น้ำตามันไหลมาเอง ฮึก"ฉันพยายามกลั้นน้ำตาไว้ แต่ แต่มันไม่ได้จริงๆ

"โกหกไม่เนียนเลยเธอเนี่ย อย่าร้องสิขวัญ" อาร์ท เอานิ้วมาเช็ดน้ำตาที่แก้มของฉัน

"งั้น ถ้าเธอจะร้องเธอมาร้องตรงนี้ขวัญ" อาร์ททุบอกตัวเอง ฉันก็เลยโผเข้ากอดนายเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่ฉันจะไม่ได้กอดนายอีกเลย

"ฮึก ฮึก อาร์ท ฉันมีธุระ คือ ฉันขอตัวก่อนนะ" ฉันรีบวิ่งเข้าบ้านแล้วปิดประตูระเบียง

-------------------------------------------

ติดตาม ด้วยนะ เม้นด้วยนะ โหวตด้วยนะ ติ-ชมด้วยก็ดีนะ