รักหมดใจนายกามเทพ

1

เมื่อความโชคร้ายมาเยือน

“อยู่กันอย่างนี้นานๆนะเธอจากกันวันไหนฟ้าคงจะผิดหวัง……..”

( อย่างทำให้ฟ้าผิดหวัง Da Endorphine )

( เสียงริงโทนโทรศัพท์ฉันเอง ^^ )        -_-, บ่งบอกที่มาของอายุเลยนะ: คนเขียน

ฮัลโหล! ว่าไงอาร์เทอร์ ^^

( น้ำเหรอ??? )

อืม

( ออกมาเจอกันหน่อยสิ )

มีอะไรหรือเปล่า

???????……………………….???????

เงียบ

( เปล่าพอดีว่าเรามีเรื่องจะคุยด้วยนะ )

อ้อ ได้จ๊ะได้^^ แล้วเจอกันที่ไหน

( ร้านเค้กแถวๆปากซอยบ้านน้ำนะอีก20นาทีเจอกัน )

จ๊ะ! แล้วเจอกัน

คลิก ฉันกดปุ่มมือถือวางสายอาร์เทอร์ไป ^_^

อุ๊ย! เกือบลืมไปเลย ฉันชื่อ น้ำค้างค่ะอายุ 18 ปีบริบูรณ์ ตอนนี้ก็ใกล้จะจบ ม.6 แล้วกำลังที่จะเตรียมตัวเข้ามหาวิทยาลัยแต่เรื่องเหมือนจะมาดีแต่ต้นแต่คนสวยน่ารัก คิขุอาโนเนะ อย่างเราต้องมาเศร้าตกม้าตายตอนจบเหมือนเป็นผู้ต้องคำสาปให้เกิดมาอาภัพคู่ตุนาหงัน^^ อกหักมาร้อยแปดพันรอบด้วยเหตุผลใดไม่อาจทราบได้T^T ไม่ใช่ฉันหน้าตาขี้เหร่นะแต่ไม่รู้ว่าทำไมสวรรค์ถึงสรรสร้างฉันมาให้อาภัพรักก็ไม่รู้ ฉันมีแฟนมาแล้ว3-4 คนแต่ละคนหล่อๆทั้งนั้น

( เข้าข้างตัวเองอีกแหละ : คนเขียน )

แต่ก็ต้องจบแบบไม่สวยตลอดเวลาว่ากันง่ายๆตามประสาชาวบ้านคือโดนทิ้ง โฮกกกกก ToT

แต่ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้มันซ้ำรอยแบบเดิมที่ผ่านมาอีกต่อไปแล้วฉันจะต้องเอาชนะดวงชะตาฟ้าลิขิตที่สวรรค์ซังกะบ๊วยสรรค์สร้างความอาภัพมาเพื่อฉันให้ได้ 555555

10.30 น.

ณ ร้านเค้ก

“ ขอโทษนะอาร์เทอร์ที่มาช้า ”

อืม

“ สั่งอะไรหรือยังละให้เราสั่งให้ไหม ”

ไม่ล่ะ……..น้ำสั่งของน้ำเถอะ

แปลกแฮะแต่ก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้เลยนี้นา ทำไมวันนี้มาแปลกรู้สึกไม่ดีเลยแฮะ

“ นี้ ……อาร์เทอร์เป็นอะไรหรือเปล่าเนี้ยดูท่าทางลำบากใจอะไรงั้นเหรอ ”

เปล่า

“ แต่น้ำว่าอาร์เทอร์กำลังโกหกน้ำอยู่นะ…..มีอะไรหรือเปล่า ”

“ ไม่สบายหรือเปล่าไหนน้ำดูหน่อยสิ ” ว่าแล้วฉันก็พยายามเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากของเขา

แต่แล้วบางอย่างไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกับฉัน

“ เลิกทำตัวจุ้นจ้านน่ารำคาญทีได้ไหม ” 0o0!!!!!!

อาร์เทอร์ตะคอกใส่ฉันพร้อมกับใช้มือของเขาปัดมือฉันที่กำลังจะแตะลงบนหน้าผากของเขา

OoO ช็อก

ทะ…..ทะ……ทำ……ไม

เล่นเอาฉันถึงกับพูดไม่ออกหลังจากได้ยินเสียงตะคอกที่ออกมาจากปากเขา

“ เลิกทำตัวแบบนี้สักทีเถอะน้ำ ”

ฉันชักจะไม่ไหวจะเคลียร์แล้วนะ

“ ทำไมอาร์ต้องตะคอกน้ำเสียงดังด้วยไม่ชอบก็บอกกันมาดีๆสิ ”

( งานนี้ฉันเคืองแล้วนะ )

ในตอนนี้ผู้คนภายในร้านจ้องมองเราสองคนด้วยสายตาแปลกๆจนถึงวินาทีนี้เราสองคนก็ยังคงตกเป็นเป้าสายตายและขี้ปากคนที่นินทาซุบซิบอะไรบางอย่างที่ฉันไม่สามารถที่จะเข้าใจได้ฉันชักจะอึดอัดกับสถานการณ์ในตอนนี้ซะแล้วสิ

“ น้ำ …….อาร์ว่าเราเลิกกันเถอะ ”

OoO!!!!!!!!!!! ดับเบิ้ลช็อกซีเนม่า

หลังจากวลีเด็ดที่เค้าทิ้งท้ายไว้ให้เจ็บช้ำน้ำใจแล้ว อาร์เทอร์ก็เดินออกไปจากร้านอย่าง

ไร้เยื่อใยทิ้งฉันให้นั่งเป็นเจ้าเข้าทำอะไรไม่ถูกกับเหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นตรงหน้าภายในเวลา

ไม่กี่วินาที อยู่ๆน้ำตาก็ไหลพรากอย่างไม่รู้เหตุผลฉันนั่งร้องไห้อย่างไม่อายผู้คนกว่าจะตั้งสติได้ฉันก็เดินโซเซออกมาจากร้านเหมือนคนขาดสติ

((T^T)) ---- ( T^T)----- ( T^T)------- T^T

“ เราเลิกกันเถอะ งั้นเหรอ ” ฮึ

ฉันบ่นพึมพำกับตัวเองเหมือนคนบ้าว่า เราเลิกกันเถอะ เราเลิกกันเถอะตลอดเส้นทางที่เดินกลับบ้าน

ฮือๆ ฮือๆ T^T

“ อีกแล้วเหรอ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ทุกทีเลยโว้ย!!!!!!!! ”

ฉันตะโกนสุดเสียงด้วยความคับแค้นใจในโชคชะตา

TT^TT ฉันต้องกลายเป็นยังแห้วอกหักอีกแล้วเหรอเนี้ย โอ้สวรรค์ช่างไม่ยุติธรรมกับคนสวยเอาซะเลย ฮือ……ฮือ….ก็ฉันไม่อยากเหงาไปจนแก่ตายเฉยๆหรอกนะ ยังไงคนสวยก็ ไม่  ย๊อมมม ไม่ยอม

“ คอยดูเถอะไอ้พวกเทวดาใจร้าย ฉันจะขอสาปแช่งทุกคนเลยคอยดู ไอ้สวรรค์ซังกะบ๊วย ห่วยแตกแหกกะบาล จานบิ่น ( ไอ้อันหลังๆนี้มันอะไร =.=! )ไอ้พวกใจร้ายใจดำฉันจะไม่ยอมให้ไอ้ชาวเทวดาบ้าบอคอแตกอะไรนี้มาเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของฉันหรอก ไอ้พวกสวรรค์เฮงซวย ”

 ว่าแล้วฉันก็ชี้หน้าด่า(ชี้หน้าใครยะตอนนี้ชี้ขึ้นฟ้าไปโน่นแนะ -_-;)///

เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

กรี๊ด ดดดดดดดดดดดดดดด……O_o !!!!

“ เสียงอะไรเนี้ยฟะ………ฟะ……ฟะ….ฟ้าผ่าตอนกลางวันงั้นเหรอ ” Oo0

อุ๊บส์!!!!!ระ…..ระ…หรือว่าเมื่อกี้นี้ที่ฉันพูด มันจะเป็น

OoO  กรี๊ดดดด!!!!!!!!!!!!!

ไม่อยู่ให้โง่แล้วคนสวยเผ่น>o<

ว่าแล้วฉันก็ใส่เกียร์น้องหมาโกยเถอะโยมวิ่งกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิตมาก่อน

๑( >>o<< )๑”