Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
เขียนโดย 
bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
21) แฟน!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเงียบ.....
แง๊งงง ฉันจร้องไห้แล้วนะTOT
จริงสิ! ฉันมีเบอร์เครยอนอยู่นี่นา โง่ตั้งนาน
ว่าแล้วฉันก้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาเบอร์เครยอน และกดโทรไป
"ตู้ดดด ตู้ดดด ตู้ดดดด ตู้ดๆๆๆ"ระบบตัดสายไป
อีกรอบ"ตู้ดด ตู้ดด"แง้ รับซักทีสิโว้ย"ฮัลโหล..."นั้นไง!เครยอนรับสายแล้ว Yes! รอดตายแล้วฉัน"...ฮัลโหล ใครน่ะ?"เครยอนพูดเสียงดังเพื่อให้ทางปลายสายได้ยินเสียงตัวเอง เพราะมันถูกกลบไปด้วยเสียงเพลงอันดังกระหึ่มของงานเลี้ยง
"ฉ..ฉันเองเครยอน แอลมอน ต..ตอนนี้ฉัน..."จู่ๆเสียงฉันก็ขาดๆหายๆไป เหมือนมันมีอะไรมากระทบประสาท ทำให้ฉันรู้สึกเวียนหัวนิดๆ อาจเป็นเพราะห้องนี้ไม่มีที่ถ่ายเทอากาศเลย แถมยังอับสุดๆอีก
"เธอ เองหรอ ตอนนี้เธออยู่ไหน!"พอเครยอนได้ยินชื่อฉันถึงกับถามเสียงดัง
"ฉ..ฉัน"ฉันรู้สึกหอบๆๆขึ้นมา อาจเป็นเพราะฉันได้รับอากาศที่ไม่บริสุทธิ์
"เธอเป็นอะไรน่ะ เสียงสั้นเชียว ตอนนี้เธออยู่ไหนบอกฉันมาซิ!!"เครยอนว่าอย่างคนเสียสติไปแล้ว
เกิดอะไรขึ้น พอฉันจะอ้าปากพูดอีก มันก็ยิ่งรู้สึกเหมือนหายใจไม่ออก ฉันมองออกไปข้างนอกกระจกนั้นแล้วจู่ๆภาพมันก็เริ่มเลือยลาง หายไป....
ฟุบบ!!
ฉันค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา เห็นเพดานสีขาวๆประตูๆคุ้นๆเหมือนเคยเห็น และมองลงมาที่ตัวเองตอนนี้ฉันอยู่ในชุดผู้ป่วยและนอนอยู่บนเตียงเล็กๆพอที่คนจะนอนได้
ฉันอยู่ที่โรงพยาบาล!
ฉันมองไปรอบๆเตียงตัวเองและเห็นเครยอนที่นอนซบอยู่ขอบเตียงฉัน ฉันค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้น ทำให้เครยอนสะดุ้งตื่นขึ้นมา
"พื้นแล้วหรอ"เครยอนขยี้ตาตัวเองให้หายสะลืมสะลือ
"อ..อื้ม"ฉันตอบสั้นๆ
"รู้มั้ยเมื่อวานฉันแทบบ้าตายแหนะ เธอเล่นบ้าอะไรของเธอห้ะ!" เครยอนดุฉัน
"ฉันไม่ได้เล่นนะ! ยัยจินนี่ตะหากล่ะหลอกฉันมาขัง"ฉันว่ากลับอย่างหงุดหงิด
หนอยย แค้นนน
"ฉันว่าแล้วเชียว ทำไมมันแปลกๆ"
"แปลกยังไง"ฉันถาม
"ก็ยัยพวกเสือสาวหัวชมพูนั้นน่ะรู้ที่อยู่ของเธอไง"
"แล้วทำไมนายคิดว่าเป็นฝีมือยัยจินนี่ล่ะ"ฉันถามกลับ ถ้ายัยพวกเสือสาวที่มาหาเรื่องฉันเมื่อวานรู้ว่าฉันถูกขังอยู่ที่ห้องเก็บของ ทำไมเครยอนถึงสงสัยยัยจินนี่เเทน
"เพราะยัยเสือสาวพวกนั้นเป็นลูกน้องของยัยจินนี่นะสิ"
อะไรนะ! ที่แท้ยัยพวกนี้เป็นแก๊งเดียวกันหรอ ถึงว่าล่ะตอนนั้น ยัยหัวชมพูถึงตัวหดเวลาเจอยัยจินนี่ หนอยยย แค้นเฟ้ยยย!!!
"แล้ว...ยัยนั้นตอนนี้เป็นไงบ้างล่ะ"ฉันไม่ได้เป็นห่วงหรอกนะ แต่อยากรู้ชะตากรรมของยัยนี่เฉยๆน่ะ
"พอไรเฟิลรู้ว่าแฟนมันทำกับเธอยังไง มันเลยเลิกกับยัยนั้นเลย"ไรเฟิลโหดว่ะ-_-
"อื้มๆ ช่างๆมันเหอะยังไงตอนนี้ฉันก็ปลอดภัยแล้วนี่"
เครยอนไม่ตอบอะไร เอาแต่ยิ้มหวานให้ฉันพลางเอามือลุบหัวฉันไปมาอย่างเอ็นดู
"น..นายใส่มันแล้วหรอ"ฉันถามเครยอนเมื่อเห็นข้อมือเค้าใส่นาฬิกาที่มีรูปกระต่ายเพล์เกิร์ลอยู่ตรงกลางตัวนาฬิกา ที่ฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด
"อื้ม พอดีเลยล่ะ"เครยอนว่าพลางชักมือกลับมามองนาฬิกาไปมา
"ชอบมั้ยล่ะ"ฉันว่า
"ชอบสิ แต่ฉัน.."เครยอนลดเสียงต้ำลงและก้มหน้าก้มตาลง"ชอบคนซื้อให้มากกว่า"เครยอนหันหน้าขึ้นมาพูดต่อ แถมหน้ายังแดงแปร๊ดเลยด้วย
ตึกตัก..ตึกตัก...
"อย่ามาทำเป็นหวานเลยนี่มันโรงพยาบาลนะ"ฉันเอามือตีอกเครยอนแก้เขิน-///-
"ตกลง...เราเป็นแฟนกัน..แล้วใช่มั้ย"เครยอนช้อนตาขึ้นมาถามฉัน อย่างขัดเขิน
ใช่! เราเป็นแฟนกันแล้ววว ^///^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
