Love my hart ผลักรักจากหัวใจ

-

เขียนโดย กัสเบล

วันที่ 20 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.59 น.

  7 ตอน
  2 วิจารณ์
  9,996 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ฉันเกลียดพี่เขา [100 %]

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 5

ฉันเกลียดพี่เขา [100 %]

             " เมื่อเช้าเทียนหยดไปไหนอ้ะเเก"

" เห็นเข้าโรงพยาบาลไปกับพี่ต๊อกเเต๊กเเกว่ายัยนั่นเป็นอะไร"

"ท้องหรือเปล่าเเก"

" บ้าหรอท้องกับพี่ต๊อกเเต๊กหรือไงฉันไม่ยอมนะเเก"

      บทสนทนาระหว่าง 2 สาวทําให้ฉันเลิกคิ้วมองหน้ากับพี่เท็กส์โดยมิได้นัดหมายทันที ท้งท้อง

อะไรก๊านนน ไม่จริงอ้ะ !

" นี่เธอ เมื่อเช้าเธอเห็นเทียนหยดกับไอ้เเต๊กที่ไหน"

   พี่เท็กส์ที่สงสัยไม่เเพ้ฉันหันไปถามเสียงห้วนกับยัยผู้หญิงจอมเม้าท์ที่ยังจีบปากจีบคอพูดเรื่องฉัน

เเละยัยเทียนหยดไม่หยุด

" เอิ่ม .. น้องจิ๊ดริ๊ดเห็นพี่ต๊อกเเต๊กกับยัยเทียนหยดที่โรงพยาบาล XX ค่ะ "

       ยัยจิ๊ดริ๊ดที่น่าจะเปลี่ยนเป็นเบ้อเริ่มเทิ่มเพราะขนาดตัวของนางดัดเสียงพูดอย่างเต็มที่พร้อม

บิดตัวไปมาด้วยความขวยเขิน ?/.

" พี่เท็กส์เอาไงคะ"

            ฉันหันไปกระซิบถามพี่โพรเท็กส์เนื่องจากสถาณการ์ณที่เริ่มผิดปกติ เวลามีเรื่องอะไร

ยัยเทียนหยดก็มักจะโทรมาบอกฉันนี่นา

" เราไปทานข้าวก่อนเดี๊ยวถ้ามาไม่ทันเข้าเเถวพี่จะออกไปตามเอง"

" ได้ค่ะ "

     ฉันส่งยิ้มน้อยๆให้พี่เขาโดยไม่มีอารมณ์กรี๊ดกร๊าดกับความหล่อเหลาของพี่เขาเเต่อย่างไร

ป่านนี้นังเพื่อนฉันจะเป็นไงบ้างหล่ะเนี่ย ?/.

     ขณะที่ฉันเดินตัวปลิวโดยที่กระเป๋านักเรียนฉันถูกปล้นไปโดยพี่เท็กส์ที่สะพายกระเป๋าฉัน

หนึ่งใบ เเละถือกระเป๋าหนังของตัวเองอีกหนึ่งใบรู้สึกเหมือนเป็นเเฟนกันเลยอ๊ายยย

     เเต่เสียงสาปเเช่งเเละสายตาประมาณว่า นังเตี้ยนี่เดินกับ 1 ในเดอะปริ๊นซ์ได้ไงก็ยังไม่จาง

หายไปจากบริเวณที่ฉันเเละพี่โพรเท็กส์เดินผ่านทุกหย่อมหญ้า อาเมน T^T

" กับข้าวร้านนี้อร่อยเนอะ เอื้อง"

" อ๋อ ค่ะพี่เท็กส์กี่โมงเเล้วคะเอื้องห่วงพี่เเต๊กกับเทียนหยด"

" 7 โมง 45 ครับ "

" อ๊า ค่ะ"

      ว่าจบฉันก็ก้มหน้าก้มตาละเลียดข้าวในจานอีกครั้ง โดยมีสายตาจิกกัดจากบรรดาสาวๆผู้

คลั่งไคล้ที่นั่งสาปเเช่งกันอย่างเมามันส์

 '

    เสียงริงโทนมือถือของฉันที่ถูกโยนทิ้งไว้ในกระเป๋านักเรียนที่ร้กเเสนร้ก ฉันจึงรีบขุดคุ้ยหา

มันขึ้นมาทันที

   'เทียนหยด'

    เมื่อเห็นเป็นชื่อนังเพื่อนที่ฉันนั่งเป็นห่วงมันนักหนาฉันก็รีบกระวีกระวาดรับทันที

     " เทียนเเกอยู่ไหน "

" โรงพยาบาล "

" จะมาโรงเรียนไหมอ่า แล้วใครเป็นอะไร เเกหรอ เฮ้ย ! "

      " ทีล่ะคําถามสิ่ โรงเรียนวันนี้ฉันอาจจะไม่ไปหน่ะ ฝากลาอาจาร์ย์ด้วยนะ พี่เเต๊กเเกร่วง

บันไดหน่ะส่วนฉันสบายดี"

" เเกร้องไห้หรอเสียงสั่นๆ เย็นๆฉันจะเข้าไปหานะ "

    "เปล่าฉันไม่ได้เป็นไรหรอก โอเคเย็นเเกจะมาก็ดีเหมือนกัน เเค่นี้นะ "

" อื้ม "

  หลังจากที่ฉันเเละเทียนหยดสั่งเสียลําลาอาลัยกันเรียบร้อยฉันก็รู้สึกหดหู่อย่างบอกไม่ถูก

เเง้ฉันมีเพื่อนอยู่คนเดียวอ๊า วันนี้ฉันจะอยู่กับคร้ายยย

  " เทียนว่าไงเอื้อง "

 พี่เท็กส์สกิดถามฉันหลังจากที่ฉันทําหน้ากลืนไม่เข้าคายไม่ออกอยู่นานมาก

" อ๋อ เทียนบอกว่าวันนี้หยุดหน่ะค่ะ พี่เเต๊กตกบันได "

 "เอื้องก็เหงาหล่ะสิ่ มีเพื่อนอยู่คนเดียว "

" ประมาณนั้นเเหละค่ะ เอื้องเกลียดพี่เเต๊ก อ๊ากกกก "

  ประโยคสุดท้ายฉันเเอบตะโกนเสียงดังๆ ทําให้บุคคลที่ยังหลงเหลืออยู่ในโรงอาหารมองมาเป็น

ตาเดียว

" โอ๋ ๆ เอื้อง ฮ่าๆๆ เดี๊ยวตอนเที่ยงพี่ไปรับมากินข้าวนะ ไปเข้าเเถวกันเถอะ "

        ฉันพยักหน้าช้าก่อนลุกเอาจานไปเก็บเเละเดินลงไปที่สนามหญ้าเพื่อเข้าเเถวเคารพธงชาติ

เเละทําพิธีหน้าเสาธงต่างๆ

        เเละหลังจากพี่โพรเท็กส์เดินมาส่งฉันที่เเถวระดับ ม. 5 พี่เท็กส์ก็เดินกลับไปเข้าเเถวของ

ตัวเองเเละการที่เช้านี้ทั้งเช้าฉันตัวติดกับพี่เท็กส์มากทําให้เพื่อนๆในห้องสนใจกันเป็นพิเศษ

 " ช่อเอื้อง เเกคบกับพี่โพรเท็กส์หรือไงย้ะ "

         เมื่อพิธีหน้าเสาธงทุกอย่างเสรี็จหมดเเละมีพิธีกรประจําวันขึ้นมาพูด ยัยก้ามปู ตัวจี๊ดของ

ห้องฉันก็เดินมากระชากเสียงถามทันที

" เปล่า มีอะไร "

 " ฉันชอบพี่เขา เธอเลิกยุ่งกับพี่เขาซะ "

    เสียงเเบบฉบับนางร้ายของก้ามปูทําให้ฉันรู้สึกเฉยๆ ความจริงยัยนี่ก็เป็นคนดีเอาเรื่องเลยนะ

ตอน ม. 4 มีรุ่นพี่มาหาเรื่องฉันถึงหน้าห้องเจอยัยก้ามปูด่ากระเจิงเเทบกลับห้องไม่ถูกเลยทีเดียว

" ฉันไม่ได้ยุ่งกับพี่เขา พี่เขาเเค่มาอยู่เป็นเพื่อนฉันเฉยๆวันนี้เทียนไม่มา "

" ให้จริง "

      พูดจบยัยก้ามปูก็สบับตูดเดินกลับไปยืนที่ของตัวเอง ฉันได้เเต่ยิ้มๆให้ เอาเว้ยพี่เท็กส์ของ

ฉันนี่เเหละที่จะสละโสดเป็นรายต่อไปในเดอะปรี๊นซ์ ช่อเอื้อง ฟันธง !!

 " ช่อเอื้อง ไปเดินขึ้นห้องพร้อมพี่ "

      พี่เท็กส์ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้อีกเเล้ว ?/. หลังจากพิธีกรประจําวันมาบ่นบลาๆๆ เเล้วปล่อย

ขึ้นห้องหันมาอีกทีก็พบเดอะปริ๊นซ์นับ 10 ยืนรออยู่ จะเป็นห่วงกันไปไหมมม

 " เเฮ่ๆ ค่ะ "

    นับจากนี้ไปชีวิต ช่อเอื้องคงจะไม่มีความสุขจนกว่า พี่เท็กส์สมหวังกับยัยก้ามปูหล่ะมั้ง เฮ้ออ

 

ก้ามปู

##'. TALK

  เย้ 5 ตอนผ่านไปเเล้วเนอะ เเอบดดีใจอยู่คนเดียว 5555

 

คือมีคนอ่านของโบเนอะ เเต่ไม่มีคนเม้นท์ของโบเลยอ้ะ

นิยายโบไม่สนุกหรืออะไรอ้า บอกโบได้นะคะโบพร้อม

เเก้ไข :)

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา