DETECTIVE GIRL อย่าให้ใครรู้ว่าฉันเป็นนักสืบ

            อากาศที่สดใสในยามเช้าตรู่ของวันเสาร์   มินนะออกมายืดเส้นยืดสายที่ลานหน้าบ้าน พร้อมกับออกมาดูจดหมาย ที่ตู้จดหมายหน้าบ้าน เพราะมินนะจะทำอย่างนี้เป็นประจำทุกวัน  บ้านของมินนะจะเป็นบ้านสองชั้น ซึ่งจะไม่ใหญ่มากนัก   มินนะก้มลงมองดูในตู้จดหมาย  เธอก็สังเกตเห็นจดหมายฉบับหนึ่ง มินนะได้หยิบจดหมายออกมาดู  เเต่เธอก็ต้องรู้สึกแปลกใจเพราะไม่มีจ่าหน้าซองของผู้ส่งเลย  มินนะกลับเข้าไปในบ้านพร้อมกับถือจดหมายเข้าไปด้วย  จากนั้นมินนะก็นั่งลงที่เก้าอี้ของโต๊ะอาหารที่อยู่ในครัว  ซึ่งแม่ของมินนะกำลังวุ่นอยู่กับการทำอาหารเช้า

         "ช่าาาาาาา..... " เสียงเดือดของน้ำมันดังไปทั่วครัว  มินนะที่นั่งอยู่นั้น  ก็นำจดหมายมาพลิกดูหน้าหลังอีกครั้ง  จากนั้นเธอก็เปิดซองจดหมายเพื่อที่จะอ่านดู

         " ขอเชิญคุณ  เฮจิ มินนะ  มาร่วมงานเปิดตัวเรือสำราญ   ที่จะจัดขึ้นภายในคืนนี้  ทางเราได้แนบบัตรเชิญ  และ แผนที่ที่จะมาร่วมงานไว้แล้ว หวังว่าท่านจะมาตามคำเชิญของเรา  ขอขอบคุณล่วงหน้า ที่มาเป็นเกียรติให้แก่งานในครั้งนี้  "  มินนะอ่านออกเสียงเพื่อให้แม่ของเธอที่กำลังทำอาหารอยู่ได้ฟังด้วย จากนั้นเธอก็นำบัตรเชิญและแผนที่เล็กๆที่อยู่ด้านหลังของจดหมายมาดู 

         "  หืม........ งานเปิดตัวเรือสำราญงั้นเหรอ   ปกติเค้าจะเชิญแต่พวกแขกที่มีหน้ามีตา เข้าไปร่วมงานนี่นา   แล้วใครกันที่เป็นคนส่ง " แม่ของมินนะ  ที่กำลังยืนทำอาหารอยู่หันมาพูดกับมินนะ  ที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาดูแผนที่อยู่

         "  หนูก็แปลกใจอยู่นี่ไงค่ะ   จ่าหน้าซองก็ไม่มี  ทั้งที่เป็นงานใหญ่โตขนาดนี้  แล้วอีกอย่างเพราะอะไรเค้าถึงต้องชวนหนูไปด้วย ก็ยังไม่รู้เลย "  มินนะเงยหน้ามาพูดกับแม่ของเธอ

         "  ถ้างั้นแม่ว่า  มันอาจจะเป็นเจ้าโจ๊กเกอร์ที่อยู่ในงานเพรชครั้งก่อนก็ได้  ลูกอาจจะเป็นอันตรายเปล่าๆ  แม่ว่าอย่าไปเลยดีกว่านะ " แม่ของมินนะบอกกับเธออย่างเป็นห่วง

         " ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีสิคะ  หนูจะได้เห็นหน้าจริงๆของมันซะที   "   ดูเหมือนมินนะนั้นจะไม่ได้ฟังแม่ของเธอที่กำลังเป็นห่วงอยู่เลยแม้แต่น้อย

         " แม่ไปเป็นเพื่อนหนูหน่อยนะค่ะ " มินนะลุกขึ้นมาจับที่แขนของแม่เธอ  พร้อมกับพูดในน้ำเสียงที่ออดอ้อน

         " ไม่ได้หรอกจ๊ะ   คืนนี้แม่มีนัดกับลูกค้าคนสำคัญจ๊ะ แม่คงไปด้วยไม่ได้หรอก ยังไงมินจังก็อย่าไปเลยดีกว่านะ " แม่ของมินนะปฏิเสธคำออดอ้อนของเธอ  พร้อมกับยืนยันคำเดิมที่จะไม่ให้มินนะไปร่วมงานนั้นเด็ดขาด

         " ไม่ไปไม่ได้หรอกค่ะ  เพราะถ้าหากเป็นเจ้าโจ๊กเกอร์จริงๆหละก็  หนูจะจับมันส่งตำรวจ พ่อจะได้มาอยู่กับเราที่นี่ซักที ถ้าแม่ไม่ไปกับหนูก็ไม่เป็นไร  หนูชวนฮานากะไปด้วยก็ได้  " มินนะไม่ฟังแม่ของเธอแต่อย่างใด  เธอเดินตรงไปที่โทรศัพท์   ที่วางอยู่บนโต๊ะของห้องรับแขก ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องครัว เพื่อที่จะโทรชวนฮานากะเพื่อนสนิทของเธอให้ไปด้วย

          แม่ของมินนะได้แต่มองมินนะ  ที่กำลังเดินออกไป เธอถอนหายใจพร้อมกับพูดออกมาเบาๆ

          " เจ้าลูกคนนี้  ห้ามไม่ฟังเลย  เหมือนกับใครกันนะ " 

          เมื่อใกล้ถึงเวลา ของงานในบัตรเชิญ   มินนะก็ออกมายืนรอฮานากะที่หน้าบ้านของเธอ  เพราะฮานากะอาสาจะออกมารับมินนะเอง   ซักพักรถเก๋งสีดำคันหรูก็มาจอดที่หน้าบ้านของเธอ    เมื่อรถจอดสนิท  ประตูด้านหลังเบาะด้านซ้ายของคนขับก็ถูกเปิดออก  คนที่ก้าวออกมาจากรถคือ  ฮานากะ   เธอสวมด้วยชุดเดรสสีเหลืองอ่อนๆ  จากนั้นฮานากะก็เดินมาหยุดตรงหน้าของมินนะ

            " ว่าไงมินนะจัง  รอนานรึเปล่า  รีบขึ้นรถกันเถอะ  " ฮานากะที่กำลังหันกลับไปขึ้นรถก็หันกลับมาที่มินนะอีกครั้ง

           " เดี๋ยวนะ  มินนะจัง เธอใส่คอนแทคเลนส์เหรอเนี่ย  ดูดีกว่าใส่แว่นตั้งเยอะแหนะ " ฮานากะที่เห็นความผิดปกติของมินนะเพราะทุกครั้งเธอจะสวมแว่นอยู่ตลอดเวลา  มินนะนั้นสวมด้วยชุดเดรสสีชมพูดเช่นเคย

             " ก็แหงหละสิ   ถ้าเกิดเจ้าโจ๊กเกอร์มันอยู่ในงานจริงๆหละก็  ถ้ากำลังวิ่งไล่จับมันอยู่ แล้วบังเอิญแว่นกระเด็นตกลงพื้น ชั้นก็แย่หนะสิ " มินนะตอบกลับไป

             " อย่าบอกนะ  ที่เธอไปเพราะเธอสงสัยว่าจะเป็นโจ๊กเกอร์   ที่ในข่าวเขียนว่าเป็นจอมโจรที่อัจฉริยะ  ที่มีสองนักสืบที่เป็นคู่ปรับอย่าง พ่อลูกตระกูลเฮจิหนะ นี่คิดจะจับมันให้ได้จริงๆใช่มั๊ยเนี่ย  แต่มันอาจจะไม่ใช่โจ๊กเกอร์ก็ได้   โจ๊กเกอร์มันจะลงทุนขนาดซื้อเรือสำราญ เพื่อมาเล่นสนุกกับเธออีกรึไง "

             " ยังไง   ก็ต้องไปให้เห็นกับตาว่าใช่จริงรึเปล่า  " ขณะนี้ในหัวของมินนะคิดถึงแต่เรื่องที่จะจับโจ๊กเกอร์ให้ได้ โดยที่มินนะไม่สนคำพูดของใครทั้งสิ้น

              จากนั้นทั้งคู่ก็มานั่งเบาะหลังของคนขับ  ซึ่งคนขับนั้นก็คือ  คนขับรถประจำบ้านของฮานากะ

              ไม่นานทั้งคู่ก็เดินทางมาถึงท่าเรือ ที่ในแผนที่เขียนเอาไว้

ท่าเรืออุรุกะ  เวลา  19.00  นาที

                 ทั้งคู่ก้าวออกมาจากรถ  จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาหยุดอยู่ตรงบันไดทางขึ้นของเรือสำราญที่จอดชิดอยู่ที่ท่าเรือ  หน้าทางขึ้นบันไดของเรือสำราญนั้น  จะมีพนักงานสองคนยืนรอตรวจบัตรเชิญของผู้ที่จะเข้ามาร่วมงาน

               " นี่หนะเหรอ เรือสำราญที่เราจะขึ้นไปหนะ  สวยจังเลยแฮะ " ฮานะกะพูดพร้อมกับมองไปรอบๆของเรือ    จากนั้นทั้งสองก็ส่งบัตรเชิญที่เตรียมมาให้กับพนักงานทันที ทั้งคู่จึงเดินขึ้นไปบนเรือ   

               ภายในงานนั้นเต็มไปด้วยชายหญิงวัยกลางคนซึ่งทุกคนล้วนแล้วแต่ดูมีฐานะกันทั้งสิ้น  ผู้ชายทุกคนในงานนั้นจะแต่งตัวด้วยชุดสูทสีดำ  บ้างก็สวมชุดทักซิโด้  ส่วนผู้หญิงจะเป็นชุดราตรีหรือไม่ก็ชุดเดรสที่เหมือนกับที่ทั้งสองใส่อยู่

               ทั้งคู่เดินไปยังโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่จำนวนมากมายภายในงาน  บนโต๊ะอาหารทุกโต๊ะจะมีแก้วไวน์และเครื่องดื่มเล็กๆน้อยๆอยู่บนโต๊ะ  มินนะนั้นไม่ได้สนใจสิ่งที่อยู่ตรงหน้า   เขาเพียงแต่มองหาคนที่น่าสงสัย ที่อาจจะเป็นโจ๊กเกอร์แฝงตัว  เพื่อที่จะมาทำการบางอย่างในงานนี้

                " เอ่อ สุภาพสตรีทั้งสองครับ  พวกเราขอร่วมโต๊ะด้วยคนได้รึเปล่าครับ " เสียงของชายคนหนึ่งพูดด้วยเสียงที่นุ่มนวล  ด้านหลังของชายคนนั้น มีผู้หญิงหนึ่งคนและชายอีกสองคนยืนยิ้มให้กับมินนะและฮานากะ

                " เชิญค่ะ " ฮานะกะพูดพร้อมกับยิ้มตอบ  จากนั้นชายคนนั้นและคนที่มาด้วยกันก็นั่งลงที่โต๊ะ

                " ถ้าผมเดาไม่ผิด คุณคือ  เฮจิ  มินนะ  ที่เป็น  ลูกสาวของ  ยอดนักสืบ  โคจิโร่  ใช่มั๊ยครับ ผมเห็นในหนังสือพิมพ์ลงหน้าหนึ่ง ว่าโจ๊กเกอร์นั้นติดใจคุณอย่างมาก  จนพวกนักข่าวต่างๆพากันตั้งให้คุณเป็นคู่ปรับกับจอมโจรอัจฉริยะอย่าง โจ๊กเกอร์ "  ชายคนเดิมหันไปถามกับมินนะ มินนะไม่พูด  เธอเอาแต่ยิ้มและพยักหน้าตอบ

                " งานนี้ดูเหมือนจะ มีแต่คนที่มีชื่อเสียงทั้งนั้นเลยนะค่ะ "  ฮานะกะหันไปพูดกับชายหญิงที่นั่งร่วมโต๊ะกับเธอ

                " คนที่มีชื่อเสียง งั้นเหรอ " มินนะหันไปถามฮานากะ

                " ก็ใช่หนะสิ  แขกในงานนี้  มีแต่ดาราหรือไม่ก็ บุคคลที่มีชื่อเสียงในด้านอื่นๆ  ผู้ชายที่นั่งข้างๆ ฉันนี่คงจะเป็น   คุโรคาบะ  ชินอิจิ  ที่เป็นนักแสดงหนุ่มที่มีชื่อเสียงอยู่ในขณะนี้   ส่วนคุณผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็คือ  นักเขียนนิยายชื่อดัง  มินาคาวะ  ยูโกะ   ผู้ชายใส่แว่นอีกคนที่นั่งตรงนั้น คือโปรแกรมเมอร์ อัจฉริยะ อารากิ  ฮายาโตะ   และคุณผู้ชายที่ไว้หนวดคนนั้นก็คือ  มินาคาว่า  เค็นตะ  ที่เป็นหุ้นรายใหญ่ของเรือสำราญชื่อดังที่อยู่ในจังหวัดอุรุกะ ใช่มั๊ยละคะ"

                ฮานากะพูดอย่างฉะฉาน

                " แหมคุณนี่รู้ละเอียด จริงๆเลยนะครับ พวกเราที่มาเจอกันโดยบังเอิญขณะที่มาร่วมงาน  อันที่จริงผมเพิ่งเคยขึ้นเรือสำราญครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยหละครับ  เพราะฉะนั้นผมจึงต้องหาเพื่อนเพื่อรวมกลุ่มเอาไว้จะได้ไม่เสียหน้า เวลาทำอะไรไม่ถูก  ผมจึงเดินไปหาทั้งสามคนนี้ที่กำลัง คุยกันอยู่ด้านหลังงาน ก็เลยมาขอร่วมโต๊ะกับ พวกคุณด้วยซะเลย" ฮายาโตะ ที่เป็นโปรแกรมเมอร์อัจฉริยะ พูดขึ้น  มินนะและฮานากะที่ฟังอยู่ได้แต่ยิ้มให้

                 จากนั้นเรือสำราญก็ค่อยๆ เคลื่อนออกจากท่าเรือ  จนเรือแล่นไปได้ซักพัก ก็ยังไม่มีวี่แววหรือท่าทีของผู้ต้องสงสัย ซักคนเดียว  มินนะนั้นได้แต่คิดในใจ        

                " หรือว่าเราจะคิดมากไปจริงๆ  ป่านนี้แล้วยังไม่มีใครที่ทำท่าทีเหมือนจะเป็นเจ้าโจ๊กเกอร์เลย "

                ทันใดนั้น ก็มีเสียงของชายคนหนึ่ง ตะโกนขึ้น

                 " ท่านประธาน ถูกเชือกรัดคอเสียชีวิตอยู่ในห้องทำงาน !! " เสียงของชายคนนั้น ตะโกนขึ้นอย่างตื่นตะหนก เพราะทำอะไรไม่ถูก จากนั้นคนในงานก็เริ่มส่งเสียงเอะอะกันขึ้น   มินนะรวมถึงทุกคนที่นั่งร่วมอยู่ที่โต๊ะ  ก็ลุกขึ้นไปยังที่เกิดเหตุ     เมื่อไปถึงห้องทำงานของเจ้าของงานที่ว่านั้น ทุกคนก็ได้พบกับสภาพ ของประธานร่างใหญ่ ที่ถูกรัดคอจนเสียชีวิตอยู่ตรงเก้าอี้ในห้องทำงาน

                  มินนะนั้นเริ่มสับสนในใจ

                  " ใครกันนะ ที่เป็นคนเชิญเรามา  ทั้งๆที่ ผู้จัดงานก็มีตัวตนอยู่จริง รวมทั้งฆาตกรที่ฆ่าเจ้าของงานในครั้งอีกด้วย  หรือนี่อาจจะเป็นแผนของใครบางคนที่ได้วางเอาไว้  เค้าทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันนะ   "