The Love อลวลวุ่นรักของนายตัวแสบ
เขียนโดย 
ArmieSirisak
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.39 น.
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2556 18.57 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) Chaos 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แม่จ๋า...หนูกลับมาแล้ว"
หลังจากเด็กน้อยทั้งสองพากันประคองร่างเข้ามาในบ้านของเด็กร่างบางแล้ว ก็กล่าวเสียงทักทายคนที่อาศัยอยู่ในบ้านทันที่
"กลับมารอแล้วลูก แล้วพาใครมา...อ้าวไปโดนอะไรมาลูกโทรมเชียว มาเข้ามาในบ้านกันก่อน" ผู้เป็นแม่ของเด็กร่างบางเห็น ก้ออกอาการตกใจจึงรีบชวนทั้งสองเข้ามาในบ้านก่อน
"เดี๋ยวแม่มาน่ะลูก แม่จะไปทำโจ๊กก่อน นี้กล่องยาน่ะจ๊ะ หนูช่วยทำแผลให้เพื่อนก่อนได้มั้ยลูก?"
"ได้ครับ...คุณแม่"เสียงใสๆของหนุ่มร่างบางตอบกลับมา มือก้พยายามคลุกคลิกหยิบสำลี หยิบแอลกอฮอล์สีฟ้าใสขึ้นมา พร้อมกับหัวเราะหึหึในรำคอ
"ม ไม่เอาน่ะ ไอ้นั้นมันแสบมาก ไม่เอาๆๆเราไม่ทา"เด็กน้อยเมื่อเห็นเด็กร่างบางกำลังชุบสำลีเข้ากับยาสีฟ้าใสก็รีบพูดค้านโดยทันที
"ไม่ได้น่ะ อย่าดื้อสิ เดี๋ยวก็ไม่หายหรอก"เด็กร่างบางยิ้มแช่ง พร้อมกับพยายามยื่นมือที่ถือสำลีชุ่มไปด้วยแอลกฮอล์สีฟ้า ไปทำแผลให้คนตรงหน้า
"ไม่เอา..อ๊าก ซี๊ด อูย มันแสบน่ะ"เด็กน้อยผู้ถูกกระทำได้แต่ร้องไม่เป็นภาษาเมื่อสำลีโดนแผลสดที่มีเลือดสีแดงไหลออกมาจากมุมปาก
"ทนหน่อยดิ เดี๋ยวก็เสร็จแล้ว 555"เด็กร่างบางหัวเราะชอบใจกับท่าทีของเด็กน้อยตรงหน้าที่ส่งเสียงออกมาไม่เป็นภาษา พร้อมกับจิ้มไปที่แผลบริเวณอื่นๆต่อ
บ้านทั้งหลังจึงได้ยินแต่เสียงร้องโอดครวญไม่เป็นภาษา
"โอ๊ย ทำบ้าอะไรเนี่ยมันเจ็บน่ะ"เด็กน้อยพูดด้วยการมองค้อนกลับคนตรงหน้า
"เจ็บ...เป็นด้วยหรอ ตัวเล็กแล้วยังทำซ่าห์"ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย ในขณะที่สายตาก็เยาะเย้ยเช่นกัน ==
"เออ..ดี วันหลังจะไม่เข้าไปช่วยและ"เด็กน้อยพูดด้วยอาการงอนๆ
"โอ๋ๆๆเราพูดเล่นน่ะ ยังไงก็ขอบใจมากๆเลยน่ะ^^"ร่างบางตอบไปด้วยน้ำเสียงอย่งาจริงใจพร้อมกับร้อยยิ้มอันสดใส
ที่ทำให้ใครๆที่พบเห็นต่างก็ต่างยิ้มตามขึ้นมาทันที
เด็กน้อยตรงหน้าก็เช่นกัน เมือ่เห็นรอยยิ้มเจ้าตัวก็ยิ้มขึ้นมาทันตาเห็น
"ทำแผลเสร็จยังลูก โจ๊กแม่เสร็จแล้วน่ะ"
"เสร็จแล้วครับ"ร่างบางตอบกลับไป พร้อมกับมือเล็กๆที่กำลังเก็บของเข้ากล่องยา
"เดี๋ยวแม่จะไปโทรหา แม่ของมิวสิคเขาหน่อยน่ะลูก เค้กช่วยป้อนโจ๊กเพื่อนหน่อยน่ะ"ผู้เป็นแม่ยื่นถ้วยโจ๊กอุ่นๆมาให้
"ครับแม่"เสียงใสๆตอบกลับแล้วยื่นมือไปรับมา
ในขณะที่เด็กร่างบางกำลังตักโจ๊กแล้วเป่า ฟู่ๆ เพื่อไร้ความร้อน แล้วยื่นเข้าปาก เด็กน้อยตรงหน้าก็อ้าปากรับ พร้อมกับบ่นอุบอิบ
"ทำไมต้องต้องเป่าให้ด้วยทำตัวเป็นเด็กไปได้ == เราโตแล้วน่ะ"
เด็กร่างบางประชดประชันด้วยกันตักโจ๊กเข้าปาก แต่ครั้งนี้ไม่เป่าพร้อมกับยัดเข้าปากคนตรงหน้า
"ย๊ากกก โอียมันร้อนน่ะ"
"สมน้ำหน้า โตแล้วนิ กินเองได้ก็กินไป เชอะ"ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้างอนแล้วเดินหนีขึ้นห้องไป
ปล่อยให้หนุ่มร่างบางนั่งจมอยู่กับความทรมานที่แผ่ซานไปทั่วปาก แล้วบ่นอุบอิบกับตัวเองว่า ลิ้จะพองมั้ยเนี่ย
**
จบแล้วอีกตอนน่ะครับ อาจจะไม่สนุกเท่าที่ควรน่ะ แต่ช่วยอ่านช่วยคอมเม้นก้ดีน่ะจะได้ปรับปรุงครับ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
