ฝากรักไปถึงเธอ....ยัยตุ๊กตาผี

แต่งโดย Aregayha (ห้ามนำไปเผยแพร่ที่อื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติ)

       "วันนี้คานาริดูน่ารักจัง"

       น่ารักจริงเหรอฉันดีใจจังที่ชิโนะชม

       "^^"

      แล้วเราสองคนก็ไปที่ชิบูย่ากันผู้คนเยอะแยะไปหมดเลยปกติฉันไม่ค่อยจะชอบสถาน ที่ๆมีคนเยอะหรอกน่ะแต่มากับชิโนะฉันเลยไม่รู้สึกประหม่าเลยชิโนะพาฉันมา เดินดูของเจ๋งๆเต็มไปหมดเลยล่ะตื่นเต้นจังมีร้านขายพวกของผีๆน่ากลัวด้วย

       "คานาริจะเข้าไปดูหน่อยมั้ย"

      "ไมเอาหรอกแค่เห็นอะไรหลอนๆฉันก็นอนฝันดีแล้ว"

       "ห่ะ...."

       เผลอพูดอะไรผิดหรือเปล่าน่ะเราฉันเดินเที่ยวกับชิโนะจนเกือบเย็นเลยก่อนที่เราสองคนจะมานั่งกินไอศครีมกันที่ม้านั่ง

       "สนุกมั้ย" 

      "อื่อ^*^"

      และชิโนะก็มองหน้าฉันแบบแปลกๆก่อนที่เขาจะเอากระดาษมาเช็ดปากให้ฉัน

       "คานาริจังวันนี้ดูน่ารักมากๆเลย"

       ทำไมจู่ๆมาชมแบบนี้ล่ะฉันก็อายเป็นน่ะ

       "คานาริฉัน...."

       แต่ยังไม่ทันที่ชิโนะจะพูดจบก็มีชายหนุ่มสองคนเดินเข้ามาทักเราก่อน

       "ชิโนะ! ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ"

       เพื่อนชิโนะหรอกเหรอจะว่าไปเมื่อกี้ชิโนะเขาจะพูดอะไรกับฉันน่ะพอชิโนะคุยกับเพื่อนเสร็จเขาก็เดินกลับมา

       "เรากลับกันดีมั้ยนี่ก็มืดแล้ว"

       "อื่อ"

       และเราสองคนก็กลับบ้านกันระหว่างทางกลับบ้านชิโนะก็เอาแต่เงียบฉันเลยลองคุยกับเขาดู

       "ชิโนะวันนี้ขอบคุณมากน่ะ"

       "คานาริ!"

       ทำไมจู่ๆเรียกชื่อฉันเสียงดังขึ้นมาล่ะตกใจน่ะ

       "มีอะไรเหรอ?"

       "ฉันน่ะมีเรื่องอยากที่จะพูดกับคานาริ"

       "อะไรเหรอ?"

       "ฉันชอ...."

       "ตืด~ ตืดด~~"

       แต่แล้วจู่ๆมือถืองของฉันก็มีคนโทรเข้ามาฉันเลยต้องรับสายก่อน

       "คานาริระหว่างโบว์กับดอกไม้เธอชอบอะไรมากกว่ากัน"

       ทำไมจู่ๆทามากิโทรมาถามฉันว่าฉันชอบอะไรล่ะ

       "ทามากิจะถามไปทำไมเหรอ?"

       "ตอบมาสิ"

       ระหว่างนั้นเองที่ฉันสังเกตุเห็นชิโนะเริ่มทำสีหน้าไม่ค่อยดี

      "ฉันชอบดอกไม้มากกว่า"

       "งั้นเดี๋ยวอีกสิบห้านาทีฉันโทรหาใหม่น่ะ"

       แล้วเขาก็วางสายไปอะไรของเขาน่ะถามไปทำไมฉันเลยเพิ่งนึกได้ว่าชิโนะเขากำลังจะบอกอะไรฉันนี่     "ทามากิโทรมาเหรอ?"

     "อื่อ"

     "งั้นฉันเข้าบ้านก่อนน่ะ"

     อะไรของเขาไหนบอกจะบอกอะไรฉันไงทำไมจิตใจของพวกผู้ชายนี่เขาใจยากกันจัง

       เช้าวันต่อมาขณะที่ฉันเพิ่งตื่นนอนพอฉันอาบน้ำเสร็จฉันเลยมานั่งดูหนังแต่ใน ตอนนั้นเองฉันกำลังจะเดินไปเปิดม่านฉันก็สังเกตุเห็นที่ห้องของชิโนะมี ผู้หญิงอยู่ด้วยพอฉันลองมองดูดีๆฉันถึงเห็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือมิกิน้องของ ทามากินี่นามาทำอะไรที่ห้องของชิโนะแต่เช้าเลยน่ะแต่ทำไมสองคนดูแปลกๆน่ะ แล้วจู่ๆฉันก็เห็นเขาสองคนจูบกันนี่มันอะไรกันฉันดันไปเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น เข้าซ่ะแล้วสิที่จริงสองคนนั้นคบกันอยู่เหรอ? แต่ทำไมน่ะหัวใจของฉันมันถึงรู้สึกเจ็บปวดล่ะเป็นอะไรไปน่ะคานาริความรู้สึก แบบนี้เศร้าจัง

       "โรลจังฉันเป็นอะไรไม่รู้ฉันเจ็บที่หัวใจ"

       "...."

       ฉันมองโรลจังก่อนจะดึงโรลจังมากอดและลูบหัวโรลจังเวลาที่ฉันมองโรลจังฉัน เหมือนเห็นตัวเองผู้หญิงอย่างฉันต้องอยู่ในความมืดตลอดกาลมันเป็นคำสาปใช่ มั้ยฉันเอง....

       "ฉันเองพอเจอชิโนะฉันรู้สึกว่าเขาดูสว่างสดใสเขาทำให้ฉันอยากที่จะเป็นเด็กผูหญิงที่สดใสร่าเริงอีกครั้ง...."

       ฉันตัดสินใจแล้วโรลจังว่าฉันจะสดใสและเข้มแข็งให้ได้