Do not stop รุ่นพี่จ๋า..ขอร้องอย่าหยุดรัก

ในเมื่อพี่ท๊อปรู้แล้วว่าฉันชอบเขา มันเหมือนยกสิ่งหนักๆออกไป เอ๊ะ ทำไมเขายังไม่ลุกไปอีกรู้มั้ยหัวใจจะหลุดอยู่แล้วนะ>//<. หรือเขาจะขอฉันเป็นแฟน หึ้ยยยยย! ไม่หรอกมั้ง เพราะเขามีพี่อีฟอยู่แล้วคงไม่กล้านอกใจ ..

"เราลองเป็นแฟนกันมั้ยละ" เห้ย!เป็นไปได้ไง ตึกตึก...ตึกตึก...ตึกตึก...ตึกตึก...

"แล้วแฟนพี่ไม่ว่าหรอ" ..

"ก็อย่าบอกเขาสิ"

ห๊ะ?? จะให้เราคบกับเขาโดยที่ไม่บอกพี่อีฟเนี่ยนะ มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ แต่ก็เพราะว่าเรายังรักเขาอยู่มันคงยากที่จะปฏิเสธ.......

   หลังจากวันนั้นพี่ท๊อปก็เริ่มมาหาฉันบ่อยขึ้นๆ  จนสนิทสนมมาก กว่าสถานะเก่านั้น.. ฉันรู้สึกดีนะที่ฉันได้อยู่กับพี่ท๊อปบ่อยขึ้น จนอดคิดไม่ได้ว่า ...แล้วพี่อีฟหล่ะ 

  เช้าในวันหนึ่ง.  

 ขณะที่ฉันเดินเข้าโรงเรียนมาอย่างมีความสุข.......

เพี๊ยะ!!

"ทำไมท๊อปทำอย่างนี้ มีเราคนเดียวไม่พอรึไง ทำไมต้องมีคนอื่น รู้มั้ยเราเสียใจมากแค่ไหน"  

เสียงนั้นอีกแล้วเสียงที่ทำให้ฉันขนลุกขึ้นมาอีกครั้ง เสียงพี่อีฟนั่นเอง เอ๊ะทำไมพี่อีฟถึงตบพี่ท๊อปนะ ฉันแอบย่องๆมองๆพี่เขา  

"ถ้าท๊อปจะมีคนใหม่ ทำไมไม่บอกเลิกเราปล่อยให้เราเสียใจทำไม แถมคนนั้นยังเด็กกว่าท๊อปตั้งกี่ปีแล้วเป็นใครก็ไมรู้"

ห้ะ!! พี่อีฟรู้ ได้ยังไง  แล้วฉันจะทำไงดี O_O

"อีฟ..ที่จริงแล้วพี่ไม่ได้ชอบน้องคนนนั้นแล้ว แต่น้องก็ยังมาตามตื้ออยู่นั่นแหลน่ารำคาญ จริงๆนะ"

 ในขณะนั้นน้ำตาฉันไหลพราก โดยไม่รู้ตัว ทำไมเขาถึงทำแบบนี้...........

----โปรดติดตามชมตอนต่อไป----