รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย

ห๊าวววว~~~~~~~~เช้าแล้วเหรอเนี่ยนาฬิกาชี้เข็มสั้นของมันที่เลข6และชี้เข็มยาวที่เลย12

เป็นเวลา6โมงเช้านะเอง

"หึ บ้านชั้นอยู่แค่ปากซอยโรงเรียนจะรีบตื่นทำไมวะ"ฉันสบถในใจแบบเปล่งเสียง

"เพราะฉะนั้น ช้านนนจึงต้องงงง คร๊อกกกกZZZzzzZZZzz"ฉันพูดแล้วก็เผลอหลับไป

...........................................................................

"พลอย.."นั่นเสียงแบงค์นี่นา!!คิดถึงจัง

"ฮ๊าาอาไรเนี่ย"ฉันเงียงวยเอ๊ะงวยเงียมาพูด

ทันใดนั้นร่างกายของฉันเหมือนได้รับลมหนาวฉันำอาการรู้สึกหนาว

"บรื๋อ~~~~~หนาวจัง"ฉันพูดไปงั้น

มือของแบงค์ได้มาโอบที่ไหล่ทั้งสองของฉัน!!!!โอ้ววตอนนี้ใจของฉันเต้นเร็วมากหยั่งกะจะเต้นแน่นอกเลยทีเดียว

"หน่ะ หน่ะ นี่ฉันฝันไปใช่มั้ยเนี่ย"ฉันยิ้มพูดแล้วเอามันจับที่หน้าของแบงค์

"ใช่ เธอกำลังฝันอยู่"เฮ้ยๆเดี๋ยวๆ

...........................................................................

พรึ่บ!!!! ฉันสะดุ้งตุบตับตื่นขึ้นมา นาฬิกาเจ้ากรรมบอกว่าตอนนี้7โมงแล้ว

โธ่ เมื่อกี้ฝันเหรอเนี่ยน่าเสียดาย....เฮ้ยบ้าไปแล้วเป็นสาวเป็นแซ่ถ้ามันทำหยั่งในฝันนะ

ฉันจะจระเข้ฟาดหางใส่ก้านคอเขาแน่นอน!

เมื่อก้าวออกจากหน้าบ้านก็นึกถึงเมื่อวานที่แบงค์โดนเศษแก้วบาดมือ....

คิดแล้วเขิล >.< ตอนทำแผลเราได้ใกล้ชิดกันฉันเลยเขิลมากกว่าปกติ

ณ โรงเรียน ตอนพักเที่ยง

"พลอยๆๆๆๆ"แบงค์เดินมาหาฉัน

"ห๊าาา"

"มาเล่นต่อสำนวนกันเหอะวันนี้รู้สึกมีอารมณ์"

"อารมณ์ทางเพศ???"

"ยัยนี่ นิ -3-"

"งั้นชั้นเริ่มก่อนนะ"

"เริ่ม ทรี ทรู วัน GO"

"เห็นช้างขี้??"

"เรื่องของมัน"

"กินบนเรือน??"

"ขี้ตามช้าง"

"น้ำลด???"

"ตอแหล"

"เฮ้ย!!!หลอกด่าหรอ"

"ตอผุด ค๊าบบบ"

"รำไม่ดีโทษ???"

กริ๊งงงงงง สิ้นเสียงของฉันตอนนี้ได้เวลาเรียนแล้วแต่แบงค์ยังไม่ตอบเลยนี่

"โทษพลอยดิคร๊าบบบบบ"เสียงของแบงค์ตามด้วยการวิ่งหนีอย่างรวดเร็วเพื่อไปเข้าเรียน

------------------------------------------------------------