Jumeau I จุดเริ่มต้น

9.3

เขียนโดย ►Inés◄

วันที่ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.43 น.

  2 chapter
  4 วิจารณ์
  4,721 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 สิงหาคม พ.ศ. 2556 20.07 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

Intro

-Inés-

*tip*Jumeau (ฌูโม)

หมายถึงแฝดในภาษาฝรั่งเศสค่ะ ในที่นี้หมายถึงแฝดในอีกโลก

คือดอปเปอร์แกงเกอร์ค่ะ

   

               ปุยเมฆสีทึบลอยล่องเคลื่อนตัวบังวัตถุกลมโตที่ลอยเด่นอยู่บนฟ้ากลิ่นหอมกรุ่นของฤดูฝนยังอบอวนเหนือแม่น้ำสีนิล เงาในน้ำสั่นกระเพื่อมไหวตามแรงของลมเผยให้เห็นภาพสะท้อนสีแดงฉานของพระจันทร์สีเลือด คำสาปที่ถูกเติมแต่งทีละน้อยกลับกลายเป็นศูนย์รวมกิเลสในโลกที่ราวกับมีเวทย์มนตร์

               แก่นพลังแผดแสงสุกใสโอ้อวดราวกับให้รู้หน้าที่ ณ ที่แห่งนี้ ดินแดนอันเป็นที่อยู่ของเงา ผมเรียกมันว่า Jumeau (ฌูโม)

               “เบี้ยสอง ซีสี่”เสียงหมากกระดานกระทบไม้ยังเคลื่อนไหวอยู่เนืองๆตั้งแต่ผมก้าวเข้ามาในห้องโถง ผมล้มตัวนอนเหยียดบนโซฟาวินเทจสีเขียวแก่

แสงไฟจากเตาผิงขนาดใหญ่ในห้องสะท้อนหัวโล้นๆของตาแก่ตรงหน้าได้เป็นอย่างดี เดี๋ยวนี้เขาชักหัวล้านขึ้นทุกวัน ไม่แน่บางทีผมของเขาอาจจะร่วงหมดภายในเร็ววัน

               “มองอะไรของแกว่ะ” โคลอยด์เงยหน้ามาถามเสียงดุ ผมแค่นหัวเราะก่อนจะหันไปสนใจหมากของตาแก่ที่เริ่มจนมุมเข้าทุกที

               “เธอก็ออมมือหน่อยสิ เดี๋ยวตาแก่แถวนี้หัวใจวายเอา”ผมพูดติดตลก เรียกเสียงหัวเราะจากผู้เล่นอีกฝ่ายได้เป็นอย่างดี

               “เรือ ดีหก รุก”เมริชาเอ่ยเสียงหวาน ก่อนจะขยับหมากอีกครั้ง อ่า...คุณคงอ่านไม่ผิดหรอก เมริชาเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในคณะเดินทางของพวกเรา

ผมเองก็ไม่รู้ว่าเธอตกกระไดขั้นไหนถึงได้มาอยู่กับตาแก่ขี้เมาอย่างโคลอยด์ได้ แต่ก็ถือว่าสร้างสีสันให้ชาวคณะอยู่พอตัวละ

               “คิงอีแปด รุกฆาต”ผมเอื้อมมือไปขยับคิงแทนเมริชา พร้อมหันกลับมาแท็คมือให้กับชัยชนะ

               “เฮ้ย ขี้โกงนี่หว่าเล่นรุมฉันแบบนี้”โคลอยด์บ่นกระปอดกระแปด คนอายุมากเบะปากอย่างไม่สบอารมณ์ พร้อมยื่นมือข้ามโต๊ะหยิบแก้วเซรามิกบรรจุของเหลวสีใสของผมไปหน้าตาเฉย มันไม่แปลกหรอก โคลอยด์นิสัยแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว พวกคุณคงไม่เข้าใจสินะว่าทำไมผมถึงยอมเป็นพันธมิตรกับเขาแบบนี้ เอาเป็นว่า ผมมีเหตุผลที่ถือว่าดีพอตัวเลยละ :)

               “คุ้กกี้หน่อย ฮาเวิร์ด”มืออ้วนพลุ้ยยื่นมาหยิบถาดคุ้กกี้จากมือผม โคลอยด์ก้มหน้าก้มตามีความสุขกับอาหารตรงหน้าจนดูเหมือนว่าลืมผมกับเมริชาไปเสียแล้ว จริงสิ ผมยังไม่ได้บอกพวกคุณเลย ผมชื่ออะไรผมก็ไม่ทราบหรอก แต่พวกเขาเรียกผมว่าฮาเวิร์ด ฮะฮะ งงสินะ ที่ผมถูกเรียกว่าฮาเวิร์ดเพราะ’เขาคนนั้น’ชื่อฮาเวิร์ดไง คุณคงพอเดาได้ลางๆแล้วสิ งั้นผมจะบอกให้ละกัน เพราะผมคือ’เงา’หรือที่พวกมนุษย์ชอบเรียกพวกเราว่า ‘ดอปเปอแกงเกอร์’

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา