ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

13

ใครกล้าแตะต้องผู้หญิงของฉันเจอดีแน่

“หึ ! นังตัวดีมานอนสำออยอยู่นี่เอง ” เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งเรียกสติฉันให้ตื่น  นี่เราคงใช้เวทมนต์มากเกินไปสินะ ร่างกายถึงหมดแรงแบบนี้ - -*

“นิ่ ลุกขึ้นมาคุยกันก่อนสิยะ ไม่มีเอรอสอยู่แล้วไม่ต้องมาสำออยใส่ก็ได้นะ นังจอมลวงโลก ! ” โอ๊ะ! =_= ฉันค่อย ๆ ลืมตาและพบกับสาวเปรี้ยว 4 คน ยืนล้อมรอบเตียงฉันอยู่

“ไม่รู้ว่าเอรอส กับเอเธน หลงเสน่ห์อะไรยัยนี่ ถึงเอาใจมันนัก !! เธอเล่นของใส่พวกเขาใช่ไหมห้ะ !! หน้าตาก็ไม่สวย เตี้ยก็เตี้ย ผิวก็ขาวซีดอย่างกับกระดาษ หน้าก็บานอย่างกับกระด้ง หน้าอกก็แบนอย่างกับกระดานโต้คลื่น  !! ” หนอยยยยยย !! คิดว่าเป็นใครกันยะ ฉันถึงต้องกลัวพวกเธอหน่ะ แม่จะด่าให้หาทางกลับบ้านไม่ถูกเลยคอยดูเส้  ฉันค่อย ๆ ยันตัวเองให้ลุกขึ้นจากเตียง ให้ตายสิ ! แรงไม่เอื้ออำนวยฉันซะเลย >O<

“ก็ช่วยไม่ได้อ่านะ  คนมันเสน่ห์แรง โฮะ ๆ ^O^ แล้วพวกเธอล่ะ  เอาเวลาที่จะมาระรานคนอื่นเค้าแบบนี้ไปพัฒนาหนังหน้าให้มันดีขึ้นดีกว่าไหมจ้ะ หน้าโบ๊ะซะหนาเตอะ ปากก็แดงแจ๊ดเหมือนตูดลิงให้ไปจูบการกุศลยังขายไม่ออกเลยล่ะมั้ง  ”ฉันยิ้มกวนประสาท และมันก็ได้ผลพวกหล่อนดีดดิ้นกันทันที

กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!

“วัดได้ 99999999 เดซิเบล ประหลอดแตกจ้า ”

“นี่แกกล้าดียังไงมาว่าพวกฉันห้ะยัยหมีขั้วโลก !! ”

“น่ารักดีนะ ฉันชอบ - -+ ”

“กรี๊ด ดดดดดด!! ยัยลิงบาบูน !”

“ฉันไม่ค่อยชอบเท่าไหร่  ขนมันเยอะไปนะ  ”

“นี่แก ! ”

เพี้ยะ ! ผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มตบหน้าฉันจนหน้าหันไปตามแรงฝ่ามือ ส่วนที่เหลือก็เข้ามารุมดึงผมของฉันพร้อมทั้งต่อยท้องและตบฉันอีกฉาดใหญ่

เพียะ ! เพี้ยะ !

“หึ เป็นไงล่ะยังกล้าปากดีอยู่ไหมล่ะ แม่สาวเสน่ห์แรง ! ”ฉันรู้สึกถึงคาวเลือดที่ไหลอยู่ที่มุมปาก ตอนนี้ร่างของฉันกองอยู่ที่พื้นพยายามดันตัวให้ลุกขึ้นแต่เพราะใช้เวทมนต์ไปเยอะจึงไม่มีแรงแต่ใครจะยอมแพ้กันล่ะ ! ฉันไม่ยอมหรอก !!

“หึ ! ”ฉันกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะใช้แรงเฮือกสุดท้ายดันตัวเองขึ้น

“พวกแกก็แค่สวะ  ที่เอรอสไม่เคยคิดจะมอง เอรอสเป็นของฉันคนเดียวรู้ไว้ซะด้วย !! ”

“หนอยยย ย นังผีเจาะปากมาพูด ! ”

เพียะ ๆ ๆ ๆ ร่างฉันถูกกระชากไปกระชากมาจากแรงดึงของสาวสี่คนแต่ตอนนี้หน้าฉันชาเกินกว่าจะรู้สึกเจ็บ ก่อนที่สติฉันจะดับวูบก็ได้ยินเสียงหนึ่งเสียงที่ฉันคุ้นเค้ย….

“นี่พวกเธอทำอะไรกัน !! ” ฉันที่กำลังถูก ยัยผมบลอนด์สีเทาขยำคอเสื้อง้างมือจะตบก็หลุดจากพันธนาการทันที  ร่างของฉันร่วงลงกับพื้นแต่สายตายังจับจ้องไปที่เอรอสสีหน้าของเขาโกรธจัดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มือของเขากำแน่น สายตาของเขาโกรธเกรี้ยวราวกับจะแผดเผาทุกสิ่งที่สบตาของเขา สาวแสบสี่คนยืนตัวสั่นเมื่อเอรอสย่างกรายเข้ามาในห้องพยาบาล

Aros part

“เอรอสค่ะ ... เอริป่าวทะ..ทำ นะคะ ”ยัยสาวผมบลอนด์สีเทาบอกเสียงสั่น

“อากิโกะก็ป่าวทำนะคะ”สาวผมเปียใส่แว่นท่าทางดูเรียบร้อยแต่จิตใจช่างหยาบยิ่งนัก

“นี่คุณเป็นอะไรไปค่ะเอรอส ! ปกติวนิลาไม่เคยเห็นคุณปกป้องผู้หญิงคนไหนเลยนิ่ ! ใครที่มายุ่งกับคุณพวกเราก็จัดการแบบนี้ทั้งนั้น คนนี้อาจจะหนักหน่อยเพราะมันปากดี แต่คุณก็ไม่เคยว่าพวกเราที่เป็น เอฟซีของคุณเลยนิ่! >O<  ”

ผมเดินไปหาร่างบางที่นอนกับพื้น ตัวผมสั่นไปทั้งตัวเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ผมค่อย ๆ อุ้มร่างที่นอนสลบอยู่ขึ้นมา ใบหน้าอันขาวเนียนของเธอมีรอยฝ่ามือเต็มไปหมด มุมปากมีเลือดไหลมันทำให้ผมตัวสั่นขึ้นอีก

 “พวกเธอจงจำไว้ให้ดี นี่คือผู้หญิงของฉัน !! ถ้าพวกเธอกล้าแตะต้องผู้หญิงของฉันแม้แต่ปลายเล็บอีกล่ะก็ ฉันไม่เอาพวกเธอไว้แน่ ! ยัยพวกขยะ !! และก็ออกไปก่อนที่ฉันจะฆ่าพวกเธอ ! ไสหัวออกไปซะ !! ไปเส้ !”

“ฮือ ๆ เอรอสใจร้าย ฮึก ๆ พวกเราไม่รักเอรอสแล้ว ฮือ ๆ TOT ”พูดจบพวกเธอก็วิ่งออกจากห้องไป

ผมจึงพาแมรี่กลับบ้าน  เมื่อพาร่างอันบอบช้ำวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบาแล้วผมก็เอาผ้าเช็ดน้ำอุ่นมาประคบให้เธอ ทำไมนะ ?  ผมซึ่งไม่เคยหลงรักใครคนไหนกลับรักเธออย่างง่าย ๆ และถอนตัวไม่ขึ้น ทั้ง ๆ ที่ได้ให้สัญญากับตัวเองไว้แล้วแท้ ๆ ว่าจะไม่หลงรักผู้หญิงคนไหน  แต่กลับต้องมาหลงรักเธอ เธอคนเดียวเท่านั้นแมรี่ มืออันสั่นเทาของผมค่อย ๆ ซับไปที่หน้าของเธอ หน้าของเธอบอบช้ำมาก มากเสียจนผมอยากจะกลับไปฆ่ายัยพวกนั้นซะ ! ผมค่อย ๆ ก้มลงไปจุมพิตที่ปากของเธอเพื่อลบคาวเลือดนั้นออก แต่ก็มีเสียงดังขึ้นทางด้านหลังทำให้ผมละสายตาจากเธอ

โฮ่ง ๆ !! กรร ร รร  !! สุนัขพันธุ์ไซบีเรียน ?  ยัยนี่เลี้ยงเอาไว้หรอ ?

“ว่าไง หมาน้อย ” ผมค่อย ๆ เอื้อมมือไปเพื่อจะลูบหัวของมัน

“กรรร ร ร !”ดุซะด้วยแฮะ คงหวงยัยนี่สินะ  ผมจึงผละจากแมรี่แล้วเรียกจูลี่มาดูแลแทน  

ในใจยังนึกโกรธตัวเองไม่หายที่ไม่สามารถดูแลยัยนี่ได้  โธ่เว้ย !!

ปั้ก ๆ ๆ ๆ  หมัดของผมพุ่งชนกำแพงห้องของตัวเองอย่างบ้างคลั่งในใจสับสนว่าไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไงกันแน่ มือของผมชาเลือดเริ่มไหลย้อยลงบนพื้น แต่ผมกลับไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด

แมรี่ฉันขอโทษ...ผมคุกเข่าพูดกับตัวเองซ้ำ ๆ ถ้าเธอเป็นอะไรไปผมคงไม่ให้อภัยตัวเองแน่  แต่ผมก็รักเธอไม่ได้เหมือนกัน....

End Aros past//