ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

30

 นายเป็นใครกันแน่. ?

 

=_=  งืม ๆจ๊อบแจ๊บ ๆ

 

 “น้ำลายเธอไหลอีกแล้วนะยัยเพี้ยน-,.- ”

 

O_O

 

“เอรอส !! ”ฉันเด้งตัวลุกขึ้นทันทีนี่มันที่ไหนเนี่ย ฉันกวาดสายตาไปรอบ ๆ นี่มันห้องของฉันนี่หว่าแล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ใครพามา แล้วฉันเป็นอะไร แล้ว...พอก่อน - -

 

“ก็ฉันน่ะสิ เธอคิดว่าใครล่ะ ?ไททันสุดหล่อของเธอหรือไงห้ะ ! ”

 

“ไททัน ? ”คนบ้าไรชื่อไททันแล้วตาบ้านี่หมายถึงใครกันเนี่ย อ๋อย มึน @_@

 

“แมรี่โดนน้ำยาเลิฟ ๆ จุ๊บุ๊ ๆ จริง ๆ ด้วยเคโระ ” ดุ๊กที่เกาะอยู่บนไหล่ของเอรอสพูดขึ้นที่เห็นท่าทางของฉันมึนๆ รู้สึกว่าเดี๊ยวนี้ตัวติดกันเหลือเกินนะยะ - -+

 

“จะบ้าหรอดุ๊ก คนอย่างแมรี่เนี่ยนะจะโดนน้ำยาเลิฟๆ จุ๊บุ๊ ๆ โฮะ ๆ ไม่มีทางหรอกย่ะ >O< “

 

“ยัยตัวดีอย่ามาทำฟอร์มนะเธอจะเบี้ยวคำขอบคุณที่ฉันช่วยเธอใช่มั้ย ? ฉันคือผู้มีพระคุณที่ช่วยเธอไว้นะยัยเพี้ยนรู้ไว้ซะด้วย ! ” ผู้มีพระคุณอย่างงั้นหรอ? ว่าแต่รู้สึกเหมือนจำได้คร่าว ๆ แล้วสิ จริงด้วย ! เอรอสใช้เวทย์มนต์สู้กับไททันคนนั้น  โอ้มายก็อดถึงบางอ้อนะบัดนาว O[]O

 

“ปะ..เป็นไปไม่ได้ !! นายเป็นมนุษย์ไม่สามารถที่จะใช้เวทมนต์ได้แข็งแกร่งขนาดนั้นที่ฉันซื้อไม้กายสิทธิ์ให้นายก็เพื่อไว้เสกคาถาเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นแต่นายกลับใช้เป็นคาถาขั้นสูงได้ คาถานี้มนุษย์จะใช้ไม่ได้ นายเองก็รู้ใช่มั้ยดุ๊ก? ”ฉันหันไปสบตากับดุ๊กแล้วเพียงเราสบตากันก็รู้ว่าเราคิดตรงกัน

 

“ใช่แล้วเคโระ”ดุ๊กตอบเสียงเรียบแล้วมองเอรอสอย่างประหลาดใจ

 

“นายกำลังคิดว่า...”

 

“เธอไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยนะแมรี่ ! ขอบพระคุณฉันมาซะดีๆ โฮะ ๆ >O< ”นี่นายติดหัวเราะน่าเกลียดแบบนั้นมาจากใครยะ -  -*

 

“ขอบพระคุณ. -/\- ”ฉันยกมือไหว้แล้วเตรียมตัวเดินลงไปในครัวเพื่อหาอะไรกิน

 

“เห้ย ! แค่เนี๊ย ? ”เอรอสเอื้อมมือมาคว้าแขนฉันไว้

 

“เอ้าก็นายบอกให้ขอบคุณก็ทำให้แล้วนี่ไงจะเอาอะไรอีก- -* ”

 

“ไม่ได้ต้องมีรางวัลด้วย (: ”ฉันเกลียดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แบบนี้จริงๆ

 

“ระ..รางวัลอะไรของนาย ? ”ฉันตอบตะกุตะกัก

 

“ก็รางวัลนี้ไง ! ”พูดจบเอรอสก็กระชากแขนฉันอย่างแรงส่งผลให้ฉันหมุนตัวสามตลบไปซบอกเอรอสอย่างรวดเร็ว เอรอสไม่รอจังหวะให้ฉันได้ตั้งตัว เขาโน้มหน้าลงมาแล้วฝังจมูกโด่ง ๆ ลงบนแก้มนวล ๆของฉันทันที

 

จุ้บ !

 

O_O

 

“ขอบคุณนะที่รัก -3- ”แล้วเอรอสก็เดินออกจากห้องไปทิ้งความตะลึงไว้ให้ฉันคนเดียวถึงจะโดนบ่อยแต่ฉันทำไมฉันถึงไม่รู้สึกชินซักที >///<

 

โอ้ย ! หัวใจฉัน ! ฉันเอามือกำหน้าอกตัวเองอย่างแรงแล้วทรุดตัวลงกับพื้นไม้โอ๊ค 

ทำไมหัวใจฉันถึง....

 

“มันใกล้เข้ามาแล้วเคโระเวลาของแมรี่เหลือน้อยลงทุกทีถ้าไม่รีบอาจจะไม่ทันนะเคโระ”ดุ๊กที่จู่ ๆก็โผล่มาจากไหนไม่รู้กุมมือฉันอย่างเป็นห่วง เวลาของฉันเหลือน้อยลงทุกทีหรอ ? ฉันค่อย ๆ ยันตัวลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเลปวดหัวใจชะมัดแต่ทำไมรู้สึกเจ็บแต่ร่างกาย แต่ใจฉันกลับเป็นสุขนะ....

 

“กว่าจะเสด็จนะองค์หญิง - - ”เอรอสที่เห็นฉันเดินลงบันไดมาก็แขวะทันที นี่นายอยากกลายเป็นใบ้ไหมห้ะ !!

 

“ขอบพระทัย (:”ฉันทำท่าทางถอนสายบัวเพื่อยียวนกวนประสาทเอรอสและมันก็ได้ผลเสมอสินะ >O<

 

“นี่เธอ ... ”เอรอสทำท่าทางโกรธทันทีก็ใครใช้ให้นายมากวนประสวาทฉันไม่ทราบยะ :P

 

“อ๊ะ ๆ อาหารน่ากินจังเลยนายเป็นคนทำหรอ O_O?”ออกจะประหลาดใจซักหน่อยที่อาหารน่ารับประทานมากมายตั้งอยู่บนโต๊ะอาหารมีทั้งหางหนูผัดเผ็ด หูเป็ดต้มยำ หำหมีใส่ใบกระเพรา ว๊าว ๆ มีแต่น่ากิน ๆ ทั้งนั้น

 

“แน่นอน โฮะ ๆ >O< “เอรอสยืนกอดอกอย่างภูมิใจ  ชมหน่อยทำเชิดนะยะ -.-

 

“กินละนะ ลุย ! ”

 

            แล้วพวกเรา 2 คน กับ กบอีก 1 ตัว ก็รุมกินอาหารตรงหน้าอย่างกับแร้งลงกลางวันแสก ๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยนะเนี่ยว่าเอรอสจะทำเองทั้งหมด ว่าแต่รสชาติมันคุ้น ๆ นะ แล้วอีกอย่างเอรอสไม่ตีกับกระทะ หม้อ ตะหลิวแล้วหรอ ที่สำคัญเอรอสไม่มีสูตรทำอาหารนี่นา -0-

 

“บอกมาซะดี ๆ อาหารพวกนี้นายแอบเอาเงินในกระเป๋าแม่ฉันไปซื้อมาใช่ไหม ??!! ”

 

“เธอมีตาวิเศษหรอ เอ้ย ! ฉันเป็นคนทำเองเธออย่ามามั่วซิ -3- ”บอกทำเองแต่หน้านายซีดยิ่งกว่าไก่ต้มอีกนะยะ ก็ได้ !

 

“กระทะ ตะหลิว หม้อ สาก เป๊าะ !”ฉันตะโกนเรียกเครื่องครัวแล้วดีดนิ้วแล้วก็ได้ยินเสียง โคร้ง เคร้ง สักพักของที่ฉันเรียกก็พุ่งออกมาจากห้องครัวอยากรวดเร็วแล้วลอยมาหยุดอยู่ข้าง ๆ ฉัน

 

“ฉันให้นายพูดใหม่ ;) ”

 

“ฉะ..ฉันซื้อมาก็ได้ (.  .  ) ”

 

“อร่อยมากขอบคุณนะ ”

 

“เธอไม่ได้จะเสกฉันกลายเป็นตัวมีขนเทือนั้นใช่ไหม ? ”

 

“นายจะบ้าหรอ นายอุตส่าห์ไปซื้ออาหารสำเร็จรูปให้ฉันกินนะ เก่งมากต่างหากล่ะ เอาล่ะเด็ก ๆ เป๊าะ ! ”ฉันดีดนิ้วอีกหนึ่งครั้งทุกอย่างก็ลอยเข้าไปในครัวหมดอาหารที่อยู่บนโต๊ะก็ลอยไปล้างแล้วเก็บเข้าที่อย่างอัตโนมัติ

 

“ O[]O ” < ---- เอรอส

 

“บางทีนายน่าจะชินได้แล้วนะ - - ”เอรอสจ้องจานที่ลอยไปลอยมาอย่างตะลึง

 

“แล้วเวลาฉันจูบเธอ เธอชินไหมล่ะ ? ”

 

“นี่นาย... ! ”ดูมัน ๆ หัดยอกย้อน น - -*

 

“ถ้าเธอชินฉันจะได้ทำบ่อย ๆ สนไหมล่ะ ;) ”เอรอสขยิบตาให้ฉัน

 

“เลิกเล่นได้แล้วเคโระ !”ดุ๊กกระโดดมากลางโต๊ะทันทีที่เห็นฉันยกไม้กายสิทธิ์ขึ้นมา ไม่น่าขัดเลยนะดุ๊กกะจะเสกให้เอรอสมีปากเท่าฝาบ้านซะหน่อย -.-

 

“เอรอสจะต้องเรียนเวทมนต์เคโระ นี่ก็ผ่านมา 2 วัน แล้วเวลาอีกแค่วันเดียวเองนะเคโระ ”ดุ๊กทำสีหน้าเคร่งเครียดฉันจึงเครียดตามไปด้วย

 

“แล้วนายจะให้เอรอสเรียนเวทย์มนต์เพื่อ ? -.- ”

 

“แมรี่ไม่อยากรู้หรอว่าจริง ๆแล้วเอรอสเป็นใครกันแน่หน่ะเคโระ มันไม่แปลก ๆ ไปหน่อยหรอเคโระ ที่เอรอสจะใช้คาถาขั้นสูงได้หน่ะเคโระ ”ดุ๊กกระโดดมาที่ไหล่แล้วกระซิบข้าง ๆ หูของฉัน มันก็จริงอย่างที่ดุ๊กพูดแฮะบางทีฉันอาจจะต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว

 

“แล้วเราต้องทำยังไง ? ”ฉันกระซิบกลับ

 

“ยังคิดไม่ออกเลยเคโระ”

 

“แป่ว ! ”

 

“กระซิบอะไรกันห้ะ ! ”เอรอสที่ไม่รู้ว่ามายืนข้าง ๆ ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ตะโกนขึ้น ฉันกับดุ๊กจึงผละออกจากกันโดยอัตโนมัติ นายนี่ชอบทำให้ฉันตกใจบ่อยชะมัด !

 

“เตรียมตัวได้แล้ววันนี้เราจะไปตามหาพ่อมดพอตเตอร์ ! ” ฉันประกาศกร้าว

 

*********************************************************

 

ขอโทษน้าที่หายไปนาน  ไม่รุกลับมาแต่งคราวนี้ยังสนุกอยุไหมช่วยติด้วยนะค้าบ บ บ -/\-