เพอร์เฟกต์school1 รักนี้ ที่อังกฤษ

9.5

เขียนโดย น้องใบเตย

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.30 น.

  15 บท
  49 วิจารณ์
  18.76K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2556 17.33 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) สวัสดีประเทศอังกฤษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ขอบใจน่ะ เมส เเตงกวาที่มาส่ง"ฉันพูดขึ้นพร้อมกับลงจากรถ

"ใบเตยฮือๆอย่าไปน่ะ"เเตงจังร้องไห้

"ใบเตย"เมสจังพูดขึ้น

"อย่ากังวลเลยจ้ะทุกๆคนอีก1ปีต้องกลับมาเเน่นอน"ฉันไม่อยากให้เพื่อนๆเศร้าเลย

"เเต่ ขอเข้าไปส่งข้างในน่ะ"เเตงกวาขอร้อง

"จ้ะ"ฉันตอบ

"มิกไปส่งใบเตยกัน"เมสชวนมิก

"อืม"

พวกเราทั้ง5คนลงมาจากรถ

ณ ที่รอเครื่องบิน

"ใบเตยฮือๆบ้ายบาย"เเตงกวาร้อง

"อย่าร้องน่าพอม.3ฉันก็ต้องกลับมาอยู่เเล้ว"

"เเน่นอนน่ะ"เมสพูดขึ้น

"เเน่นอนสิจ้ะเเน่นอน"

"ต้องกลับมาน่ะเเงๆฮือๆ"

"จ้าเเน่นนอน"

"เครื่องบินเที่ยวที่gt 2175 ที่จะเดินทางไปสนามบินhight dayประเทศอังกฤษเครื่องบินได้มาถึงที่เเล้วค่ะ"อ่ะ ฉันต้องไปเเล้ว

"ไปก่อนน่ะ"ฉันกล่าวอำลา

"จะต้องกลับมาน่ะฮือๆ"เเตงกวาร้อง

"อีก1ปีเจอกันน่ะ"เมสพูด

"นี่พวกเธอใบเตยจะต้องไปเเล้วน่ะเดี๋ยวเตยก็ตกเครื่องหรอก"เเท็กพูด

"นั่นสิอีก1ปีใบเตยต้องกลับมาเเน่นอนให้เตยไปเหอะเเล้วเดี๋ยวค่อยโทรไปหาก็ได้นินา"มิกพูดเสริม

"บายเจอกันปีหน้าน่ะทุกคน เมส เเตงกวา เเท็ก มิก"ฉันกล่าวอำลา

"บาย"ทุกคนพูดพร้อมกัน

    ตอนนี้ฉันขึ้นเครื่องมาเล้ว ก่อนอื่นฉันต้องเเนะนำตัวก่อนฉันชื่อ"ใบเตย"อยู่ม.2เพื่อนๆของฉันมีเเฟนหมดเเล้วยกเว้นฉันคนเดียวเเน่นอนฉันสอบชิงทุนรางวัลได้ไปเรียนที่ประเทศอังกฤษ1ปีฉันหวังว่าอาจจะมีเเฟนที่ประเทศอังกฤษเหมือนกับเพื่อนๆฉันอยากไปอังกฤษมากๆฉันชอบลนดอนสุดๆเลยมันเป็นเมืองหลวงเเละที่ฉันชอบที่สุดหอนาฬิกา Big Bang (ชื่อนี้เปล่าอ่ะเขาจำไม่ได้รู้สึกชื่อนี้น่ะ) ฉันฝันว่าพอมีเเฟนฉันจะจูบกับเเฟนหน้าหอนาฬิกา Big Bang มันคือความฝันอันยิ่งใหญ่หุๆถึงตอนอื่นๆฉันจะเรียบร้อยเเต่ตอนนี้ขอป่วนก่อนน่ะคิคิ

3ชั่วโมงผ่านไป

"gt ที่ 2175 ได้มาถึงสนามบินHight day ขอให้บลาๆ......"

"เย้!ถึงอังกฤษสักที"นี่ต้องเป็นกรุงลอนดอนสิน่ะ ว้าวๆสวยมากจริงๆ หอนาฬิกาที่ใฝ่ฝัน อ่ะจริงสิฉันต้องไปที่โรงเรียน เพอร์เฟกต์schoolสาขาประเทศอังกฤษนินารีบไปดีกว่า go go lest go ตึกๆ ตามเเผนที่น่าจะเเถวๆนี้นี่นา ฉันมองดูนาฬิกา 5 โมงเย็นเเล้วตายล่ะต้องหาทางเข้าให้เจอ เอ่อเอาไงดีหว่าฉันสับสนไปหมดฉันมองดูรอบๆไม่มีวี่เเววทางเข้าเลย

"เอ่อ....."ฉันเหลือบไปมองเด็กนักเรียนใส่ชุดเครื่องเเบบเพอร์เฟกต์ school ต้องรู้เเน่ๆเลยฉันเลยรีบวิ้งเข้าไปถามเด็กคนนี้น่ารักจัง

"นี่ เธอคนนั้นน่ะ"ฉันตะโกนเรียกเด็กคนนั้น

"ฉัน ระเหรอคะค่ะ"เด็กคนนั้นชี้หน้าตนเอง

"พอรู้ทางเข้าโรงเรียนเพอร์เฟต์ school ไหมมมม"

"คะค่ะ" 

                                                                               ติดตามตอนต่อไปเเละวิจารณ์ด้วยน่ะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา