สิเน่หาเงินตรา

หลังพิธีแต่งงานเสร็จสิ้น ก็ได้เวลาเข้าหอ ไกรฤกษ์นั่งอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ที่สามารถนอนได้สักสามสี่คน "พ่อคงไม่มีอะไรจะพูดไปมากกว่าขอให้ลูกของพ่อทั้งสองมีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองได้เลือกแล้ว สุดท้ายนี้พ่อก็ขอให้ลูกทั้งสองจงมีสติในทุกคำพูดและการกระทำของตัวเอง อย่าเชื่ออะไรๆง่ายๆ บางครั้งสิ่งที่เขาต้องการให้เราเห็น กับสิ่งที่เป็นความจริงมันก็อาจจะไม่ตรงกัน"ไกรฤกษ์ให้โอวาททุกคนก่อนจะเดินออกไปเพื่อให้ทั้งสามคนได้พักผ่อนหลังจากที่เหนื่อยกันมาทั้งวัน พีรภัทรเดินเข้าไปอาบน้ำโดยไม่สนใจว่าทั้งสองสาวจะทำอะไร อีกประมาณสิบนาทีเขาถึงได้เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กที่เขาใช้เช็ดหัว ชุดนอนของเขาเป็นเสื้อยืดแขนสั้นสีขาวกับกางเกงใส่นอนขายาวสีฟ้า พีรภัทรเดินไปนั่งตรงโซฟ่าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามของเตียงที่เจ้าสาวทั้งสองคนของเขานั่งอยู่ คนหนึ่งคือคนที่เขาอยากจะแต่งงานด้วยที่สุด แต่สำหรับอีกคนเขาไม่แน่ใจ พีรภัทรบอกกับตัวเองว่ามันคือผลกำไร เขาเป็นนักธุรกิจ ยังไงซะผลกำไรก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ทำไมตอนนี้เขากลับไม่รู้สึกอย่างนั้น หัวใจรู้สึกเบาโหวงเหวงเหมือนคนที่ทำผิดต่อคนที้รัก "มองอะไรไม่ทราบ"ทอฝันโพล่งขึ้นหลังจากเห็นว่าพีรภัทรมองมาที่ตนกับวันใหม่อยู่นานแล้ว "มองเมียตัวเอง...ผิดตรงไหน"พีรภัทรตอบพร้อมทำหน้ายียวนใส่ทอฝัน จะผ่านไปกี่ปีพีรภัทรก็ยังมีความสุขกับการแกล้งเธอคนนี้ "อี๊แก ไอบ้า โรคจิต"ทอฝันทำท่าเหมือนจะเข้าไปทึ้งหัวของพีรภัทรก่อนจะเดินกระทืบเท้าเข้าห้องน้ำไป พีรภัทรยิ้มขำกับท่าทางของทอฝัน 'ไม่เคยเปลี่ยนจริงๆ' "นั่นจะไปไหนน่ะ?"พีรภัทรเอ่ยถามเมื้อเห็นว่าวันใหม่ลุกขึ้นยืน "กลับห้องค่ะ"วันใหม่ตอบสั้นๆ "กลับทำไม ไม่ต้อง นอนที่นี่แหละ"พีรภัทรพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเกินกว่าจะเป็นคำสั่ง "นอนยังไงคะ สามคนหริอคะ"