Student exchange รักวุ่นวายของยัยเด็กแลกเปลี่ยน

          อร๊ายย! หลายวันมานี้รู้สึกสนุกชะมัดเลย! วันนี้ก็เป็นวันทัวร์วันสุดท้ายล่ะ! เราไปหลายที่มาก อยากจะบอกว่า.. ต้องลองไปเองนะ สถานที่แต่ละสถานที่ไม่เหมือนในรูปเลยจริงๆ ออกแนวสวยกว่ามากๆเลยย >< และแล้ว! วันพรุ่งนี้ก็ต้องกลับอเมริกาแแล้วล่ะ! และเหลือเวลาอีกอาทิตย์หนึ่งในการเตรียมตัวเปิดเรียนเทอม2!! เอาล่ะ! เตรียมเรียนหนักๆละนะ ฮ่าๆ >0< และตอนนี้... พวกเราก็มาอยู่ที่บริเวณลอนดอนอาย! ขอบอกเลยว่าใหญ่มาก -,- อย่าบอกนะ! ว่าฉันจะได้ขึ้นไปน่ะ >< บ้าจริง! ฉันไม่ได้ฝันใช่ม่ะ?

"เอาล่ะทุกคน!.. จับกลุ่มขึ้นไปกันนะ! กลุ่มละเท่าไหร่ก็ได้!"

เมื่อพี่ๆนำทัวร์ เขาบอกให้จับกลุ่ม.. จู่ๆก็มีมือใครสักคน คนที่แสนคุ้นเคยจับไว้ที่มือฉัน!

"นี่! ฉันขอขึ้นไปกับยัยนี้แค่ 2คนเหอะนะ! พวกเรามีเรื่องที่ต้องคุยกัน!"

เสียงของคนที่กำลังจับมือฉันอยู่.. เอ่ยถามยัยไอริส! ซึ่งยัยไอริสก็ตกลง!

     และเมื่อตอนนี้เราขึ้นมาข้างบนแล้ว! อยากบอกว่าข้างบนนี้สวยมาก เห็นทุกอาณาเขตเลยล่ะ >0< ว้าวว! สุดยอดดด!! 

"นี่.. แซนดี้.."

จู่ๆเขาก็ทักฉัน.. !

"...."

"ขอร้องล่ะ.. อย่าเงียบเลยนะ คุยกับฉันก่อนเหอะ -/\-"

"นายอยากจะคุยอะไรกับฉันกันล่ะ?.."

"ฉันอยากขอโทษเธอ..เรื่องในวันนั้น จริงๆนะ!"

เขาเอ่ยขึ้น.. ! 

"ไม่รอให้ชาติหน้าแล้วค่อยมาขอโทษล่ะ? - -"

"นี่! ฉันจริงจังนะ!"

"แล้วนายคิดว่าการปล่อยให้ฉันโกรธนานๆแล้วฉันจะให้อภัยได้ง่ายๆหรอห้ะ?!! :("

ฉันเริ่มตวาดไปด้วยความโกรธ.. ฉันว่า.. ฉันชินภาษาอังกฤษแล้วนะ! ขนาดตวาดออกไปโดยไม่คิดก็เป็นภาษาอังกฤษละ - -

"ฉันขอโทษ.. ก็ไอ้ผู้ชายคนนั้นเกาะติดเธอตลอดนี่นา.. มันไม่ช่องว่างให้ฉันเข้าหาเธอเลย.."

"ผู้ชายคนนั้นเขาชื่อเฮนรี่! - - เพื่อนใหม่ฉันเอง!"

"เอ่อ.. นั่นแหละ! เฮนรี่ เฮนเร่อของเธอนั่นแหละ!"

"เอ้ะ! นี่นายเรียกเฮนรี่ดีๆไม่ได้หรือไงห้ะ?!!"

"อ้าว! แล้วมันใช่เรื่องที่เราต้องทะเลาะกันมั้ยล่ะห้ะ?!!"

เออ!.. มันก็ใช่อย่างที่เขาว่าน่ะนะ.. มันใช่เรื่องที่เราต้องมาถกเถียงกันด้วยเรอะ? - -'

"อืม.. - - ฉันผิดเองแหละ!"

แล้วเขาก็เอ่ยขอโทษขึ้นมา.. เขาจะขอโทษทำไมล่ะเนี่ย?

"ถ้าไอ้เรื่องเมื่อกี้น่ะก็ไม่เป็นไรหรอก มันก็แค่เรื่องไร้สาระ!! - -"

"แล้วเรื่องวันนั้นล่ะ?"

เขาเอ่ยถามอย่างแผ่วเบา.. 

"นี่! นายเลือกที่จะไปกับเขาแล้วทิ้งฉันไว้คนเดียวเนี่ยนะ?!! รู้มั้ยว่าฉันเสียใจที่ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวแค่ไหนอ่ะ? นายทิ้งฉันนะ TT"

แล้วน้ำตาของฉันก็เริ่มไหล.. เมื่อนึกถึงตอนที่ยัยเคธี่มาลากเขาไปจากฉัน TT

"เอ่อ.. ฉันขอโทษจริงๆนะ แต่.. ก็มีคนไปส่งเธอที่ห้องแล้วนี่!!"

เมื่อเขากล่าวขอโทษฉันด้วยเสียงที่แผ่วเบา..! แล้วเขาก็เริ่มพูดกลับมาด้วยเสียงที่แข็งกร้าว! นี่เขาเห็นที่เฮนรี่ไปส่งฉันที่ห้องหรอ?.. ทำไมฉันรู้สึกอยากจะแก้ตัวแปลกๆด้วยนะ!

"นายมาลองเป็นฉันดูมั้ย? เวลานั้นน่ะ! มันก็อยากได้คนมาเดินเคียงข้างทั้งนั้นแหละ!! แต่ก็นะ! มันก็ไม่ได้ช่วยทำให้ฉันหายเศร้าได้เลย! เจ้าตัวก็มีแต่ทำท่าทีตึงตังใส่ตลอดๆน่ะ! แทนทีเห็นก็จะมาขอโทษนะ! แต่นี่มันอะไร? ปล่อยให้เวลาผ่านไปแล้วค่อยจะมาขอโทษงั้นหรอ! อุ๊บบ!"

และแล้ว!..ฉันก็โดนเขาบรรจงจูบลงมาที่ฉัน.. ฉันพยายามจะขัดขืนอย่างเต็มที่! แต่เพราะความหวานที่เขามอบมาให้นั้น.. มันทำให้ฉันใจอ่อน! มันทำให้ฉันยอมรับจูบของเขา! แล้วใจของฉัน... เต้นแรงจนยากเกินจะปดปิด.. เสียงหัวใจฉันดังไปทั่วเลยบริเวณนี้เลยในความรู้สึกของฉัน!..

"ฉันขอโทษ... คืนดีกันเถอะนะ ^^ อย่าโกรธฉันนะ!.. ฉันจะพยายามหนีจากยัยเคธเพื่อเธอเลย!"

พอเขาถอนจูบ.. เขาก็ปาดน้ำตาให้ฉัน.. แล้วพูดเสียงสดใส เหมือนกับว่าเมื่อกี้เราไม่ได้ทะเลาะกันเลย.. ! 

เขาสวมกอดฉันอย่างอบอุ่น..ฉันกอดตอบไปอย่างไม่ลังเล นาทีนี้..ไม่มีใครเข้ามาแยกเราได้แล้วล่ะ!! ><

"นายมันบ้าที่สุดเลย -///-!! ไอ้บ้าๆๆๆๆ"

ในขณะที่เรายังคงกอดกัน.. ฉันก็พูดใส่เขาไป! ก็เขาบ้าจริงๆนี่ ชอบปล่อยให้ฉันโกรธมากๆ แล้วค่อยมาง้อด้วยจูบอ่ะ!!! -/////-

"ฮ่าๆ ถ้าจะบอกว่าฉันบ้า.. เธอก็คงจะบ้าเหมือนกันแหละ เล่นรับจูบ กอดตอบซะขนาดนี้น่ะ! ^^"

เขาพูดด้วยน้ำเสียงทะเล้นๆเหมือนคุยในโทรศัพท์เลยย.. ฉันรู้สึกดีใจจังที่เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งอ่ะ ><

"ก็.. ช่างเถอะ! ปล่อยฉันได้แล้วว >///<"

เมื่อเขาปล่อยฉันออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นแล้ว..! เขาก็โอบเอวฉันไว้อีกครั้ง -,-

"- - นี่.. ฉันบอกให้ปล่อยก็น่าจะปล่อยนะ แหม่!"

"ฉัน.. เลิกกอดเธอแล้วว นี่นา :P"

"เลิกกอดบ้าอะไรล่ะ.. อุ๊บบบ!"

และแล้ว!..เขาก็ฉวยโอกาสจูบฉันอีกครั้ง.. ครั้งนี้มันแผ่ซ่านไปด้วยความอบอุ่น ความสุขที่เขามอบมาให้ฉัน.. 

.......ฉันรู้สึกว่าวันนี้คือวันที่ดีที่สุดสำหรับฉันเลยล่ะ ><........ 

[ถ้าช่วงนี้ไม่ค่อยได้มาแต่งก็ขอโทษด้วยนะคะ.. พอดีใกล้สอบแล้วน่ะค่ะ เลยต้องปั่นหนังสือให้เข้าสมองก่อน อิอิ >< 555]