Love Infinity รักไม่มีที่สิ้นสุด

โอ๊ย!! หนวกหูชะมัดเลย เปิดเพลงดังมากหูจะระเบิดแล้วเนี่ย ไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า

พอผมจะเดินออกจากบ้านไป ไอ้เพื่อนสุดเลิฟก็ดันเรียกสะงั้น  "เห้ย!!แกจะไปไหนวะ งานวันเกิดเพื่อนทั้งทีจะกลับบ้านแล้วเรอะ???" ไอ้สก๊อตพูด "ยังหรอกน่า ว่าจะไปสูดอากาศข้างนอกซะหน่อย"

"เออๆๆ แล้วแต่แก รีบกลับมาหล่ะ เป็นห่วง จุ๊บุๆ^3^" เอิ่ม...เกย์หรือกระเทยวะ? ขนลุกว่ะ ไปดีกว่า

เฮ้อ~~~ค่อยยังชั่วหน่อย ถึงเพลงจะไม่หายไปมากก็เถอะ แต่ ก็ไม่ได้ยินผู้คนแล้ว(พระเอกเรื่องนี้รักสงบ?) 

หลังจากที่ผมสูดอากาศบริสุทธิ์เสร็จแล้ว ผมก็ตัดสินใจจะเข้าไปข้างในต่อ แต่ดันไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งลงมาจากรถเก๋งกับเพื่อน หน้าตาเธอดูน่ารัก ผมยาวสีนํ้าตาลอ่อน ตัวพอดี ไม่เตี้ย ไม่สูง ผิวงี้ขาวอย่างกับแป้งแหนะ-///-เลือดกําเดาไหล -.,- (อะไรจะหื่นขนาดนั้น)

ตอนนี้หัวใจผมเต้นแรงมาก เหมือนมีคนเอาลําโพงมาต่อกับหัวใจผม อะไรจะขนาดนั้นวะไอ้แฮรี่ เห็นผู้หญิงตั้งมากตั้งมายดันมาถูกใจกับเธอคนนี้ซะงั้น

เมื่อหัวใจผมมันเรียกร้องให้ทําอะไรสักอย่างให้รู้จักกับเธอหรือรู้ชื่อเธอก็ยังดี ผมก็เลยทําเป็นเดินหันหน้าไปทางอื่นโดยไม่มองข้างหน้า ก็เลยทําให้ผมชนกับเธอ

ตุ๊บ~~~ "โอ๊ย~~ใครมันเซอร์มาชนฉันเนี่ย!!"เธอพูด

"ไม่เป็นอะไรนะป๊อปคอร์น" เพื่อนของเธอถามเธอ "เจ็บสิถามได้ แล้วนี่นายเป็นใครกัน เซ่อร์ไม่ดูตาม้าตาเรือ เอ้อยัยพิงค์ ฉันดีใจนะที่แกเรียกชื่อฉันถูกสักที"เธอถามผมแล้วก็ไปพูดกับเพื่อนเธอ

"โทษที ไม่ได้มองข้างหน้าน่ะ ไม่เป็นไรนะ" 

"ไม่เป็นไร ทีหลังหัดดูตาม้าตาเรือบ้างนะ ไปกันเถอะยัยพิงค์ "อื้อๆ"

แล้วจากนั้นเธอก็เดินเข้าไปข้างในงาน ผมจึงไม่รีรอรีบเดินตามเข้าไปเลย