Diary Love บันทึกรักไว้ในความทรงจำ

ณ บ้านฉัน

"แก้ว แกจะเข้าหาพี่อัทธิ์ยังไง " มิ้นที่เพิ่งออกจากห้องน้ำถามขึ้น

" ฉันไม่แน่ใจ ฉันกะว่าจะไปทำงานที่บ้านเขาแต่เขารับสมัครแค่คนขับรถ ไม่มีแม่บ้าน"

ฉันทำหน้าบอกบุญไม่รับ (╯﹏╰)

" เอ้อ ! " มิ้นอุทานขึ้น

"เป็นอะไร" ฉันละสายตาออกจากกล้องตัวใหม่

"แกพอจะมีวิก ผ้ารัดอก  ม่ะ"

ฉันพยักหน้าก่อนลุกไปหยิบของพวกนั้น แล้วมากกองตรงหน้ามิ้น

"แกทำเป็นลืมตอนปี1 ฉันเคยแสดงละครของคณะเป็นผู้ชาย ฉันก็ต้องมีอยู่แล้ว แล้วจะเอาไปทำอะไร" ฉันนั่งลง

" แกต้องปลอมตัวเป็นผู้ชาย" ฉันรีบถอยออกห่างแล้วส่ายหน้า

" แกต้องทำแกมีสิทธิ์ แล้วน่ะ มานี่ " ม่ายยยยยยยT^T

 ตอนนี้ฉันอยู่ในคราบผู้ชาย(แต่ฉันเป็นผู้หญิงอยู่น่ะ)

" แก เท่ห์อ่ะ แต่เสียจุดเดียว ขาวไป แต่ช่างเถอะ หล่อแล้ว "

มิ้นจับตัวฉันหมุน เพื่อสำรวจ

" แต่ที่จริงไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้น่ะไปสัมภาษณ์ตรงๆ คงไม่มีเรื่องมีราวมากหรอก " ฉันพูดพลางดูตัวเองในกระจก

"แกไม่รู้อะไรแม่ของพี่อัทธิ์อะไรของแกเนี่ยเกลียดนักมากจนเข้าไส้เลย ที่พี่อัทธิ์มาเป็นดาราแบบนี้ได้ แม่เขาค้านหัวชนฝา " มิ้นทำหน้าเบื่อโลก

"แล้วทำไมแม่เขาถึงให้พี่อัทธิ์เป็นดาราล่ะ "ฉันถามอย่างสงสัย?

"ก็เมื่อก่อนอ่ะพี่อัทธิ์เป็นมหาเศรษฐีมาก่อน แม่ของพี่อัทธิ์ไปมีสามีใหม่ พอต่อมา พ่อใหม่ทำธุรกิจ แล้วเจ๋งก็เลยไม่มีเงิน จึงให้พี่อัทธิ์เป็นดารา " ขณะที่มิ้นพูดฉันก็จดเอาไว้คร่าวๆ

"แล้วทำไมแม่พี่อัทธิ์ถึงเกลียดนักข่าวล่ะ? "ตาฉันพูดบ้าง

"ก็เพราะ ......." มิ้นยังพูดไม่จบเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น

"ใครค่ะ " ฉันตะโกนออกไป

"แม่เองลูก " สิ้นเสียงฉันก็หันมามองหน้ามิ้นเพราะฉันยังไม่ได้เปลี่ยนชุด ถ้าเเม่รู้ว่าฉันแปลงเพศ มีหวังตายกับตาย T^T

"สักครู่ค้า "ฉันตะโกนออกไปแล้วรีบเปลี่ยนเป็นชุดนอนทันที

แล้วเดินออกไปเปิดประตู

"มีอะไรหรือป่าวค่ะแม่ " ฉันผ่อนหายใจออกอย่างแผ่วเบา

"แม่เอานมมาให้ "

"ขอบคุณค่ะแม่ " ฉันยื่นมือมาหยิบแก้วนม

"รีบๆนอนกันน้ะจ้ะ " ฉันพยักหน้าแล้วปิดประตู

"เพราะแกคนเดียวน่ะมิ้น ฉันเกือบตายแล้ว "

ฉันบ่น

"เหอะน่า รีบนอนเถอะแกต้องหล่อแต่เช้า " มิ้นตบบ่าฉัน

ขอให้พรุ่งนี้โชคดีด้วยเถอะ