Mobile Suilt Gundam UC.0179 New Destiny

ซูม! บึ้ม!! กันแซ็คยิงบัสเตอร์ไรเฟิลทำลายไซโคกันดั้มมาคซิกทั้งหมดไปจนสิ้น แล้วหันไปทางยานแอสเทรีย 10 ลำที่กำลังยิงบีมแคนนอนกวาดล้างเมือง  กันแซ็คบินไปทางกองยานแอสเทรียทั้ง 10 ลำทันที แล้วเก็บบัสเตอร์ไรเฟิลไว้ที่ด้านหลัง แล้วใช้แขนซ้ายถือบาซูก้าไว้ แขนขวาถือแก็ตเตอร์ลิ่งกันไว้

“พวกแกมันต้องตายให้หมดเจ้าพวกกบฏ!!!!!”

กันแซ็คยิงบาซูก้าใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียลำแรกทันที  แล้วพุ่งกราดแก็ตเตอร์ลิ่งกันใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียอีกลำ

“ยิงโมบิลสูทเครื่องนั้นให้ตก!!!!!”

ยานแอสเทรียเริ่มหันมาเล็งกันแซ็ค แต่ก่อนที่จะเล็งทัน กันแซ็คก็ยิงบาซูก้าใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียอีกสองลำทันที แล้วบินหลบบีมจำนวนมากที่ถูกยิงมา

“ช้าไปนะเว้ย!!!!”

กันแซ็คยิงมิสไซออกจากขาเครื่องยิงมิสไซที่ขาทั้งสองข้างไปใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียอีกลำหนึ่ง แล้วกราดแก็ตเตอร์ลิ่งกันใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียลำหนึ่ง

“อึก!!! มันเป็นปีศาจรึไงกัน!!!!!”ผบ.ของยานแอสเทรียพูดด้วยความตกใจ

กันแซ็คยิงบาซูก้าออกไปอีกนัดใส่สะพานเรือของยานแอสเทรียลำหนึ่ง แล้วโยนบาซูก้าทิ้งเพราะบาซูก้ากระสุนหมดแล้วพุ่งไปหายานแอสเทรียที่เหลืออีก 5

“ได้เวลาตายของพวกแกแล้ว!!!!!”

บึ้ม! บีมขนาดใหญ่ถูกยิงใส่ยานแอสเทรียที่เหลือทั้ง 5 ลำทิ้ง

“อะไรกันน่ะ!?”

โมบิลสูทสีขาวจำนวนมากที่หน้าอกมีคำว่า Destroyer 

“นั้นมัน  เกียร์ซูลูไวท ของพวกกองกำลังพิฆาต”

เกียร์ซูลูไวทจำนวนมากไล่ยิงเจกันพลัสจำนวนมากอย่างไม่ปราณี บึ้ม! เจกันพลัสจำนวนมากถูกทำลายไปอย่างรวดเร็วและไม่มีทางต่อกรเลยแม้แต่น้อย

“สุดยอดสมกับเป็นกองกำลังพิฆาต”แม็กซ์พูดขึ้น

ขณะนั้นเองเกียร์ซูลูไวทเครื่องหนึ่งก็บินเข้ามาหากันแซ็ค

“ไพล็อตของกันแซ็ค  ขอความกรุณารายงานสถานการณ์ก่อนหน้านี้กับเราด้วย”เสียงผู้หญิงจากเกียร์ซูลูไวทถามแม็กซ์ขึ้น

“เมืองนี้ถูกพวกกบฏโจมตีอย่างต่อเนื่อง ด้วยกองกำลังโมบิลสูท และโมบิลอาร์ม พวกเราทั้งหมดนี้ตายไปมากเหลือกันแค่ไม่กี่คน แม้กระทั่งลูกทีมของผมด้วย”

“เสียงนี้ คุณคือหัวหน้าหน่วยเดลต้าไคทีม ใช้ไหมค่ะ”

“ใช้ครับ แต่ว่ามันเหลือผมคนเดียวคงจะต้องยุบหน่วยทิ้งแล้วล่ะ”

“จากรายงานที่องค์ชายส่งมา หน่วยคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก พวกเราทึ้งในข้อมูลของคุณแล้วได้มาเห็นคุณทำลายยานรบของศัตรูด้วยตัวคนเดียว แถมในเวลาอันรวดเร็วนี้ดิฉันยิ่งทึ้งเข้าไปมาก”

“ไม่ต้องมาย่อกันหรอกครับ”

“ตอนนี้คุณต้องไปที่ยานเซรามิสของพวกเรา ที่กำลังผ่าชั้นบรรยากาศลงมาในอีก 20 นาที แล้วดิฉันจะรายงานวีรกรรมของคุณให้ทางชั้นผู้ใหญ่”

อีกด้าน

“ไม่ยอมหรอกเฟ้ย!!!!!!!!!!!!!!”เอวิลตะโกน

กันเลโอฟาดบีมเซเบอร์ตัดไซโคกันดั้มมาคซิกระเบิดไป 2 เครื่องแล้วเร่งอนุภาคบีมหันไปฟาดใส่ไซโคกันดั้มมาคซิกที่เหลือแล้วพุ่งเข้าไปฟันไซโคกันดั้มมาคซิกที่เหลือทั้งหมดจนหมดไป

“สุดยอด”ชินารุทึ้ง

“ไฮเปอร์เมก้าล้อนเชอร์อีกเครื่องพร้อมแล้ว!!!!”ส้มติดต่อบอก

กันเลโอพุ่งไปจับเอาไฮเปอร์เมก้าล้อนเชอร์ที่ถูกปล่อยขึ้นมาจากคาตาพอลแล้วเล็งไปที่กลุ่มยานแอสเทรียและเจกันพลัสที่กำลังมุ่งหน้ามา

“เอาไปกิน!!!!!!!!!!!!!!!!”

กันเลโอยิงไฮเปอร์เมก้าล้อนเชอร์ออกไปทำลายล้างกลุ่มยานแอสเทรียและเจกันพลัสไปจนหมดสิ้น

“แฮ่กๆ...”เอวิลหอบ

“ไม่มีสัญญาญของศัตรูอีกแล้วค่ะ”โอเปเรเตอร์รายงาน

“ทุกคนกลับเข้ามาได้แล้ว”ส้มออกคำสั่ง

20  นาทีต่อมาในห้องประชุมของฐานทัพ

“ผม เรซิล หัวหน้ากองทัพสหพันธ์ภาคพื้นดิน”เรซิลที่ยืนกลางห้องพูดขึ้น

“เรซิลไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ ทำไมถึงได้ไปอยู่กับสหพันธ์ได้ล่ะ”ส้มถามขึ้น

“หลังจากจบสงครามต่อต้าน ผมก็ไม่รู้ว่าจะไปไหนนอกจากสหพันธ์ ที่ๆผมจะอยู่ได้ในยุคแบบนี้คงมีแต่สนามรบละมั้งครับ”

“งั้นเหรอ ยังไงก็ตามขอบคุณที่มาช่วย”

“ไม่เป็นไรครับ ผมก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคุณจะมาเป็น ผบ.ใหญ่ ของแองเจิลเบส”

“ในเมื่อเจเนเรชันยุบไปแล้ว ก็ต้องสร้างสิ่งใหม่ขึ้นมาทดแทนสิ”

“ผมคงต้องของลากลับไปรายงานทางกองทัพแล้ว ไว้คราวหน้าเจอกันครับ”

อีกกด้าน หน้าห้องพยาบาล  

เอวิลนั่งรออยู่หน้าห้องพยาบาลรอฟังผล

‘คุณซีเรียก็ตายไปแล้ว คุณไลลาก็บาดเจ็บปางตาย’

ขณะนั้นเองเจนก็นเดินมานั่งข้างเอวิล แล้วพูดขึ้น

“เป็นอะไรไปเหรอ”

“ไม่มีอะไรหรอกครับ”

“.... นี้เมื่อตอนที่ออกไปรบน่ะ ทั้งฐานทัพนี้ทึ้งนายมากเลยรู้ไหม”

“เรื่องอะไรเหรอครับ”

“โมบิลอาร์มที่มีขนาดใหญ่ 60 เมตรนะ นายล้มมันได้เร็วขนาดนั้น”

“เล็งที่ค็อกพิทอย่างเดียวก็จบแล้วละครับ”

ขณะนั้นหมอก็เดินออกมาจากห้องพยาบาล เอวิลลุกขึ้นแล้วเดินไปถามขึ้น

“อาการเป็นยังไงบ้างครับหมอ”

“เสียเลือดหนักมากค่ะ อาการร่อนแร่เต็มที่แล้ว คิดคว่าคงอยู่ได้อีกไม่นาน.....”

“ขอบคุณที่ช่วยรักษาสุดฝีมือนะครับ”

แล้วหมอก็เดินจากไป เอวิลมีอาการหมดแรงเล็กน้อย เจนเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วตบไหล่เอวิลเบาๆ

“อย่าเศร้าไปเลยน่าเอวิล ไลลามาถึงได้แค่นี้แล้วล่ะ”

“นั้นสินะครับ  คุณไลลาคงมาถึงได้แค่นี้แล้วสิน่ะ”

“ขอโทษด้วยนะที่เหตุการณ์เมื่อสักครู่นั้นไม่ได้ออกไปช่วย”

“ผมเข้าใจครับ โมบิลสูทประจำตัวของคุณยังซ่อมไม่เสร็จนี้น่า”

ขณะนั้นเองเบลก็เดินเข้ามาถามเอวิล

“อาการของไลลาเป็นยังไงบ้าง”

“ร่อแร่เต็มที่แล้วครับ คุณไลลาเสียเลือดไปมาก...”

“ไลลาเอง ก็มาได้แค่นี้เองสิน่ะ..”

เบลเริ่มน้ำตาซึมกำลังจะร้องไห้ เอวิลโอบแขนกอดเบลไว้

“ร้องออกมาเถอะครับคุณเบล”

“ฮึก! ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย”เบลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

“คุณเฟส  คุณลิเดีย  คุณซีเรีย  คุณไลลา....  ถึงเราจะสูญเสียพวกเขาไปแต่พวกเราก็ต้องมีชีวิตต่อไป เพื่อพวกเขาเหล่านั้นที่ตายไป”

ยานเซรามิส ห้องประชุม

แม็กซ์ยืนอยู่ท่ามกลางสมาชิกหน่วย Destoryer จำนวนหลายคน

“ร้อยโท แม็กซ์ คุณปฏิบัติหน้าที่ได้ดีมากแม้จะเหลือตัวคนเดียว ตามที่ได้รับรายงาน”หัวหน้าน่วย Destoryer กล่าวขึ้น

“ความจริงแล้วผมควรจะตายไปแล้วด้วยซ้ำไป แต่ว่าด้วยลูกทีมผมสามคนที่ตายไปมันไม่สามารถทำให้ผมต้องการจะตายได้”

“อืม สมาชิกทั้งสามของคุณเสียชีวิตในระหว่างปฏิบัติหน้าที่ พวกเขาสมควรที่จะได้เลื่อนลำดับยศ หลังจากนี้เดลต้าไคทีมก็เหลือตัวคุณคนเดียว คุณจะทำยังไงต่อไปร้อยโท”

“ผมคงจะต้องยุบหน่วยของผม และถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะลาออกจากกองทัพ..”

“อืม เรื่องนั้นก็ตามแต่คุณส่วนเรื่องลาออกจากกองทัพ...”

“ผมทราบครับว่าเป็นไปไม่ได้”

ขณะนั้นหญิงสาวผอมสูงผมยาวสีส้มก็เดินเข้ามาในห้อง

“ขออณุญาติค่ะ ร้อยโทแม็กซ์มีของมาส่งถึงคุณค่ะ”หญิงสาวเอ่ยขึ้น

“เสียงแบบนั้นคุณคือคนที่ขับเกียร์ซูลูไวทเครื่องนั้น..”

“ใช้ค่ะ ดิฉันร้อยตรี ลิซา โปรดตามฉันมาค่ะ”

แล้วลิซาก็เดินนำแม็กซ์ออกไปนอกห้อง มุ่งหน้าไปยังโรงเก็บโมบิลสูท

“คุณร้อยตรีลิซา ใช้ไหม?”แม็กซ์ถามขึ้น

“ใช้ค่ะ รู้สึกยังไงบ้างค่ะที่ได้เจอคนรักเก่าที่นี้”

“ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันว่าเธอจะเข้าหน่วย Destoryer ได้”

“ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันว่าคุณจะถล่มกองยานรบได้มากขนาดนั้น”

ลิซากดเปิดลิฟท์แล้วเข้าไปข้างใน แม็กซ์เดินตามเข้าไปข้างในแล้วลิฟต์ก็ค่อยๆเลื่อนลงชั้นล่าง

“ความสามารถระดับเธอ ก็ไม่แปลกที่จะเข้าหน่วยนี้”

“ฝีมือคุณมันสุดยอดและทำให้พวกเราทึ้งมาก คุณไม่คิดที่จะเข้าหน่วย Destoryer เหรอ?”

“ผมไม่ชอบ  ผมอยากที่จะอยู่หน่วยงานเล็กๆ แต่ว่ามันก็พังไปแล้ว...”

“หลังจากนี้คุณจะทำอะไรต่อไป”

“คงจะเข้าไปอยู่กองทัพใหญ่ภาคอวกาศ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะลาออกจากกองทัพ”

ขณะนั้นเองลิฟต์ก็เลื่อนลงมาถึงโรงเก็บโมบิลสูท แล้วลิซาก็เดินนำแม็กซ์ออกมาเดินไปยังจุดๆหนึ่ง

“จากข้อมูลของคุณ การที่ใช้กันแซ็คได้แสดงว่ามีฝืมีพอตัว ทางกองทัพเลยส่งเจ้านี้มาให้คุณใช้แทน”

ลิซาใช้ไปทางคอไฟเตอร์ลำหนึ่งที่จอดอยู่

“คอไฟเตอร์เหรอ?”

“ใช้ ตอนนี้มาถึงแค่คอไฟตเตอร์ เหลืออยู่สองลำก็คือ บอดี้พาท และ เลกพาท ไว้สำหรับการด็อกกิ้งเป็น..”

“กันดั้ม แต่ว่ามันเหมาะแล้วเหรอที่ผมจะได้ขับกันดั้ม”

“ฝีมือระดับคุณมีอะไรต้องเป็นห่วงอีกล่ะ”

“เรื่องนั้นมันตัดสินได้เหรอ แต่ว่าจะอยู่กันอีกนานแค่ไหนล่ะ”

“จนกว่าจะทำลาย Project M ของศัตรูได้”

“งั้นเหรอ”

“แล้วก็จนกว่าสองพาทนั้นจะมาถึง คุณต้องอยู่ที่นี้ก่อนสักพัก”

“ถ้าอยู่ที่นี้ผมก็ขอพักอย่างเดียวละกัน เหนื่อยมาก”

ลิซาหันไปจุ๊บเข้าที่แก้มของแม็กซ์แล้วพูดขึ้น

“ถ้าอยากพักก็มาหาฉันสิ”

ประเทศออสเตรเลีย

แกรนซันยืนมองพระอาทิตย์ที่ใกล้จะลับขอบฟ้า ขณะนั้นเองลูซิเฟอร์ก็เดินเข้ามาแล้วพูดขึ้น

“โมบิลสูทใน Project s ถูกส่งไปให้ไพล็อตที่องค์ชายต้องการแล้วครับ”

“อืม ขอบใจมากหลังจากนี้ เราจะเริ่มกวาดล้างพวกกบฏอย่างจริงจังแล้ว

“องค์ชายครับใหนๆแล้ว หน่วย Destoryer ก็มาที่นี้แล้วทำไหมไม่ออกคำสั่งให้พวกเขากวาดล้าง พวกแองเจิลเบส และสหพันธ์ไปเลยละครับ”

“ลูซิเฟอร์ เข้าใจหน่อยน่ะกวาดล้างไปแล้วจะได้ผลเสียอะไรตามมา”

“ผลเสียเหรอครับ?”

“กันเลโอมีร่างแสงนั้นกี่ร่างพวกเราก็ยังไม่รู้ ร่างแสงสีทองนั้นก็ไม่น่ากลัวเท่าไหร่ แต่ว่าร่างแสงสีแดงขึ้นไปนี้พวกเรายังไม่เคยเจอ”

“ผมเคยเจอร่างแสงสีแดงมาแล้วครับ มันแข็งแกร่งมาก หรือว่าองค์ชายเกรงว่าหน่วย Destoryer จะจัดการไม่ได้กันครับ”

“อย่าลืมสิ ว่าพวกเราน้อยคนที่มีคุณสมบัติในการขับโมบิลสูทให้แข็งแกร่งกว่าชาวโลก”

“แต่ก็ใช้ว่าจะไม่มีนี้ครับ”

“จำสงครามต่อต้านได้ไหม?”

“อ่า.. จำได้ครับ”

“พวกเราชนะก็จริงแต่กองทัพตอนนั้นของเราทั้งหมด ถูกทำลายไป  3 ส่วน 4 ในขณะที่ของโลกเสียหายไปแค่ 1 ส่วน 4 นั้นก็หมายความว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่าเรานัก ถ้าไม่ใช้พวกเราขู่จะใช้อาวุธทำลายล้างดวงดาว ป่านนี้พวกเราคงไม่ได้โลกมาเป็นอณานิคมหรอก”

“โปรเจค์ M ของศัตรูตามที่คาดไว้น่าจะเป็น....”

“ฝูงมิสไซกวาดล้างสิน่ะ”

ขณะนั้นเองฐานทัพแองเจิลเบส

เอวิลค้นดูของใช้ในห้องของไลลาและซีเรียมากองรวมกันไว้ ขณะนั้นเองเอวิลก็ค้นไปเจอรูปไลลาที่ยืนถ่ายรูปคู่กับพ่อแม่ของตัวเอง

“ครอบครัว จริงสิทุกคนมีครอบครัวและก็สูญเสียไป..”

ขณะนั้นเองเบลก็เดินเข้ามาในห้อง แล้วร้องทักเอวิลขึ้น

“ไลลาได้สติเล็กน้อยแล้ว เธออยากคุยกับนายน่ะ”

“ครับ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

ต่อมาที่ห้องพยาบาล ไลลานอนอยู่บนเตียในสภาพร่อแร่เต็มที่ ข้างๆเตียงมีเครื่องวีดชีพจร

“คุณไลลาครับ....”เอวิลพูดขึ้น

“เอวิลเธอมาแล้ว...ฉันมีเรื่อง....อยากจะพูดกับเธอ”

“ว่ามาเถอะครับ ผมจะฟังข้างๆคุณตรงนี้”

“ถามหน่อย....เหตุการณ์การสูญเสียที่ผ่านมา...เธอเศร้าไหม”

“ครับ ผมเสียใจกับการสูญเสียทั้งหมด แต่ว่ามันเหมือนความสูญเสียของผมจะเริ่มเย็นชาไปแล้ว.... ผมอาจจะเจอความสูญเสียมากมายในอนาคตอีกก็เป็นได้”

“เธอยังเด็กน่ะ....เอวิล...เธอยังเด็กต่อโลกนี้มาก... โลกนี้มันโหดร้าย....ถึงจะไม่มีสงครามแต่ถ้ามีมนุษย์โลกนี้แสนจะโหดร้าย”

“แล้วทำไมกัน โลกที่โหดร้ายแบบนี้ผมต้องอยู่รอดบนโลกที่แสนโหดร้ายนี้ด้วย..”

“เพราะเธอแข็งแกร่งและเชื่อมันไงล่ะ..... พี่สาวของเธอ.....เคยเล่าให้พวกเราฟังว่า...พ่อของเธอก็พบเจอการสูญเสียแบบเธอ........ และแข็งแกร่งขึ้น”

“ผมไม่ชอบให้เปรียบเทียบระหว่างพ่อกับผม”

“แต่มันจำเป็นเอวิล..... ถ้าเธอไม่ยอมแข็งแกร่งขึ้นและเชื่อมั่น....เธอจะไม่สามารถปกป้องทุกสิ่งได้”

ขณะนั้นเองกราฟชีวิตของไลลาก็เริ่มลดลงเรื่อยๆ

“คงจะ....ถึง...เวลา...ของฉันแล้ว.....เอวิลจำคำ...ฉันไว้น่ะ”

ไลลาค่อยๆยกมือขึ้นเอวิลจับมือไลลามั่นไว้แล้วรอฟังคำพูดของไลลา

“จะ.....อยู่....บนโลกที่....โหดร้ายนี้....เธอจะ...ต้อง......แข็งแกร่งและ....อ่อนโยน........”

สิ้นคำพูดตาของไลลากับหลับลงกราฟชีวิตหมดไปแล้วขึ้นเสียงดัง ตึ๊ด!  เอวิลวางมือของไลลาไว้ที่อกของไลลา แล้วค่อยๆเดินออกมานอกห้อง ขณะนั้นเอง เบล  นาธาน ชินารุ และแอนนาก็ยืนอยู่หน้าห้อง

“เป็นไงบ้างเอวิล เราได้ยินเสียง..”แอนนาถามขึ้น

“ใช้ครับ คุณไลลาสิ้นลมหายใจแล้วครับ..”เอวิลหลับตาตอบ

ทุกคนต่างรู้ว่าเอวิลกำลังกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา และพยายามทำเสียงให้เป็นปกติ

“เอวิลอีกไม่นานเราจะต้องหยุดยั้งโปรเจคต์ M ของพวกกบฏแล้วน่ะ”นาธานทักเตือนสติ

“ผมทราบครับ  ฝากแจ้งไปยังฝ่ายช่างด้วยนะครับว่า ติด FO ให้กันเลโอในสภาพเต็มพิกัด!”

เอวิลกลั้นน้ำตาไว้แล้วลืมตาขึ้นมาด้วยดวงตาที่แข็งกร้าว แล้วกำหมัดแน่น

ขณะนั้นเองบนเหนือชั้นบรรยากาศ

ยานขนส่งขนาดใหญ่ที่มีขนาดกว้าและยาวที่สุดกำลังเตรียมปล่อยบางอย่างลงสู่โลก

“บรรจุพลังงานเรียบร้อย”

“อนุภาคบีมทำลายล้างถูกบรรจุเรียบร้อย”

“มิสไซทั้งหมดบรรจุเรียบร้อย”

เสียงรายงานกันวุ่นในยานลำนั้น

ครืด!!! เสียงใต้ยานถูกเปิดออก โมบิลอาร์มขนาดใหญ่ที่มีความสูงถึง 60 เมตรกำลังถูกปล่อนตัวลงสู่ชั้นบรรยากาศพร้อมด้วยยานแอสเทรีย  20 ลำ

“หึๆ โพรเจคต์ M ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว จงกวาดล้างพวกมันให้หมด Maximum โมบิลอาร์มแห่งพระเจ้า”ชายชราที่ดูอยู่จากยานพูดขึ้น

อีกด้านยานเซรามิส

“มีบางอย่างกำลังผ่าชั้นบรรยากาศลงมา!!!!”

“ยานแอสเทรียของฝ่ายกบฏ 20 ลำกับโมบิลอาร์มขนาดใหญ่มาก!!!!”

“โมบิลอาร์มที่สูง บ้าน่า!!! 60 เมตร!!!!”

โอเปเรเตอร์รายงานกันวุ่ ทั้งยานวุ่นวายไปหมดเจ้าหน้าที่หลายคนวิ่งไปมา เตรียมประจำการในตำแหน่งของตัวเอง ขณะนั้นเองที่โรงเก็บโมบิลสูท

“จะไปจริงเหรอ ที่เธอขับนะเป็นแค่คอไฟเตอร์น่ะ!!”ลิซาร้องทักขึ้น

“ยังไงก็ต้องไปผมไม่ชอบที่จะมานั่งถ่วงคนอื่น”แม็กซ์ตอบขณะนั่งอยู่ในคอไฟเตอร์

“อีก 20 นาทีพาททั้งสองจะมาถึงแล้วอดทนรอหน่อยเถอะ”

ลิซาสวมหมวกไพล็อตแล้วเดินไปที่กันแซ็ค แล้วหันมาพูดกับแม็กซ์

“ฉันขอเจ้าเครื่องนี้ละกัน”

แม็กซ์ปิดฝาครอบค็อกพิทลงแล้วนั่งสงบนิ่งอยู่ข้างใน

“แฟรงค์... ซิลเวอร์.....พีเรียส  ฉันจะต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป”

ขณะนั้นเองประตูคาตาพอลก็เปิดออก เกียร์ซูลูไวทหลายเครื่องบินออกจากคาตาพอลไป ตามด้วยกันแซ็คที่ลิซาขับ แม็กซ์มองออกไปข้างนอกผ่านคาตาพอลมองเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืน แล้วน้ำตาของแม็กซ์ก็เริ่มไหลออกมาเล็กน้อย

“ทุกคน.........”แม็กซ์พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

ภาพเหตุการณ์ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับแฟรงค์ ซิลเวอร์ และพีเรียส ก็ไหลเข้ามาในหัวของแม็กซ์ แม็กซ์กลั่นน้ำตาไว้แล้วเอื้อมมือไปจับคอนโทรล แล้วกดเปิดสวิทซ์ทำงานเครื่อง

“คอไฟเตอร์ ออกตัว..”

คอไฟเตอร์บินออกไปจากคาตาพอลอย่างรวดเร็ว

อีกด้าน ยานไวทแองเจิลบินขึ้นสู่ท้องฟ้ายามค่ำคืน

“เฟส...ซีเรีย...ไลลา...ลิเดีย..”เอวิลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

กันเลโอในสภาพพร้อมรบเต็มพิกัดยืนอยู่บริเวณคาตาพอลของยานไวทแองเจิล  ภาพต่างๆของการสูญเสียไหลเข้ามาในหัวของเอวิล น้ำตาของเอวิลค่อยๆไหลออกมาแต่สายตายังเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งปนกับน้ำตา   เอวิลใช้แขนเสื้อเช็ดน้ำตา

“กันเลโอ ออกตัว”

แล้วกันเลโอก็บินออกจากคาตาพอลไป แล้วเซต้าไทป์วัน  เบลส  จิมไสนเปอร์ไฟว และเบิสจิม ก็บินตามหลังกันเลโอไป

“เอวิล เรดาห์จับสัญญาญยานแอสเทรียจำนวน 30 ลำได้”เบลทักขึ้น

“ครับ พอจะคาดได้ไหมครับว่าพวกมันจะไปไหนกัน..”

“น่าจะเป็นกองกำลังเสริมลงไปสมทบกับ พวกของมันแทบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้”

“เอวิล เสียงเธอ ไหวมั้ย”แอนนาถามด้วยความเป็นห่วง

“ไหวครับๆ”

อีกด้าน  เกียร์ไวทซูลูและกันแซ็ค เข้ากวาดล้างเจกันพลัสหลายเครื่องอย่างรวดเร็ว

“พวกมันมากันแต่ไหนเยอะแยะ!!!”ลิซาพูดขึ้น

กันแซ็คยิงบีมไรเฟิลทำลายเจกันพลัสติดต่อกัน 5 เครื่อง ขณะเดียวกันกองกำลังเกียร์ไวทซูลูก็เข้าโจมตีเจกันพลัสอย่างรวดเร็วและไม่ให้ตั้งตัว  เจกันพลัสสามเครื่องกระหน่ำยิงบีมไรเฟิลใส่คอไฟเตอร์

“อึก!! ไม่โดนหรอก!!!!”

คอไฟเตอร์บินหลบได้อย่างรวดเร็วและยิงไมโครมิสไซสวนไป  เจกันพลัสทั้งสามเครื่องหลบได้ ฉัวะ!! กันแซ็คฟาดฮีทฮอคตัดเจกันพลัสสามเครื่องนั้นออกเป็นสองท่อน

“ไม่เป็นอะไรน่ะ!?”

“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ทางนี้ฉันจัดการเอง!”

คอไฟเตอร์บินพุ่งเข้าไปหาฝูงเจกันพลัสแล้วกราดยิงวัลแคนพร้อมไมโครมิสไซใส่ทันที บึ้ม!! เจกันพลัสระเบิดไป 2 เครื่อง คอไฟเตอร์หลบบีมไรเฟิลที่ถูกยิงมาอย่างรวดเร็ว  ขณะนั้นเองบีมอนุภาคสูงก็ถูกยิงลง เกียร์ซูลูไวทและกันแซ็ค หลบได้หวุดหวิด บีมอนุภาคสูงพุ่งเข้าใส่ตัวเมือง บึ้ม!!!  ทั่วตัวเมืองกลายเป็นเศษซากเทาถ่าน

“บีมอนุภาคสูงงั้นเหรอ!!!!???”ลิซาพูดด้วยความตกใจ

ปิ๊ป! ปิ๊ป! เสียงสัญญาญเรดาห์ดังขึ้น

“พาททั้งสองมาแล้ว รีบไปด็อกกิ้งเร็วเข้า!!!”

คอไฟเตอร์บินไปหายานขนส่งลำหนึ่งบินใกล้เข้ามา บึ้ม! ยานขนส่งลำนั้นเกิดระเบิดขึ้นแล้วแรงระเบิดก็คลอบคลุมไปถึงคอไฟเตอร์

“แม็กซ์!!!!!”ลิซาตะโกน

ทันใดนั้นเอง คอไฟเตอร์ ก็บินนำบอดี้พาทและเลกพาท ขึ้นมาจากกลุ่มควันระเบิดขึ้นท้องฟ้า

“Docking System!!!!”

เลกพาทถอดบีมสมาทกันที่ติดอยู่ส่วนหัวออกไป แล้วกางส่วนขาออกมา บอดี้พาทถอดบมสมาทกันออกจากส่วนล่างแล้วกางแขนออก  คอไฟเตอร์หักคอเก็บเข้าพับเป็นลำตัวแล้วเข้าเชื่อต่อกับเลกพาท และเชื่อต่อมกับบอดี้พาท บีมสมาทกันทั้งสองเลื่อนมาติดที่ด้านหลัง แล้วก็ดีดส่วนหัวขึ้นมา

“Ace Gundam!!!!!!!!!!!!!”แม็กซ์ตะโกน

เอสบินสง่าทามกลางฉากหลังที่เป็นแสงจันทร์เต็มดวง ขณะนั้น

“สู้เขาร้อยโท”

“อย่ายอมแพ้ร้อยโท

“ร้อยโทค่ะ สู้เข้าน่ะ”

เสียงทั้งสามเข้ามาในโสดประสาทของแม็กซ์

“ฉันเข้าใจแล้ว แฟรงค์ ซิลเวอร์ พีเรียส”

ขณะนั้นเองโมบิลอาร์มขนาดใหญ่ 60 เมตรก็พุ่งลงจอดที่พื้น

“จากนี้ไปฉันจะทำลายมันเอง!!!!!!”แม็กซ์ตะโกนด้วยน้ำเสียงแห่งความแข็งแกร่ง