Love you...ผมรักนะนายกวนโอ๊ย
เขียนโดย 
gitf
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.11 น.
แก้ไขเมื่อ 9 มีนาคม พ.ศ. 2557 21.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ไปค้างบ้าน...โซ 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขอโทษที่ไม่ได้ต่อเรื่องนานฮะ...พอดีช่วงนี้มีงานเยอะฮะแต่ก็มาต่อให้แล้วนะฮะ
ตอนนี้ผมกำลังเรียนวิชาประวัติศาสตร์อยู่ฮะ....และเป็นวิชาที่ผมไม่ชอบมากที่สุดเลย......ผมจึงเอาหน้าฟุปกับโต๊ะซะเลย....ผมไม่ฟังอาจารย์แต่ผมหันไปมอง...โซ...แทนเพราะว่าพอมองโซแล้วผมรู้สึกดียังไงไม่รู้...แบบว่าเพราะว่าโซก็เป็นคนหน้าตาดีอยู่แล้ว...และโซก็ตั้งใจเรียนผิดกับผมเลย...เฮ้ออออ....ผมล่ะเหนี่อยจริง...และแล้วผมก็เผลอ...มองโซตลอดจน...เลิกเรียน...
''นี่...ไอ..นายเป็นไรอะ...ผมเรียกตั้งนานแล้วนะ..กลับบ้านได้แล้วนะ''เสียงเรียกของโซทำให้ผมตื่นและพูดว่า
''เอ่อ...ไม่เป็นไรฮะ...ผมกลับก่อนนะฮะ''ผมพูดและลุกจากโต๊ะ...แต่โซก็พูดว่า...
''นี่นายไม่รู้เหรอ...ว่าฝนตกอะ...เอาร่มมาไหม''ผมตอบว่า
''เอ๋
...ฝนตก...ผมไม่ได้เอาร่มมาด้วยสิ''ผมพูด...โซพูดว่า
''
เอ่อ..งั้นไปบ้านผมก่อนไหม...ฝนก็ตกหนักด้วยสิ...''โซพูดขึ้นทำให้ผมตอบว่า
''อืม...แล้วแต่นายนะ...แม่ผมไม่อยู่ด้วยอีกหลายวันจะกลับมา''ผมพูด
'''งั้นไปกันเล้ย..
''โซพูดและทำท่าดีใจและหยิบร่มออกมาและจูงมือผมเดินตามลงไปชั้นแรก...........จนถึงบ้านของโซ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
