Sulfur Love (RE-Write)
เขียนโดย 
enzang2660
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) คำขอโทษในสายลม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
บทที่ 6
℃คำขอโทษในสายลม Ⓢ
เมื่อไหร่จะปิดเทอมน่อ~ ช่วงนี้เพื่อนๆผมซ้อมกีฬากันหนักน่าดูเลยกลับกันดึกทุกวันแล้วก็มานอนตายกันที่โรงเรียนทุกวัน ใกล้วันแข่งกีฬากระชับมิตรระหว่าง 4 โรงเรียนในเครือ ตั้งแต่เปิดเรื่องมาผมยังไม่เคยบอกสินะว่าผมอยู่โรงเรียนอะไร-_-; โรงเรียนเครือนี้มี4โรงเรียนอยู่ตาม 4 หัวมุมถนนครับเรียงตามชื่อก็ดินน้ำลมไฟครับ เท่จริงๆT^TQ โรงเรียนแรกเซนต์โฮม่าสีประจำคือดำขาวเป็นโรงเรียนชายล้วน แหงล่ะนะฟาดรางวัลไปเรียบเกือบทุกปีเลย ถัดมาเซนต์เนโร โรงเรียนผมเอง^^ สีขาวฟ้า เซนต์อเนมอสสีขาวเขียวดารามาเรียนเยอะอยู่นะโรงเรียนนี้ เซนต์ฟอเทียแดงขาวครับโรงเรียนนี้สนิทกับเซนต์โฮม่ามากครับ ยกพวกไปตีกันเกือบทุกวันเลย^^; เครื่องแบบทุกโรงเรียนก็ประถมใส่เอี๊ยม ม.ต้นผู้หญิงผูกโบว์ ผู้ชายผูกเนคไทใส่ขาสั้น ม.ปลายผูกเนคไทใส่ขายาวแล้วก็มีสูทให้ใส่กันหนาว(เพื่อ-_-?)
“น้องซัลเฟอร์อยู่มั้ยคะ”
รุ่นพี่ผู้หญิงขาวสูงหุ่นดี-.,- ชะโงกหัวเข้ามาถาม
“ซัลมีรุ่นพี่มาหาอ่ะ -o-”
ผมเดินไปที่หน้าประตู อย่าบอกนะว่าจะมาเรียกออกไปสารภาพรักน่ะ>///<
“ร้ายนะมึง สวยซะด้วย”
เพื่อนในห้องบ่นครับ ฮ่าๆ ในที่สุดก็จะได้มีแฟนกับเขาซะทีสินะ
“มีอะไรหรอครับ^^”
ผมทำเอียงคอทำหน้าแบ๊วใส่
“น่ารักจริงๆด้วย ดูดิ”
รุ่นพี่เขาหันไปคุยกับเพื่อนข้างๆ
“หมุนตัวหน่อยซิ”
เพื่อนเธอบอก อะเระ! หมุนหรอ? หมุนก็หมุนเอ้า
“เสียดายไม่น่ามีไอ้นี่เลยนะ-.-”
เพื่อนพี่เขาอีกคนนั่งลงแล้วจ้องน้องชายผมเฉยเลย ย้ากกก! ผมหมุนตัวหลบแทบไม่ทันแน่ะ-////-;
“เอ่อ... มีอะไรกับผมหรอครับ”
ผมถาม
“นี่ มาช่วยเป็นทีมเชียร์โรงเรียนหน่อยซิ”
เธอพูด
“ให้ผมไปเซิ้งหรอ -o-!!”
“เป็นหรีดน่ะๆ ยังก็ขอเบอร์ไว้หน่อยนะจะได้โทรนัดซ้อมได้”
“082xxxxxxx -o-; ”
เอ๋~ ผมไปให้เขาทำไมอ่ะ หรือผมจะโดนความสวยหลอกลวง เผลอไปซะแล้ว-//-
“พี่ว่าซัลต้องแต่งหญิงขึ้นแน่ๆเลย^^”
“แต่งหญิง OoO!!”
“ก็ทีมเชียร์เรามีแต่ผู้หญิง ซัลลองคิดดูซิถ้าให้แต่งเป็นผู้ชายไปเต้นเชียร์ใครเขาจะมีกำลังใจเล่นล่ะ ต้องใช้คนน่ารักๆ สวย เซ็กซี่สิ^^”
ว่าแล้วแม่นางทั้งสามก็ยืนโพสท่าถ่ายแบบ แต่ผมเป็นผู้ชายนะ เดี๋ยวไปเต้นไอ้พวกนั้นก็คงพากันเล่นแพ้หมดอ่ะดิ
“ผมว่าใช้คนสวยไปเต้น นักกีฬาคงไม่สนใจบอลหรอกครับ”
มันจะสนใจบอลอื่นแทนน่ะสิ-.,-
“เซนต์อเนมอสมีแต่คนสวยคอยยั่วนักกีฬาเรา เราก็ต้องไปยั่วตบะฝั่งโน่นบ้างสิ”
“ถึงพี่จะพูดมึนๆ แต่ผมจะพยายามเข้าใจนะครับ^^;”
“ไว้จะโทรไปนะ^^”
“ผมไม่เต้นได้มั้ยอ่ะ-o-”
“-_-+++”
“รับทราบครับ(-_-)(_ _)(-_-)”
ทำไมผู้หญิงโรงเรียนนี้ถึงดุแบบนี้นะ แต่เวลามองผู้หญิงเดินจากไปนี่มันรู้สึกดีจริงๆเลยนะ-.,-
ป๊าบ!
“หื่นไม่แบ่งปันกูเลยนะ แอบไว้ดูคนเดียวเลยนะมึง”
ไอ้ไอซ์มันตบหัวผมครับ ดีนะผมอารมณ์ดี^^
“ได้ยินว่ามึงได้เป็นหรีดจริงดิ ฮ่าๆ^O^”
“เงียบไปเลยมึง -_-+”
“กิ่งกระเด้ง ตึงๆ เนโรสิเก่ง เอ้วๆ~”
มันเต้นท่าไมเคิลเด้งไปเด้งมา มันเต้นได้เสื่อมมากครับ ท่าเขาเสียหายหมดแถมคนเดินไปเดินมาก็มองมันกันหมด ผมไม่รู้จักมันนะครับอย่ามองมาทางผม-_-;;
ผลัก!
“พอเหอะๆ เสื่อมโคตร”
ผมถีบขามันแล้วบ่น ถีบขานี่ปราณีมากเลยนะ จริงๆกะถีบตรงอื่น-_-;
“ไม่ชอบเพลงนี้หรอ งั้นต้องแบบนี้ใช่ป่ะ พี่เซลสู้ๆ พี่เซลสู้ตาย~^^”
“มึงได้ตายแน่”
ผมยกขาถีบมัน ไอ้รุ่นพี่นั่นมันมาเกี่ยวไรด้วยวะ!
“เขินหรือส.ติ๊ด^^”
“อย่าขุดมุกดิ กูอุส่าห์ลืมไปล่ะ-_-”
“ไอ้เทมส์แม่ งทำเสียมุกเนี่ย-_-”
“เออ แล้วมึงก็เลิกพูดถึงไอ้รุ่นพี่นั่นได้ล่ะ”
“ชอบก็บอกเขาไป~”
“ชอบพ่อมึงดิ!”
“อะไรมึง จะมาเป็นชู้กับพ่อกูหรอ-o-!!”
“ไม่อยากคุยกับมึงละ”
“มึงอ่ะ ชอบพี่เขาใช่มะ”
“ไม่ใช่ซะหน่อย กูเป็นผู้ชายนะ!!”
“มึงซึนฯสินะ กูเข้าใจล่ะ”
“ซึนบ้าไร กูไม่ได้ชอบ!!”
ขี้เกรียจเถียงกับมันละ บอกว่าไม่ได้ชอบๆ ถึงผมจะชอบเขาแต่ก็ก็คงไม่ชอบผมหรอก พี่เขาก็มีผู้หญิงที่เพียบพร้อมน่ารักเรียบร้อยอยู่ข้างๆแล้วด้วย คงไปแทรกระหว่างพวกเขาไม่ได้หรอก แล้วอีกอย่างพวกเราเป็นผู้ชายนะ!! จะชอบกันเองได้ยังไง!!
“ดูเหมือนพี่เขาก็ชอบมึงนะ ไม่งั้นตอนที่มึงโดนบาสอัดแล้วร่วงลงไปพี่เขาคงไม่รีบวิ่งไปช่วยมึงหรอก”
“เขาทำกูเจ็บ เขาเลยต้องรับผิดชอบเฉยๆน่า”
“แล้วตอนร้านไอติม ขนาดกูเป็นเพื่อนมึงกูยังขี้เกรียจวิ่งตามมึงเลย แต่พี่เขาวิ่งตามมึงไปเกือบครึ่งซอย!”
“ไม่มีไรหรอก มึงจิ้นมากไปล่ะ”
ผมตัดบทเดินเข้าห้อง ไม่ใช่อย่างที่มึงคิดหรอกไอซ์.....
“แล้วทำไม กูต้องมาทาสีตึกนี่ด้วยวะ-o-;”
ผมบ่น
“กูก็อยากรู้ว่ามึงจะลากกูมาด้วยทำไม-_-;”
ไอซ์ฮะ
“แล้วแกจะลากฉันมาทำไม ฉันมีเตรียมแลปให้เด็กม.2นะ-_-;”
สามีไอซ์มัน
จู่ๆผมก็ถูกไอ้วิวกับซอสวานให้มาช่วยทาสีโรงยิมที่ถูกน้ำท่วมไปผนังมันก็ร่อน แล้วอาจารย์ก็เลยลงความเห็นว่าให้(นักกีฬา)มาช่วยทาสีใหม่ทั้งตึกเลย แต่พวกมันมีซ้อมครับภาระเลยมาตกที่พวกผม ซะงั้น...-_-;
“กูว่าชาตินี้ก็ทาไม่เสร็จ-_-;” ผม
“กูรู้ล่ะว่าพู่กันห้องศิลป์หายไปไหนหมด-o-;”
กูก็รู้พร้อมมึงอ่ะไอซ์ ก็ไอ้ที่ผมถืออยู่ในมือมันคือพู่กันหัวแบนที่เอาไว้ใช้กับสีน้ำมัน นี่ขนาดใช้เบอร์ใหญ่สุดแล้วนะเนี่ย ไม่มีแววว่าผมจะขยับไปทาตรงอื่นเลยTT
“บ่นกันจริงพวกแกน่ะ แปรงทาสีมันหมดแล้วเว้ย ใช้ๆไปเหอะ แล้วพวกแกจะทาตรงนั้นอีกนานมั้ย-O-!”
ผมเงยหน้ามองไปคนที่อยู่ข้างบน ใครไม่รู้แต่ที่รู้ๆมันมีแปรงทาสี มึงก็พูดได้สิฟะ มาใช้พู่กันอย่างพวกกูสิแล้วมึงจะรู้ >O<!!
“อย่าบ่นเลยฉันว่า รีบๆทำๆเหอะ”
เทมส์พูด ใจเย็นจังเลยนะ แล้วเขาให้มึงทาสีไม่ใช่เขียนอักษรจีนนน!!
“เขาให้ทาสี-o-;” ผมพูด
“แม่ งจะโชว์ไง กูก็ทำได้-_^” ไอซ์
“มีปัญญาหรอ?”
“แรงหว่ะ-o-!”
“ไอ้ส.ติ๊ด เทมส์><!!”
“เขียนภาษาไทยธรรมดายังผิดเลย-o-”
“อย่าไปตอกย้ำมัน มันพึ่งตกเทสต์ไทยมาด้วย^^”
“มึงพูดช่วยกูมากเลยไอ้ซัล-*-”
กูไม่ได้ช่วยมึงหรอก กูช่วยย้ำคำพูดเทมส์มันมากกว่า ฮ่าๆ^^
แปะ!
แปะ!
ผมรู้สึกอะไรเหนอะๆกระเด็นมาโดนหน้าผม ผมหันซ้ายหันขวามองไอ้สองตัวข้างๆ พวกมึงเล่นอะไรกันก็หัดเกรงใจกูหน่อยได้มะ-_-;
“เลิกเล่นเหอะ เข้าหน้ากูเต็มๆเลย-_-**”
ผมพูด
“เทมส์มันเริ่มก่อน!”
ไอซ์พูด
“มึงอ่ะแหละ”
“โทษกูอีกล่ะ มึงอ่ะT3T”
“กูไม่ได้ตาบอดนะ แต่ถ้าพวกมึงยังเล่นกันต่อกูก็คงบอดแน่ๆ-_-**”
“เทมส์มึงทำให้มันด่ากู!!”
ไอซ์ปรี่เข้าไปกระชากคอเสื้อเทมส์ พวกมึงสองตัวเนี่ยอยู่ใกล้กันไม่ได้เลยนะเนี่ยกัดกันอยู่ได้ ผมวิ่งไปแยกไอซ์ออกมา มันก็ไม่ยอมฮะ จะต่อยเทมส์ให้ได้เลย
ผลัก!
ฟิ้ว~
โป๊ก!
ไอซ์ผลักผมไปชนกันนั่งร้านแล้วอะไรซักอย่างก็หล่นครอบหัวผม กลิ่นมันแรงมากแถมยังเหนอะมากด้วย สีทาภายนอกสินะ-_-;
“ไอ้ซัล!”
“ซัลอย่าขยับนะ! อย่าลืมตา! อย่าอ้าปากด้วย!”
ผมได้ยินเสียงไอซ์กับเทมส์ รู้ใจกูมากเลยว่ากูจะด่าพวกมึง!! มีคนหยิบกระป๋องออกจากหัวผม ผมว่าสีนี่มันแห้งเร็วนะเริ่มติดเนื้อละ คันมากด้วยยยTOT
“เฮ้ย! เป็นไรป่ะวะข้างล่างอ่ะ”
ไอ้ข้างบนคงถามมาก แต่ผมคงตอบมันไม่ได้อ่ะ
“เดี๋ยวฉันพาไปล้างตัวนะ”
เสียงเทมส์ มันจับแขนผมพาเดินไป
ฟิ้ว~
อ๊า! ผมลอยได้ แกะหายแล้ว เทมส์มันอุ้มผมหรอ -////-
“เดี๋ยวฉันพาไปเอง”
เสียงทุ้มๆที่ผมจำได้ดี รุ่นพี่เซล! ผมผลักแขนพี่เขามาอุ้มผมแบบนี้เดี๋ยวก็เลอะหมดหรอก แล้วสีนี่มันคันมากนะ--;
“เฉยๆสิ”
ผมหยุดการกระทำนอนนิ่งๆอยู่ในอ้อมแขนของพี่เขา ผมคว้าแขนพี่เขาไว้กลัวหล่นครับไม่ได้พิศวาสอะไรมันหรอก ตัวพี่มันร้อนๆครับคงเหนื่อย ผมรู้สึกถึงลมร้อนๆที่พี่มันเป่าออกมาด้วย เขาวางผมลงบนพื้นเย็นๆ
“เดี๋ยวอาบให้นะ”
ผมอ้าปากจะค้านแต่กลัวไอ้ข้นๆบนหัวจะไหลลงคอผม ผมพยักหน้าเบาๆ เสียงโลหะเสียดสีมาพร้อมกับสายน้ำเย็นๆที่กระทบผิวของผม ผมขยับมือถูๆหน้าตัวเอง คันตาอ่ะ
“อย่าขยี้สิ”
พี่มันร้องห้ามพร้อมดึงมือผมออก มืออุ่นๆเช็ดคราบสีบนใบหน้าผมเบาๆ แล้วก็เลื่อนไปปลดกระดุมที่เสื้อนักเรียนออกอย่างช้าๆ เขาจับชายเสื้อกล้ามผมยกขึ้นเพื่อจะถอดมันออก ผมยกมือขึ้นให้เขาถอดมันออกไปได้ง่าย ผมลืมตานิดๆเพื่อมองหน้าพี่เขา ใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ นั่นสิใครมันจะมามีอารมณ์กับผู้ชายด้วยกันล่ะ
“ระวังมันหยดเข้าตานะ อย่าลืมตาสิ”
“เอ่อ ผม...แค่กๆ....อาบเองได้ แค่กๆ”
เข้าปากเลย อ้าแปปเดียวเอง ง่า~ กินไปแล้วTT
“ไม่ต้องอายหรอก แล้วก็ไม่ต้องกลัวด้วย....ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก”
พี่ก็พูดได้สิ แต่เขาคงไม่ทำอะไรหรอกเขาไม่ได้ชอบผู้ชายซะหน่อย!! ผมปล่อยให้มืออุ่นๆปลดเสื้อผ้าออกไปจากร่างกายผม ผ้าหนักๆที่ชุ่มไปด้วยน้ำหล่นไปอยู่ที่ปลายเท้าผมหมดแล้ว เหลือไว้เพียงกางเกงตัวน้อยเท่านั้น ผมยกมือขึ้นบังส่วนสำคัญของผมไว้ ยังไงก็เขินอยู่ดีล่ะนะ อีกอย่างที่น่าอายคือ โตจนป่านนี้แล้วยังไม่มีขนรักแร้เลยด้วย ตรงนี้ก็ด้วย นี่ผมโตแล้วจริงๆหรือป่าว-///-
“ทำตัวให้สบายไม่ต้องเขิน เขินก็หลับตาไว้คิดซะว่าแม่กำลังอาบน้ำให้แล้วกันนะ”
ก็อยากจะคิดอยู่เหมือนกันละนะ จะคิดว่าเป็นแม่ก็ได้ แม่ๆ แม่อาบให้ไม่ใช่รุ่นพี่ๆ-///- ผมได้ยินเสียงวืบๆเหมือนคนถูมือเขาสระผมให้ผมสินะ ผมหนานวดหัวให้ผมเบาๆแล้วจับหน้าผมให้แหงนขึ้นก่อนใช้น้ำล้างหัวผม
“แชมพูที่โรงเรียนมันอาจจะทำให้ผมของนายกระด้างนะ กลับไปก็สระอีกรอบแล้วกัน”
ผมพยักหน้ารับ ฝ่ามืออุ่นไล้สบู่ลื่นๆไปตามร่างกายผม มือของเขาถูแถวซอกคอผม รู้สึกแปลกๆแหะ เขาไล้มือลงมาถูกแถวหน้าอกผม ปลายนิ้วเรียวแตะวนรอบหัวนมสีชมพูของผม ผมดึงมือพี่เขาออก อย่าสัมผัสมันมากกว่านี้เลย
“ผมอาบเองได้แล้วครับ”
ผมลืมตาน้อยๆมองผม ตาผมยังแสบๆอยู่เลยลืมกว้างมากไม่ได้ เขามองหน้าผม ผมเบือนหน้าหนีไม่กล้าสบนัยน์ตาคู่สวยนั่น มันทำให้ใจผมสั่นรั่วอย่างบอกไม่ถูก
“นาย...... มีความรู้สึกกับสัมผัสของผู้ชายหรอ”
จะบ้าหรอ ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายมาสัมผัสกันแบบนี้มันก็ต้องรู้สึกแปลกๆกันทั้งนั้นแหละ แต่ที่เขาใช้คำนี้เพราะคิดว่าผมเคยผ่านผู้ชายมาแล้วสินะ!
“ป่าว ไม่ดะ..”
“งั้นก็อยู่เฉยๆ ให้ฉันอาบน้ำให้นายให้เสร็จ”
เขาพูดสวนขึ้น พร้อมรอยยิ้มเยาะบางๆที่ปรากฏบนหน้าหล่อๆของเขา ผมยืนนิ่งๆอยากจะทำอะไรก็เชิญ ผมน่ะไม่ได้รู้สึกอะไรกับสัมผัสของเขาซะหน่อย!!! แขนแข็งแรงโอบเอวผมแล้วดึงเข้าไปใกล้ มืออีกข้างลูบไล้ล้างคราบสีที่แผ่นหลังผม ขัดไปเลยก็ได้มาลูบเบาๆแบบนี้มันทำให้ผมรู้สึกหายใจไม่สะดวกเลย มือที่เอวเลื่อนขึ้นมาถูข้างหน้าอกข้างซ้ายของผม
“หัวใจนาย.......เต้นแรงจังเลยนะ”
เขาพูดยิ้มๆ
“น้ำมันเย็นน่ะ”
ผมตอบพลางเบือนหน้าหนี
“หรอ”
ปลายนิ้วเรียวกดลงมาที่ปลายยอดอกของผมอย่างๆแถมยังกดไปซ้ายทีขวาที อึก! มันเจ็บนะ ผมหลับตาปี๋ยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง แต่มือแกร่งก็ดึงมันออก
“ฮึก! ”
ผมกัดริมฝีปากแน่น นิ้วเขาก็กดยอดอกผมไว้ไม่ยอมปล่อย นี่มันไม่ใช่การอาบน้ำแล้วนะ ไหนบอกจะไม่ทำอะไรไง ปลายนิ้วเรียวปัดยอดอกชูชันที่ถูกน้ำรดจนมันตั้งแข็งขึ้นไปมา นิ้วเรียวสวยลูบไล้บั้นท้ายของผม เขาดึงเนคไทที่คอของเขาออกแล้วเอามันมามัดมือผมไว้กับก๊อก
“ทำอะไรน่ะ”
ผมร้องอย่างตกใจ
“เบาๆสิ คนอื่นได้ยินมันจะไม่ดีนะ”
“มึง!”
ผมเค้นเสียง
“บอกแล้วไงว่าเบาๆ ”
ลิ้นเปียกชื้นโลมเลียยอดอกผมอย่างไม่เกรงใจ ริมฝีปากเรียวขบเม้มกัดกินมันผมกลั้นหายใจลึกไม่กล้าส่งเสียง ได้แต่ดิ้นไปมาแต่กลับกลายเป็นว่าเชิญชวนให้ริมฝีปากนั้นเข้ามากอบกุมมันมากขึ้น
“ฮึก! อะ อย่า!”
ผมปล่อยเสียงลอดออกมา หยุดเถอะ
“เสียงหวานจังเลยนะ”
มันเงยหน้าขึ้นมองผมก่อนจะประกบริมฝีปากลงมา ลิ้นร้อนๆรุกเข้าไปในช่องปากผมมันตวัดไปมาสูบเรี่ยวแรงออกไปจากปลายเท้าผม ผมทรุดตัวลงช้าๆมันยกแขนขึ้นมาประคองตัวผมไว้ มืออีกข้างดึงกางเกงตัวน้อยของผมออกแล้วใช้มันมันทาบลงมาแทน
“แฮ่กๆ อย่า อุ๊บ!”
ไม่ทันจะได้ร้องมันก็ประกบปากลงมาอีก ริมฝีปากเรียวดูดกลืนริมฝีปากของผมจนรู้สึกเจ็บไปหมด มืออุ่นๆจับส่วนสำคัญของผมไว้แล้วบีบเค้นมันเบาๆ ผมปล่อยลมหายใจแรงๆออกทางปาก ไม่ไหวแล้ว ลิ้นร้อนๆไล้ลงไปโลมเลียยอดอกของผมต่อ แล้วลากลงไปลงถึงส่วนล่าง ริมฝีปากร้อนอ้ารับส่วนของผมเข้าไปแล้วรูดขึ้นลง อีกแล้วผมรู้สึกว่ามีไฟชอตที่ปลายเท้าอีกแล้ว ผมเกร็งปลายเท้าจิกพื้นไว้แล้วยกตัวขึ้น มืออุ่นยกขาผมขึ้นพาดไหลกว้างๆของเขา
ผมบิดตัวไปมือตามจังหวะลิ้นที่รุกเร้าปลายยอดส่วนล่าง
“อา....”
คนข้างล่างอมยิ้มบางๆอย่างพอใจกับเสียงร้องแสนน่าเกลียดของผม ไม่นะ ผมไม่อยากรู้สึกดีไปตามสัมผัสของเขาเลย
“ร่างกายนาย มันสวยจริงๆนะ เพิ่งเคยครั้งแรกสินะ”
ครั้งแรกสิ! อย่าบอกนะว่าเขาจะทำอะไรแบบนั้น ผมดิ้นเบาๆไม่มีแรงแล้วยิ่งเขาเลียปลายส่วนนั้นของผมแรงผมก็ยิ่งไม่มี ริมฝีปากบางเลื่อนออกไปเปลี่ยนเป็นมือหนาๆแทนนิ้วเรียวกำส่วนนั้นแล้วถูขึ้นลงเป็นจังหวะช้าๆ พอเขาเห็นว่าผมกัดปากไม่ยอมร้องเขาก็เร่งจังหวะขึ้นจนผมต้องหลุดครางออกมา ไม่ไหวแล้วนะ! หยาดน้ำอุ่นๆไหลลงที่หางตาผมต้องมาเสร็จในมือผู้ชายเนี่ยนะ ทั้งเจ็บทั้งอายเลย น้ำสีขาวข้นไหลเปอะใบหน้าคนข้างล่างเขาปาดมันออกแล้วใช้เลียส่วนที่เหลือบนใบหน้าเขา เขามองดูผลงานอย่างพอใจ ก่อนเงยหน้ามองผมที่ตอนนี้น้ำตานองเต็มใบหน้า
“ซัล”
เสียงทุ้มนุ่มนวลฟังแล้วชวนเคลิบเคลิ้มราวกับเสียงของเทพบุตร แต่สำหรับผมมันไม่ใช่แล้ว นี่มันเสียงของซาตานตัวร้ายตางหาก
“พอใจหรือยัง พะ...พอใจแล้วใช่มั้ย”
ผมถามเขา
“ยัง ฉันยังไม่เสร็จ”
มันพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่สะทกสะท้านกับคราบน้ำตากูเลยสินะ
“กูเกลียดมึง!!”
ผมตะโกนเสียงดัง มันกระชากผมจนหลุดจากพันธะนาการ แล้วผลักผมเข้ากับกำแพงอย่างแรง มือหน้าตรึงข้อมือผมไว้ จมูกโด่งสวยซุกลงมาที่ซุกคอขาวของผมแล้วขบเม้มมันจนเป็นรอยแดง มือมันล้วงไปหยิบส่วนที่แสดงความเป็นชายออกมา มันพร้อมเตรียมที่ๆจะใช้การได้แล้ว ผมดิ้นไปมามองส่วนข้างล่างของมัน ถ้ามันใส่เข้ามาในตัวผมจริงๆล่ะก็มันต้องเจ็บมากๆแน่ ผมรู้สึกกลัวมากๆ ได้แต่ร้องไห้อยู่ข้างกำแพง
“เฮ้ย! ใครล็อกห้องอาบน้ำวะ!!”
เสียงคนตะโกนเข้ามา เขาหันหน้าไปมองผมฉวยโอกาสนี้ผลักเขาออกไปจากตัวผม
ตึง!
“อ่ะ!”
เขาร้อง ผมรีบความผ้าขนหนูใกล้ๆมาปกปิดร่างกายไว้ แล้วหอบเสื้อผ้าวิ่งตรงไปที่ประตู ผมเห็นเขารูดซิปตัวเองแล้วรีบวิ่งตามผมมา ไม่นะ!!
“ซัล ระวัง!”
ผมรู้สึกเสียศูนย์หลังจากเหยียบน้ำที่อยู่บนพื้น ร่างสูงรีบวิ่งเข้ามากอดรับตัวผมไว้ไม่ให้ลื่นล้ม
ตึง!
“อ่ะ!”
ผมมองคนที่กอดผม ใบหน้าหล่อเหลาเบ้ไปเล็กน้อยแสดงความเจ็บปวด เขานั่งกุมข้อเท้าไว้ ผมทำให้เขาบาดเจ็บหรอ
“เฮ้ย! ข้างในเป็นไรกันป่าววะ ใครล้มวะ”
เสียงข้างนอกตะโกนถาม เขานั่งนิ่งไม่มองหน้าผม
“เป็นอะไรหรือป่าว”
ผมถาม เขาไม่ตอบ อย่าทำแบบนี้สิ ไม่ชอบเลยนะทำไมต้องเงียบใส่ผมด้วยไม่พอใจอะไรก็พูดสิ
ปึง!
“ไอ้เซล!”
ชายในชุดนักกีฬาบาสวิ่งกรูกันเข้ามาประคองคนที่นั่งถอดจิตอยู่ที่พื้น ทุกคนมองไปที่ขาเจ้ากรรมของเขา
“แย่แล้ว นักกีฬาหลักบาดเจ็บอ่ะ ทำไงดีวะ”
“ฉันลงแข่งได้น่า”
ปากเก่ง ขาเจ็บแท้ๆยังจะพูดอีก
“ไอ้เซล ในนามของรองประธานชมรมกูไม่ให้มึงลง”
“ไอ้ต้า”
พี่ต้าเข้ามาพูด พี่มันทำท่าจะเถียง
“พามันไปห้องพยาบาล”
พี่ต้าพูด
“กูลงได้น่า”
“เซล กูคงให้มึงลงไม่ได้”
“กูจะต้องหายทัน มึงเชื่อกูสิ”
“ขอโทษนะ แต่ไม่ได้จริงๆ”
“แล้วที่กูซ้อมมาทั้งหมดก็...”
“กูขอโทษเซล”
เสียงพี่ต้าพูดแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน พี่เซลก้มหน้านิ่งไม่ตอบ ผมเป็นคนผิดอีกแล้ว บ้าจริงพี่เขาต้องอดแข่งเพราะผม!! ผมเอื้อมมือไปจับแขนเขา
“ผม...ขะ..ขอโทษนะครับ”
เขาไม่ตอบแต่สะบัดแขนผมทิ้งแล้วเดินลากขาหายไป พี่ต้าวิ่งตามไปพยุงร่างสูงนั่น ผมทรุดตัวลงกับผมปล่อยให้หยาดน้ำตาที่แห้งไปเมื่อกี้หยดลงมาอีก
“อึก...ผะ...ผมขอ...โทษ”
“ไม่เป็นไรนะซัล ใจเย็นๆ”
วิวดึงผมเข้าไปกอด มือมันกดหัวผมให้ซบไหล่มัน
“ขอโทษ....ฮึก...ขอ..โทษ”
ผมนั่งพร่ามคำขอโทษที่ผมไม่เคยพูด เขาทำดีกับผมแต่คำขอบคุณจากผมกลับไม่เคยพูดให้เขาได้ยินเลย ผมเป็นเด็กไม่ดี ผมทำให้สิ่งที่เขาทุ่มเทมาเป็นเดือนๆต้องมาพังลงวิวกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ผมก็ได้แต่ร้องไห้ พร่ามคำขอโทษที่เขาคนนั้นไม่อยากได้ยินต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
