The Last-Fantasy

8.7

เขียนโดย ChiNaMi

วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.18 น.

  2 chapter
  1 วิจารณ์
  4,820 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) สมบัติวิเศษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

'ลั้นล้าๆ' เสียงเจื้อยแจ้วของเด็กชายคนหนึ่งที่กำลังวิ่งไปตามถนนที่มีเกวียนม้าอยู่เต็มทาง

'ในที่สุดก็จะได้เรียนแล้ว มันจะเป็นแบบไหนน่ะ โรงเรียนเนี้ย~'เด็กหนุ่มคิดในใจ พลางกวาดสายตาไปรอบด้าน

'ที่นี้ไม่คุ้นเลยแฮะ อ่ะ นั้นร้านขายไอติมนิ' สายตาของเด็กชายพลันมองไปเห็นร้านขายไอติมอยู่ข้างหน้า

"ป้า ฮะ ฉันขอไอติมโคนนึงสิ" เสียงแจ้วจ้าวของจินามิดังขึ้น ผมสีดำสนิท ใบหน้าดูละหม้ายคล้ายผู้หญิง ดูขี้เล่นอย่างเหลือหลาย ดวงตา 2 สีทำให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์เข้าไปอีก ทำให้ป้าร้านขายไอติมเกิดความรู้สึกเอ็นดูเด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้านี้เหมือน ลูกเหมือนหบาน

"ป้าฮะ เมืองอีเดนที่นี้สวยดีน่ะ" จินามิพูดพลางหันไปมองตามสองข้างทาง

บ้าน เรือนที่นี้เป็นสไตล์แบบยุโรปกลาง ดูเรียบง่าย แต่แฝงไปด้วยมนต์ขลังประหลาดๆ อากาศร่มเย็นสดชื่น มองไปทางซ้ายจะเห็นตลาดซึ่งดูครึกครื้นเป็นอย่างมาก ประชาชนที่แห่งนี้ยิ้มแย้มแจ่มใสกันทุกคน อาหารสดอาหารใหม่มีอยู่เต็มไปหมด และยังมีของที่เขายังมองไม่รู้จักอีกเป็นจำนวนมาก ซึ่งเขาก็ไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร เสื้อผ้าแพรไหมที่ดูสวยงามที่ถูกนำเข้าจากเมืองต่างๆโดยพ่อค้าคนกลาง รถเกวียนวิ่งผ่านไปผ่านมา คนขับโบกมือทักทายกันอย่างแจ่มใส รอยยิ้มที่สดใสนั้น ...

"แน่นอนสิ ก็ที่แห่งนี้คือ อีเดน เมืองหลวงของดินแดนแห่งมนุษย์ พันเจีย หนูคงเป็นนักท่องเที่ยวสิน่ะ ที่แห่งนี้มีสถานที่ท่องเที่ยวสวยๆมากมายเลยน่ะ นั้นไง มองไปทางนั้นสิ นั้นคือ 'สวนแห่งอีเดน' "

จินามิมองหันไปมองตามนิ้วที่ชี้ไปทางตะวัน ออกของเมือง เห็นเป็นสวนที่สวยงามอย่างมากเลยที่เดียว พลันสายตาก็เหลือบไปเห็น ปราสาทที่ดูใหญ่โตมโหฬารนั้น

"ป้าๆๆ แล้วปราสาทนั้นละ"

"อ่อ นั้นคือที่อยู่ของพระราชา คิงเหนือคิง บาโล ออพ เดอะ คิง ไงละ"

"อ่อ จริงๆฉันไม่ได้มาเที่ยวหรอกป้า ฉันมาสมัครสอบที่โรงเรียนที่นี่อะ ป้าพอจะรู้ไหม ว่าโรงเรียนไหน"

"อ่อ โรงเรียนนะเหรอ ที่แห่งนี้มีโรงเรียนอยู่โรงเรียนเดียว หนูก็พยายามเข้านะจ้ะ ป้าภาวนาให้หนูสอบที่แห่งนั้นให้ได้" หลังจากพูดก็เอามือลูบหัวเด็กน้อยเบาๆอย่างเอ็นดู 'ถ้ามีลูกหลานยังงี้ก็ดีสักคนสิน่า'

"งั้นฉันไปก่อนน่ะป้า ขอบคุณที่บอกอะไรหลายๆอย่างฮะ ^^" พูดจบก็วิ่งหายไปปะปนกับฝูงชนที่กำลังพลั่งพลูออกมาเต็มถนนหนทาง

 

...

 

"พ่อๆ ฉันได้ข้อมูลมาแล้ว" เสียงเจื้อยแจ้วของลูกชายดังขึ้น แต่ฉับพลันคนเป็นพ่อก็โยนหนังสือเล่มหนึ่งให้

"นี้อะไรเหรอพ่อ -0- "

"ข้อมูลของโรงเรียนที่แกจะต้องเข้าไปเรียนต่อ"

"อ่อ อือ... โรงเรียนสอนผู้มีพลังพิเศษ .. พลังพิ.. เศษ พลังพิเศษ!! นิมันอะไรกันน่ะพ่อ! " เสียงของลูกชายโวยวายขึ้นมาอีกครั้ง

"โอ้ย แกจะโวยวายหาอะไร ห๊า! ฉันหนวกหู!" เสียงของนายโคลวิสตะโกนดังขึ้น

"ก็แหม่พ่อ ก็ฉันงงนี้น่า มีโรงเรียนแบบนี้อยู่ด้วยงั้นหรอ แล้วๆๆ ฉันก็ไม่มีพลังพิเศษอะไรเลยน่ะพ่อ จะไปเรียนอะไรที่นั้นเล่า"

"บ๊ะ พอไปเรียนเดี๋ยวแกก็มีเอง ทำตามที่ฉันบอกไปเถอะน่า"

"เอางั้นเหรอพ่อ คิกๆๆ"

"ขำอะไรของแก"

"ก็เปล่านิ ไม่มีอะไร" พูดพลางเสมองไปทางพ่อของตน

"พ่อกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่"

"ฉันกำลังคิดจะขโมยสมบัติวิเศษ"

"สมบัติวิเศษอะไรอีกอะพ่อ -0- "

"โอ้ย นิแกไม่ได้เชื้อฉลาดของฉันไปมั้งเลยเหรอ"

"ก็แล้วมันสมบัติอะไรล่ะ"

"สมบัติวิเศษทั้ง 4 เดี๋ยวแกได้ไปเรียนเดี๋ยวแกก็รู้เอง" พูดพลางก็หันไปเจ้าลูกชายตัวดีที่กำลังหัวเราะคิกคัก

"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"

"ขำอะไรของแกมิทราบ จินามิ กาลิฟอานาคิส"

"กำลังขำความเพ้อเจ้อของพ่ออยู่นะสิ คิกๆ ขโมยอะไรไม่ขโมย คิดจะขโมย

สมบัติ วิเศษ ฮ่าๆๆ" เจ้าลูกชายระเบิดเสียงหัวเราะออกมาซะยกใหญ่ ต่างกับผู้เป็นพ่อที่กำลังส่งสายตาเขี้ยวปั้ด หากสามารถฆ่าคนด้วยสายตาได้ นายโคลวิสคงทำไปแล้ว

"หยุดเลยนะ เจ้าบ้า เดี๋ยวฉันไม่ส่งแกเข้าไปเรียนซะเลยนิ" ผู้เป็นพ่อขู่

"ฮ่าๆๆ ให้ฉันไปเรียนเพื่อหาข้อมูลของสมบัติวิเศษ จะบ้าหรือไงเนี้ย ฮ่าๆๆๆ คิกๆๆ ทำไมพ่อไม่เข้าไปเรียนเองละ" พูดพลางก็พยายามกลั้นเสียงหัวเราะอย่างเต็มที่ แต่ก็มีเสียงเล็ดลอกออกมาให้ได้ยินอยู่เป็นระยะ

"ก็ฉันแก่ปูนนี้แล้ว จะให้ฉันไปเรียนงั้นเหรอ เอาเป็นว่า แกอ่านแล้วศึกษาไว้ซะ ว่าที่โรงเรียนของแกน่ะ"

 

...

 

หลังจากที่หยุดหัวเราะแล้ว เจ้าตัวดีก็ได้อ่านพอผ่านๆตา พลันสายตาของเด็กหนุ่มก็ไปเจอกับบท '4 ของวิเศษ' เข้า

"พ่อๆ นิไง 4 ของวิเศษ ที่พ่อพูด" สายตาของเด็กหนุ่มพลางเป็นประกายระยิบระยับ ตื้นเต้นทุกครั้งที่ได้เห็นสมบัติ

"อืม อ่านไว้ละกัน"

จิ นามิได้ละสายตากลับไปอ่านหนังสือเล่มนั้นอีกครั้ง '4 สมบัติวิเศษแห่งอีเดนงั้นเหรอ ชักหน้าตื้นเต้นซะแล้วสิ' สายตาของเด็กหนุ่มเป็นประกายราวกับเด็กน้อยที่ได้ของเล่นใหม่ๆ

'มัน จะเป็นยังไงน่ะ สมบัติน่ะ' สายตาของจินามิพลางหันออกไปนอกหน้าต่าง เห็นนก 2 ตัวบินกลับรัง ตะวันที่กำลังลับขอบฟ้า ฉับพลันสายตาก็เหลือบมองไปดูปราสาทที่อยู่ของราชาเหนือราชา ปราสาทที่สูงใหญ่นั้น 'ในนั้นจะมีสมบัติวิเศษอยู่รึป่าวน่ะ'

 

...

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา