[fic] U r my drawing.....จะแก้ไม่แก้...จะเอาไงห๊ะ!

10.0

เขียนโดย nooonaa

วันที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.18 น.

  11 ตอน
  0 วิจารณ์
  28.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ตอนที่ 7 : พี่ขอนะครับ...คนดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

by nooonaa
 

 

ตอนที่ 7 : พี่ขอนะครับ...คนดี



ผมไม่รู้ว่าผมดอมดมตรงซอกคอน้องนานเท่าไหร่ แต่ที่รู้ๆผมไม่อยากถอนจมูกของผมออกจากคอน้องเลย ให้ตายสิ ผมเสพติดมันจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว



มันหอมมาก ทั้งๆที่วันนี้ทั้งวันน้องมันยังไม่ได้อาบน้ำเลยสักครั้ง พอมันหลับผมก็อุ้มมันมานอนที่เตียงของผม ธรรมดาผมจะไม่ให้ใครมายุ่งที่เตียงของผมหรอก ขนาดไอ้นาชาเพื่อนรักผมมันยังได้นอนแค่โซฟา ผมเป็นคนรักสะอาดมาก แต่ผมก็ยังเอาน้องมันมานอนที่เตียงผม และผมยังไปเลียที่หู ซอกคอ แถมตอนนี้ผมยังเอาลิ้นสากของผมลามมาที่หน้าอกของน้องมัน


ขาว หน้าอกมันขาวมาก


นิ่ม หน้าอกมันนิ่มมาก


ชมพู หัวนมจุกเล็กนั้นมันช่างสวยจริงๆ


อะไรกันมันเป็นผู้ชายนะ แล้วผมไม่ใช่เกย์ด้วย แต่ผมลุ่มหลงน้องมันเหลือเกิน ผมอธิบายไม่ถูกแล้ว ให้ตายสิ มือผมสั่นไปหมด

ผมผ่านศึกมาก็มากแต่ศึกครั้งนี้มันทำให้ผมเหมือนเด็กหนุ่มน้อยที่พึ่งมีประสบการณ์ครั้งแรก มันทำให้ผมตื่นเต้น



ลิ้นผมลากมั่วไปหมด ไปซอกนั้นซอกนี้ กลิ่นอายเด็กหนุ่มมันเป็นแบบนี้เองหรอ กลิ่นหอมนุ่มละมุนไม่แรงอย่างกับกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิงที่ผมเคยเข้าเล่นดนตรีจังหวะด้วย มันติดที่จมูกผม ผมจะคลั่งตายอยู่แล้ว ให้ตายสิ


มือของผมลากไล้ไปตามเรือนร่างนุ่มมือไปทุกซอกทุกมุม แล้วสิ่งที่ผมได้รับกลับมาจากมันคือ


"อ๊ะ อ่า พะพี่ทราย ยะอย่า" ถ้าเมิงจะห้ามด้วยเสียงแบบนั้นนะ ให้กรูตายดีกว่ามั้ย 


มันเซ็กซี่จริงๆ


ปากแดงๆของมันพยายามเม้มเน้นไม่ให้ส่งเสียงหวานนั้นออกมา ผมเคลื่อนริมฝีปากที่ชิมทรวงอกบางนั้นอย่างเอร็ดอร่อยมาดูดดึงที่ริมฝีปากบางๆของมัน พอผมดูดปากมันหน่อยมันก็อ้าปากรับลิ้นร้อนๆของผมเข้าไปทันที แต่มันไม่โต้ตอบผมเลย เอาแต่อ้าปากน้อยๆให้พอผมส่งลิ้นเข้าไปดูดน้ำหวานในปากมัน มันไร้เดียงสาจริงๆ ผมคงต้องสอนมันอีกเยอะแน่ 


ใครจะไปคิดว้าไอ้ท่าทางไร้เดียงสาแบบนั้นทำเอาสติผมกระเจิดกระเจิงไปหมด ส่งผลให้ผมลอกคราบน้องมัน และของตัวเองไปด้วย


ปากจมูกผมซุกไซร้ตรีตราจองทั่วทุกตารางนิ้วบนร่างสีขาวอมชมพูที่ครางกระหึ่ม ผมล้วงเข้าไปในกางเกงของน้องมัน แต่มันพยายามที่จะบิดตัวหนีผม


มาถึงตอนนี้ผมปรนเปรอมันด้วยมือของผม ขนาดของน้องมันก็สมกับตัวเล็กๆของมัน ผมว่ามันจุ๋มจิ๋มดีนะ ส่วนปลายของมันเยิ้มไปด้วยน้ำรักที่พยายามจะออกมา ผมเลื่อนมือไปที่พวงแฝดของมันทำให้น้องมันครางอื่ออย่างหวานเลยครับ ในขณะที่อีกมือผมก็ลอกคราบตัวเองจนล้อนจ้อน ก่อนจะบดเบียดเนื้อตัวลงไปจูบไซร้ตีตราจองไปบนผิวแน่นเนียนละเอียดของมันอีกที แต่มือผมก็ยังพยายามชักนำน้ำมนต์น้อยของน้องมันอยู่ให้มีอารมณ์ร่วมกับผมไปด้วย


กลิ่นหนุ่มปนกลิ่นเหงื่ออ่อนๆไม่ได้หอมเหมือนกลิ่นสาปสาว แต่มันก็มีเสน่ห์ดึงดูดให้อารมณ์ดิบผมพุ่งทะยานจนต้องซุกไซร้


ผมส่งมือใหญ่เข้าไปปลดกระดุมที่กางเกงมัน น้องมันเบิกตาโพรงแล้วเอามือเล็กๆที่กำอยู่ที่หน้าอกผมไปจับมือผมไว้ ผมถอนริมฝีปากออก น้องมันหายใจเข้าออกแรงมากจนอกบางกระเพื่อมขึ้นลง หน้าหวานนั้นแดงทั้งหน้า มีเหงื่อซึมออกมาตามไรผมของมันไม่ต่างจากผมเท่าไหร่ แต่ผมคงจะหนักกว่ามันตรงที่น้องชายผมมันต้องการออกมาสูดอากาศแล้ว


ผมเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน มันเริ่มปริ่มน้ำเยิ้มแล้วมันก็ปวดไปทั้งดุ้น ทั้งดุ้นจริงๆครับ ของผมหน่ะใหญ่กว่ามาตรฐานชายไทยอีก ใครที่ได้ลิ้มลองมักจะมาวนเวียนขออีก ผมก็จัดไปครับจะได้ไม่เสียชาติเกิด


แต่สำหรับน้องมันนี่ ผมไม่มั่นใจเลยว่าน้องมันจะรับผมได้มั้ย มันคงๆม่เคยผ่านมือใครมาก่อนแน่ แล้วผมจะทำยังไงดี ผมก็เคยแต่พวกที่มันเคยๆกันอยู่ ผมไม่อยากให้ครั้งแรกของน้องเจ็บปวด อยากให้มันจำในแบบสุขสมมากกว่า


ทนอีกนิดเว้ยไอ้ทรายน้อย น้องมันยังไม่พร้อม

อดทน

อดทน

อดทน

โอ๊ย ไม่ทนแล้วโว้ยยยยยย!


"พี่ขอนะครับ คนดี" ผมกระซิบเสียงพร่า ข้างๆหูเด็กน้อยใสซื่อที่สิ้นฤทธิ์ ในตอนนี้ ใบหน้าที่แดงก่ำ ปรือตาหวานฉ่ำขึ้นมามองหน้าผมงงๆ เหมือนสติไม่อยู่กับร่องกับลอย ผมเห็นแบบนั้นอดใจไม่ไหว ขบริมฝีปากล่างที่บวมเจ่อเบาๆ ก่อนจะเลาะเล็มอย่างนุ่มนวลแทรกลิ้นชื้นขอวผมเข้าไปกวาดต้อนดูดกลืนเอาความหวานของน้องมันให้เป็นของผมอีกครั้งอีกครั้ง


อ่าหะ...ของผม...ใช่แล้วนับจากวันนี้


พอผมแก้กระดุมกางเกงมันได้ ผมดึงมันออกทันที อื้อหือ ขาวจ๊ัวเลยเมิงเอ้ย ไม่รอดแน่เมิงเอ้ย ยั่วขนาดนี้ 


ผมก้มลงจูบตีตราจองมันตั้งแต่น่องขาขาวเรียวเล็กจนถึงต้นขาของมัน ขามันสั่นระริกจนผมอดขำไม่ได้ มันพยายามที่จะดันหัวผมออกจากต้นขามัน แต่ผมยังคงเล็มและเลียของมันเป็นจ้ำๆสีแดง มันคงสยิวจนต้องร้องห้ามผม


"อะ พี่ทรายอย่าฮะ" น้องมันพยามหุบขาไม่ให้ผมได้เห็นของๆมันอีก มันใส่บ็อกเซอร์ตัวจิ้วที่ขาผมข้างเดียวก็ไม่สามารถจะใส่ลงไปได้ มือน้องมันพยายามดันหน้าออกผมออก น้องมันคงยังไม่พร้อมจริงๆแหละ หน้ามันนี่เหมือนจะร้องออกมาอีกรอบแล้ว ผมใจสั่นวูบ นี่คือสิ่งที่ผมต้องการหรอ ใช่แล้วหรอ ผมผงักกึกแล้วเอื้อมมือใหญ่ของผมไปไล้ผิวแก้มมันเบาๆ มันมองผมนิ่ง ตากลมโตใสแจ๋วนั้นมีน้ำตาคลอหน่อยๆ เซ็กซี่ชะมัด


ผมจับผมน้องมันที่เปียกด้วยเหงื่อออกจากใบหน้าใสๆของมัน ผมอยากเห็นภาพนี้ตลอดไปจัง ผมต้องการมัน


"น้ำมนต์ครับ พี่ขอโทษนะครับ พี่ขอโทษ" ผมก้มลงซบที่หน้าอกน้องมันอย่างอ่อนแรง ผมไร้เรี่ยวแรงแล้วครับตอนนี้ ผมต้องเอาแรงทั้งหมดไปควบคุมอารมณ์ของผมไม่ให้มันทรยศต่อความรู้สึกของน้อง


ผมหายใจแรงเข้าออกอยู่นาน แต่ดูท่ามันก็ไม่หายสักที ผมควรทำยังไงกันครับ


"ขอบคุณนะฮะ" น้องมันเงียบอยู่นานก็พูดขอบคุณผมก่อนจะเอามือเล็กของมันมาลูบผมของผม สบายดีจังแฮะ ผมชอบจัง ผมนอนอยู่อย่างนั้นนานมาก นานจนผมได้ยินเสียงลมหายใจของน้องมันนิ่งเรียบ ผมถอนใบหน้าออกมาจากหน้าอกน้องมัน มันหลับอีกแล้วครับ มันน่ารักจริงๆ ไม่คิดว่าผมจะลักหลับมันอีกรอบรึยังไงกะน 


ผมนอนมองหน้ามันอยู่นาน ผมก็คิดเรื่องน้องมันตั้งแต่แรกที่พบแอบดูน้องจนถึงตอนนี้ ผมรู้เลยว่า


ผมรักเด็กคนนี้จริงๆแล้วละ


ผมคงต้อง....รีบแล้ว


ให้มันเป็นของผมทั้ง.....กาย....และ.....ใจ



น้ำมนต์ของผืนทราย

เช้ามาผมุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะหาชุดที่น้องมันน่าจะใส่ได้ไว้ให้มันที่เตียง แล้วผมก็ออกมาเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ทั้งมันทั้งผม นี่ผมยังไม่เห็นไอ้นาชาเลยมันไปไหนของมันกัน แจ่ผมไม่สนใจหรอก เพราะวันนี้ผมตัดสินใจแล้วว่าจะพูดเรื่องเราให้จบๆไป ผมอยากได้น้องมันมาครอง และผมก็พร้อมแล้วที่จะรับฟังคำตอบของมัน ก่อนที่มันจะสานเกินไป

ผมได้ยินเสียงอาบน้ำจากในห้อง น้องมันคงตื่นแล้ว วันนี้ผมทำอาหารเช้าง่ายๆครับ คือข้าวผัดอเมริกัน มันน่าจะกินได้นะ อ๊ะอย่ามองผมอย่างนั้นครับ จะหาว่าพวกบ้ากีฬาบวกกับผู้หญิงอย่างผมจะทำอาหารไม่เป็น ผมนะเซียนนะจะบอกให้ แหนะหลงรักผมแล้วละสิ ห้าๆ ไม่ได้นะผมมีน้ำมนต์แล้วผมไม่ไปหาคุณหรอก อย่ารอผมเลย เห็นผมอย่างนี้ผมรักจริงหวังฟันนะครับ เอ้ย! หวังแต่งนะครับ แต่ถ้าฟันได้ก่อนจะดีมากเลยครับ

แหะๆ

อ๊ะ น้องมันออกมาแล้วครับ โหยกรูไม่น่าให้เมิงใส่เสื้อกล้ามเล้ย แม่งใส่มาฆ่ากรูชัดๆ

แล้วผมจะอดทนรอมันจนถึงเมื่อวันที่มันพร้อมมั้ยครับเนี่ย

แต่ว่าตอนนี้ผมขอตัวไปอืม....แก้ขัดให้หายอยากกับมันก่อนนะครับ แล้วเจอกันครับ

::: ::: ::: ::: :::

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา