สามใจหนึ่งฝัน

               ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงามนั้นลึกเข้าไปมีบ้านหรูที่สร้างจากไม้สักราคาแพง เป็นบ้านของเสี่ยหนุ่มวัยกลางคน "เสี่ยขจร"ผู้กว้าง เขาได้ใช้อำนาจเงินซื้อที่สงวนอย่างลับๆ วันนี้เขายืนเกาะระเบียงรับอากาศบริสุทธิ์เข้าเต็มปอดรอรับฟังข่าวดีจากไอเดี่ยวมือปืนคนสนิท

            เสียงมือถือดังเสี่ยขจรรีบรับมันอย่างทันใจ

             "เอ้อ ใช่ อั้วเอง ว่าไงนะ  นังจักจั่นเป็นแกนนำที่คอยปลุกระดมชาวบ้านให้ต่อต้านการขายที่งั้นเหรอ  อะไรนะ  ทั้งหมดเลยเหรอวะ"

          เสี่ยขจรกัดฟันมือกุมขมับในสมองเขาข้นคิดวิธีจัดการจักจั่น

           "เดี่ยว  ลื้อเก็บจักจั่นซะ"

เสี่ยขจรวางโทรศัพท์แล้วเดินออกมาที่รถหรูข้างในคนขับรถประจำรออยู่แล้ว

          "ไปงานเลี้ยงเจ้าพ่อเชง"

คนขับรถพยักหน้ารับแล้วบึ่งรถออกไปอย่างไว

-----------------------------------------------

             ณ โรงแรมหรูใจกลางเมืองมีงานเลี้ยงที่จัดอย่างใหญ่โตโอ่อ่า เป็นงานเปิดตัวบริษัทเฟอร์นิเจอร์สาขาใหม่ที่โคราช   แขกในงานคับครั่ง    ชุติพรอยู่ในชุดราตรีสีสวยเธออยู่ที่นี่ด้วยสีหน้าเธอดูไม่ค่อยดีนัก

               "เป็นอะไรไปอีกล่ะ อยากพบเด็กคนนั้นก็ให้พบแล้ว ยังไม่พอใจอีกรึไง"

เถ้าแก่เชงในชุดน่าเกรงขามพูดคุยกับลูกสาวเพียงคนเดียวของเขา

               "ค่ะคุณเตี่ย แต่จักจั่นไม่แม้จะคุยกับลูกเลย เพราะฉนั้นเรื่องที่จะให้เขาเข้ามาบ้านใหญ่คงจะยาก"

              "ไอ้หย้า  เป็นเพราะอั้วเองทำกรรมไว้กับพวกเขาเยอะ ตอนนี้เลยต้องรับกรรมไม่มีผู้สืบทอด ไม่ต้องกังวลไป เดี๋ยวเราค่อยคิดเดี๋ยวป๋าจะคอยดูแลจักจั่นเอง"

ชายแก่ลูบเคราส่ายหน้าในเวรกรรมที่เคยได้ทำไว้ ครั้งหนึ่งเขาเคยสั่งให้ซ้อมพยัคแบะแยกจักจั่นตั้งแต่แบเบาะจากอกแม่เวรกรรมจึงกลับมาตามทัน

              แต่ตอนนี้แก่ชรามากแล้วจึงเริ่มหาเลือดเนื้อไว้สืบสกุลแกจึงนึกถึงเด็กคนที่แกเคยทอดทิ้งไว้แต่หนก่อนแต่รู้สึกจะไม่ง่ายอย่างที่คิด

...............................................................................