สามใจหนึ่งฝัน

ลึกลงไปในป่าอันเขียวมีสนามกอล์ฟของนายทุนที่ใช้อำนาจเงินเข้าซื้อที่และเปลี่ยนจากธรรมชาติเป็นสนามหญ้าในพริบตา เสี่ยขจรจับไม้หัวเหล็กหวดลมไปมาข้างแคดดี้สาวสวย และเสียงมือถือก็ดังขึ้น เสี่ยขจรยกมันขึ้นมาอย่างเสียอารมณ์
           "อะไรนะ พลาดหมดเลยเหรอ   อย่างนี้อั้วก็ฉิบหายเลยสิ ไอ้หยา   โอเคๆ เดี๋ยวเรื่องนี้อั้วคุยเอง พวกลื้อก็หาให้ได้ตามออเดอร์ล่ะกัน"
         เสี่ยขจรวางโทรศัพท์และพยักหน้าให้ ไอ้กล้ามือปืนคนสนิทมาข้างๆ
           "กล้า เดี๋ยวลื้อไปสืบเรื่องพวกอุทยานที่โคราชซิ เดี๋ยวเรื่องนี้ อั้วต้องลงมือเองซะแล้วล่ะเว้ย"
            ไอ้กล้าพยักหน้าเคารพแล้วเดินไปปล่อยให้เสี่ยขจรยืนคิดลูบคางอยู่คนเดียว
             "นังจักจั่น"
เรื่องร้ายส่อเค้า เมื่อเสี่ยเอ่ยเชื่อแกนนำสาวขึ้นมา ทำใมเสี่ยถึงเอ่ยชื่อเธอขึ้นมา......ยากที่จะคาดเดา

          หมู่บ้านป่าวันนี้ก็สงบดังทุกครั้งแต่วันนี้ดูคึกคักเพราะเสียงของจักจั่น
             "โจ๊ะทิงทิง ทิงนองนอย เอาลูกน้อยมาลอยกะปลิง"
         แสวงมองสาวน้อยแล้วยิ้มอย่างอุ่นใจเมื่อเห็นเธอง่วนอยู่กับการรดน้ำกล้าไม้ในโรงเพาะชำในอุทธยาน
             "แปลกเนอะ สาวๆคนอื่นเขาดีใจกับ เงิน กับทอง แต่คนนี้แค่เห็นต้นไม้ก็บ้าๆได้ทั้งวัน"
        แสวงพูดขึ้นทำให้จักจั่นเลิกร้องเพลงประหลาดด้วยอาการความเสียอารม เธอโยนบัวรดน้ำเปล่าใส่แสวงดัง โคร้ง เคร้ง
              "ไม่ใช่บ้า แต่หลงใหล ไปเอาน้ำมา เร็วๆ"
แสวงยิ้มหยิบบัวรดน้ำขึ้นมา เขาเติมน้ำแล้วยื่นให้จักจั่น
              "เออนี่ เขียนจดหมายถามเปิ้ลรึยังว่าจะมางานปลูกป่าใหม" แสวงถามสาวน้อยเธอยิ้ม
              "โอ้ย เรียบร้อยแล้ว แล้วเปิ้ลยังบอกว่าจะพาเพื่อนมาด้วยนะ เตรียมต้อนรับดีๆล่ะ"
          แสวงยิ้มกระฉับกระเฉงเป็นพิเศษ จักจั่นดูแล้วหมั่นใส้
                   "รึ เปิ้ลจะพาแฟนกลับมาด้วย"
แสวงได้ยินดังนั้นแทบสะดุดล้ม จักจั่นหัวเราะร่า ทั้งสองไล่หยอกกันสนุกสนาน

..............................................................................................................