I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)

          ความคิดของยูน

     ณ โรงเรียนนานาชาติโซล

ทำมัยวันนี้ยัยซื่อบื้อกับกอซองแล้วก็ไอ้มินโฮทำไมไม่มาโรงเรียนนะ แล้วยัยซื่อบื้อเธอมีอะไรจะบอกฉันกันนะ แล้วทำไมเธอถึงไม่รอฉัน คำถามที่ฉันอยากถามเธอมันเยอะมาก มากจริงๆ แล้วจู่ๆนายจุนซาก็เดินผ่านไปเหมือนโลกกำลังจะแตกและหัวใจที่สลายผมเดินไปถามนายจุนซา

"จุนซา นายรู้หรือเปล่าทำไมกอซองกับมินโฮถึงไม่มาเรียน"ผมไม่กล้าเอ่ยชื่อยัยซื่อบื้อไปเพราะกลัว

คนอย่างนายจุนซาจะฟึงและอาลาวาดผม

"กอซองก็คงอยู่กับพี่เขยมินโฮหล่ะมั้ง"เอ๊ะ! ทำไมเขาทั้งสองคนต้องอยู่ด้วยกัน แต่นายนี่ก็เรียก

มินโฮแบบหลงตัวเองมาก☺

"แล้วทำไมกอซองกับมินโฮต้องอยู่ด้วยกันด้วยหล่ะ"งงจริงๆ?

"นี่นายเป็นเพื่อนสนิทกับพี่เขยฉันได้ไงว่ะนายไม่รู้เรื่องเลยหรอ"นายนี่มันถามมากจริงๆ

"ถ้าฉันรู็ฉันจะถามนายไหมฮะ แล้วนี่นายจะบอกหรือยังว่าทำไม"เหนื่อยกับการคุยกับหมอนี่จริง

"เฮ้ย! นายมาถามฉันยังมาว่าอีกหราฮะ"จุนซาพูดด้วยน้ำตาคลอ

"นายจะบอกฉันไหมเนี่ย"ฉันชักลำคาญ

"พี่เขยฉันเป็นแฟนกับกอซองเพื่อนฉัน เข้าใจไหม"งงใหญ่

"เขาไปเป็นแฟนกันตอนไหนฮะ นายมั่วเปล่าเนี่ย"นายจุนซามั่วแน่ๆเลยผมว่า

"ฉันไม่ได้มั่วนะโว้ยยยยย เขาเป็นแฟนกันจริงๆ ถ้านายไม่มีไรแล้วฉันไปก่อนนะเว้ย"

"จุนซา!"ผมเรียกเขาเขาหันมาทำท่าลำคาญ

"มีอะไรอีกว่ะ! พูดมาเร็วๆสิ ฉันไม่ได้ว่างมากนะโว้ยยยย"นายนี่มันเป็นอะไรของมัน จะพูดไงดีหล่ะ

"ละ....แล้ว ยัยซื่อบื้อมินซองหล่ะอยู่ไหน"

"นายไม่รู้หรอ สะ..สุดที่รักของฉันน่ะไปเรียนต่อที่อังกฤษแล้ว "อะ..อะไรนะ มินซองเธอไม่รอฉัน ทำไมเธอถึง.....น้ำตาของผมค่อยไหลลง ผมรู้ตัวว่าผมรักเธอมันก็สายเกินไป

ผมเดินไปสวนดอกไม้หลังโรงเรียนแล้วคิดถึงภาพตอนที่ผมกับมินซองมีความสุข 

"ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันก็จะรอเธอ รอเธออยู่ที่นี่ เธอคือหัวใจและรักของฉัน ฉันรักเธอ มินซอง "

ไม่ว่าเธอจะมาที่แห่งความทรงจำของเราหรือไม่ ฉันก็จะรอเธอ มินซอง รักของฉัน

     ณ บ้านของยูน

"สวัสดีครับแม่ ผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ ผมไม่กินข้าวเย็นนะครับ"จะให้ฉันกินข้าวลงได้ยังไง ในเมื่อเธอ เธอคือรักของฉัน 

"ลูกเป็นอะไรหรือเปล่ายูน ลูกดูุเศร้านะ มีอะไรบอกแม่ได้นะลูก"ผมเริ่มน้ำตาคลอ แล้วเข้าไปกอดแม่ของผม

"ไม่ครับ ผมไม่เป็นอะไร ผมขอตัวก่อนนะครับ"ผมรีบเดินขึ้นบ้านไปเพื่อไม่ให้แม่สงสัย

   ณ ห้องของยูน เวลา19.30น.

 ผมเดินไปที่หน้าต่างแล้วมองดาว ผมดาวไม่ชัดเลยเพราะน้ำตาผมเอ่อล้นเต็มดวงตาสีน้ำตา

ผมน้ำตาไหลไม่หยุด แล้วมองไปที่ดวงดาวผมจินตนาการเป็นภาพของมินซอง

"ฉันจะรอเธอ รักของฉัน"

        END  จบความคิดของยูน

  ............................................................................................................