I Was Her รักฉันคือ...(เธอ)
เขียนโดย 
ฟ้าสีคราม
วันที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 12.36 น.
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 12.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) ฉันรักนายใช่ไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเดินมาถึงสวนดอกไม้ของโรงเรียนฉันก็เดินไปที่สวนดอกกุหลาบสีขาว ฉันนั่งลงท่ามกลางดอกกุหลาบฉันเองหลังนอนแล้วมองท้องฟ้าสีคราม ฉันหลับตา อยู่ๆน้ำตาของฉันก็ไหลลงมาอย่างที่ไม่ตั้งใจ ฉันไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่ในหัวของฉันกำลังคิดเรื่องของนายยูนกับผู้หญิงคนนั้นอยู่แต่ฉันไม่อยากรักยูนเลยมันทำให้ฉันเจ็บทุกๆครั้งเมื่อคิดภาพตอนที่เขาอยู่กับยัยมิร่า
ฉันรักยูนหรือเปล่า..........
"ฉันไม่คิดจะรักนายเลยสักนิด ฉันรักนายหรือป่าว ฉันรักนายใช่ไหม ฮือๆๆๆๆๆ"ฉันพูดด้วยน้ำตา 
"ฉันรักนายใช่ไหม ฮือๆๆ"ฉันไม่รู้ว่าฉันรักนายใช่ไหมนาย ยูน
"เธอพูดว่าอะไรนะ"ฉันได้ยินเสียงคุ้นๆ ฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็น ยูน
"เธอร้องไห้หรอ มินซองเธอร้องไห้ทำไม"ยูนพูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแต่ฉันไม่ต้องการคำพูดแบบนี้
"ไม่ ไม่ใช่สักหน่อย แล้วนายจะมายุ่งอะไรกับฉันฮะ! แล้วนายจะมาที่นี่ทำไม"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ดุดัน ทำให้ยูนทำท่าผิดหวัง
"อ้าว! ก็นี่สวนของโรงเรียนนะทำไมฉันจะมาไม่ได้ อีกคำถามของเธอก็ฉันเห็นเหมือนเธอจะร้องไห้
ฉันก็แค่เป็นห่วงเลยมาดู"ห่วง เขาห่วงฉันหรอเนี่ย
ฉันลุกขึ้นนั่งแล้วยูนก็ลงนั่งข้างๆฉัน ฉันเลยพูดเหมือนประชดไปว่า
"นี่ แล้วนายไม่ไปดูแฟนนายหรอ"คำว่าแฟนฉันพูดเบาเพราะไม่อยากย้ำไม่รู้ว่าเพราะอะไร
"อ๋อ! มิร่าน่ะหรอ เขากลับไปแล้วหล่ะ"ยูนนั่งลงข้างๆฉันท่ามกลางสวนกุหลาบสีขาว พอฉันนอนลงเขาก็เริ่มนอนตาม แล้วพูดว่า
"ยัยหมูพะโล้ เธอว่ามิร่าน่ารักไหม ฉันชอบมิร่าตั้งนานแล้ว แต่ฉันไม่กล้าบอกเขา ฉันรวบรวมความกล้าบอกรักเขา แล้วเขาก็รักฉัน เราเลยเป็นแฟนกัน ฉันจะบอกอะไรให้ฉันบอกรักเขาเมื่อวานนี้ด้วยหล่ะ ตอนนี้ฉันHappy(นายมีความสุข แต่ฉันมีความทุกข์) มากๆ"น้ำตาฉันไหลลงมา ฉันใช้มือฉันเช็ดน้ำตา(ยูนไม่เห็นเพราะฉันกับเขาหลับตาอยู่)
"แล้วนายจะบอกฉันทำไม ฉันไม่ได้อยากรู้สักหน่อย"ฉันรู้สึกเศร้า แต่พูดออกมาไม่ได้
"เธอคือคนที่ฉันไว้วางใจไงหล่ะยัยหมูพะโล้ แล้วเธอว่ามิร่าน่ารักไหม"ไว้วางใจ ห่วง ทำไมนายต้องพูดมันให้ฉันฟังด้วยว่ะ
"ฉันกลายเป็นคนที่นายไว้วางใจด้วยหรอเนี่ย"ฉันพูดกลบเกลื่อนความรู้สึก ด้วยความร่าเริง
"อืม"เขาตอบ "ฉันว่ายัยมิร่าก็......น่ารักดีนะ เหมาะกับนายดี"ฉันลืมตาแล้วหันไปมองเขา
"จริงหรอ"เขาลืมตาเช่นกันแล้วยิ้มหันมามองฉันทำให้...
หน้าฉันกับหน้าเขาชนกันเพราะเรานอนใกล้กันมากทำให้จมูกของฉันกับยูนชนกัน หัวใจฉันเต้นผิดปรกติมากเหมือนมันจะออกมาวิ่งในสวนเลยฉันหน้าแดงไปหมดแล้ว
"ฉันขอโทษยัยหมูพะโล้ มองไปมองมาเธอก็น่ารักดีเนอะ(เขิลมาก+ฟินด้วย)"(อยากให้คนอ่านเห็นตอนนี้มากอาจจะมีคู่จิ้นอีกคู่ก็ได้นะ)ฉันเขินมากแล้วหันหน้าหนีอาการเขินของฉันที่มากขึ้น"ฉันล้อเล่นเธอเขินหรอ อย่างยายหมูพะโล้อย่างเธอนี่นะน่ารักให้เธอตายแล้วเกิดใหม่ไม่รู้จะน่ารักหรือป่าวเลยฮะ"อ๊าย! นายว่าฉันหรอ ฉันตีเขา แล้ววิ่งหนี ฉันวิ่งเล่นกับเขาในสวยดอกไม้มันมีความสุขมากเลยหล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
