PutDay' โทษที ไอ้นี่เมียผม

8.5

เขียนโดย nami3230

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.33 น.

  13 บท
  26 วิจารณ์
  23.86K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557 01.44 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 เว็บขีดเขียน

 

 [ken]

 

ผมกะว่าจะซื้อของไปทำอาหารกินเล่นกันบนห้องของเพื่อน

ไอ้เกอร์ เพื่อนใหม่ที่พี่ผมบอกว่าไว้ใจได้เพราะมันเป็นคนดี

แต่พอบานประตูลิฟ เปิดออกที่ชั้นบนสุดของคอนโดหรู ผม

กลับเห็นไอ้เกอร์นั่งทรุดอยู่ ตรงหน้า แถมเวลามันยิ้มยังฝืนซะ

จนผมยังดูออกได้ง่ายๆ แล้วมันก็ชวน ผมมาดื่มตรงร้านที่อยู่

แถวนั้นโดยที่ผมต้องเอาของไปเก็บในรถก่อนมันพาผมมานั่ง

ร้านที่ชื่อ zeed

 

“เอาBlack Label 12 Y ให้หน่อยนะ” มันบอกพนักงาน

อย่างเป็นกันเอง ผมหันไปมองมันแบบอึ้งๆ พนักงานเดินออก

ไปแล้ว...

 

“มึงสั่งแพงเกินไปหรือป่าววะแค่จะกินเล่นๆเอง” ผมถาม ก็มัน

เล่นสั่งเหล้าราคาเกือบสองพันมากินเนี่ยนะแค่กินกับเพื่อน

เอง

 

“กูชอบกินอันนี้เนี่ยแหละ รสชาติดีนะเว้ยถึงจะแพงแต่ก็สม

ราคา” มันบอกขำๆ

 

“ตามใจมึงก็แล้วกัน แล้วอย่ามาทวงตังคืนทีหลังนะกูไม่คืน

แน่” ผมว่าท่าทางเจ้าเล่ห์ เรียกรอยยิ้มปนขำที่เรียกว่ายิ้ม

จริงๆได้ไม่ใช่แกล้งหรือฝืนทำจากมัน

 

“มึงนี่งกจริงๆ ฮ่าๆ” ผมรับคำอย่างไม่ยี่หระพร้อมกับยิ้มรับก่อน

ที่พนักงานจะเอาเหล้าชั้นดีที่สั่งเมื่อครู่มาเสริฟ

 

“นี่ครับ” ไอ้เกอร์พยักหน้าก่อนจะให้ทิปด้วยแบงค์สีเทาไป

สองใบ “พี่นี่ยังใจดีเหมือนเดิมเลยว่ะ” พนักงานคนนั้นว่าขำๆ

จนผมต้องหันไปมองพนักงานที่นี่พูดกับลูกค้าอย่างนี้ได้ด้วย

หรอวะ? แต่ก็จริงๆนั่นแหละให้ตั้งสองพันนี่นะ

 

“ฮ่าๆ พูดมากน่าไอ้นี่ ไปๆไปทำงานได้แล้วไป” ไอ้เกอร์ขำ

นิดๆก่อนจะว่าแบบทีเล่นทีจริงซึ่งพนักงานคนนั้นก็เดินออกไป

ขำๆ

 

“คนรู้จักมึงหรอ” ปากผมที่ไวกว่าความคิดก็ถามออกไป

 

“น้องกูเอง กูเลยให้เยอะหน่อยให้มันไว้ใช้บ้าง” มันว่าพลาง

ยักไหล่

 

“เออๆ” ผมว่าก่อนจะคว้าขวดเหล้ากับแก้วใสมาชงเหล้า ใส่

โซดานิด น้ำหน่อย แล้วตามด้วยน้ำแข็งชงเสร็จก็ส่งให้ไอ้

เกอร์

 

“ดูชำนาญนี่หว่าเห็นหน้าน่ารักๆก็นึกว่าจะหงิมๆ” มันพึมพำ

เบาๆแต่ผมกลับได้ยินชัดเต็มสองหู

 

“ใครน่ารักวะ เดี๋ยวก็ร่วงไม่ได้กลับหรอกไอ้เชี่_นี่” มันสะดุ้ง

นิดๆหันมาถามหน้าแหยๆ

 

“ได้ยินด้วยหรอวะ” ร้านก็เปิดเพลงออกจะดังหูแมร่งจะดีไป

ไหนวะ เอกชัยได้แต่คิดต่อในใจเงียบๆ

 

“ก็เออดิ ก็มึงเล่นพะ....” ผมที่กำลังจะด่ามันต่อแต่ก็ต้อง

หยุดเพราะ....

 

“เห้ย!!!ไอ้เกอร์มาทำไมไม่ชวนวะ” ใครโผล่มาอีกแล้ววะผม

คิดก่อนจะนึกออกว่าไอ้คนที่มาทักก็อยู่โรงเรียนเดียวกันนี่หว่า

 

“อ้าวไอ้อาร์มมึงก็มาเหมือนกันหรอวะแต่รู้สึกว่าจะมากันเยอะ

นะพวกมึงฮ่า ๆ” ไอ้เกอร์เองก็เอ่ยทักอย่างสนิทสนมกลับไป

แล้วพวกนั้นก็พากันยกโต๊ะมาต่อกับโต๊ะพวกผมจนยาวพอที่

จะนั่งกันครบ ตอนนี้โต๊ะพวกผมก็นั่งกันอยู่ประมาณสิบกว่าคน

ได้ ผมที่พึงจะย้ายมาเข้าตอนเกือบกลางเทอมได้ไม่กี่วันเลย

ไม่ค่อยรู้จักพวกนี้เท่าไหร่

 

“แหมมม เดี๋ยวนี้มีเด็กหรอวะแต่นี่มันเด็กใหม่ที่พึงเข้ามา

ไม่ใช่?” เอิ่มใครเด็กใครพูดให้มันดีๆนะครับเดี๋ยวเสยปากแตก

ฮึ่ม!

 

“เด็กเหี้_ไรมึง พี่เจฝากกูไว้ให้กูช่วยดูเพราะพี่แกต้องทำงาน

เห็นว่างานยุ่งๆ ไอ้นี่ก็พึ่งย้ายมาจากกรุงเทพอยู่ที่นู่นมีคนใช้

แต่มาอยู่ที่นี่มีแต่การ์ดตัวบึกๆ พี่เจก็กลัวว่ามันจะไม่ชิน” ไอ้

เกอร์ร่ายยาวทีเดียวทำเอาผมแทบตกเก้าอี้ด้วยคำพูดที่คล้าย

ว่าผมจะเป็นพวกลูกคนหนู

 

“อ๋อ น้องของกำนันเรานี่เอง ฮ่าๆ” เออแมร่งพี่ผมก็ดังเหลือ

เกิน “ว่าแต่เมียสุดน่ารักของมึงล่ะ” ไอ้เกอร์ถามยิ้มๆ น่ารัก

ขนาดนั้นเลยหรอวะชักอยากเห็นแฮะ

 

“เห็นว่าเจอคนรู้จักเดี๋ยวก็ตาม...อ้าวนั่นไงพูดถึงก็มาเลย

แฮะ” คนที่ชื่ออาร์มว่าก่อนจะยกมือขึ้นเป็นสัญญาญว่าพวก

เรานั่งกันอยู่ตรงนี้

 

“อ้าวนุ๊กเกอร์ มึงก็มาหรอ” เอ่อไอ้น่ารักก็น่ารักอะนะแต่ ที่ว่า

เป็นเมียเนี่ยผมคงฟังผิดเพราะ....คนที่เพิ่งเดินมาถึงโตะเป็น

ผู้ชาย....

 

“บังเอิญเจอก็เลยนั่งด้วยกันน่ะ” อาร์มตอบก่อนจะตบโต๊ะ

ข้างๆตัวให้คนที่มาใหม่ทิ้งตัวลงนั่ง

 

“หวงจริงนะเมียมึงเนี่ย” เอาจริงดิ!

 

“แน่นอนเมียทั้งคนน่ารักอีกต่างหาก” เออ เอาเข้าไปมีการ

ตอบก่อนจะหันไปทำตาหวานใสด้วยนะ ส่วนคนอื่นๆก็นั่ง

หัวเราะกันซะงั้น

 

“ฮ่าๆ ดูหน้าไอ้เฟรนดิ แดงชิบหายเลยว่ะขนาดมืดๆยังมอง

เห็นได้ชัดเลยอะมึง” เสียงของคนหัวแดงๆพูดกลั้วหัวเราะ

อย่างชอบใจจนผมต้องมองใบหน้าของคนถูกล้อ...แล้วมันก็

แดงจริงๆ

 

“พวกมึงนี่! กูบอกกี่ครั้งแล้วว่าไม่ใช่เมียอาร์ม มึงก็เหมือนกัน

ปฏิเสธมั่งเถอะ เด็กใหม่ก็อยู่เดี๋ยวเขาก็เข้าใจผิดหรอก!” คน

ว่าพูดเสียงดุแต่ใบหน้ากลับแดงก่ำ

 

“โอเคๆ ไม่แกล้งแล้วๆ อย่าโกรธกูนะเฟรนแล้วก็ห้ามกินเยอะ

ด้วยนะ” อาร์มว่าเสียงง้อถึงจะไม่ได้เป็นเมียแต่ก็เหมือนละนะ

 

“เหอะ! ว่าแต่ชื่อไรหรอ?” เฟรนหันหน้าหนีอาร์มก่อนจะหัน

มาถามผมด้วยน้ำเสียงนุ่มๆฟังดูอบอุ่น

 

“เคนกูชื่อเคน” ผมตอบด้วยท่าทีเป็นมิตร

 

“อ่า โอเค กูชื่อเฟรน ส่วนไอ้นี่ชื่ออาร์ม” เฟรนแนะนำตัว

พร้อมกับคนข้างๆให้ได้รู้

 

“กูแจ็ค” แล้วคนต่อไปที่หน้าแมร่งโครตหล่อ เหมือนนายแบบ

หลุดออกมาจากหนังสือก็แนะนำตัวนิ่งๆ

 

“กูนิคนะ อยู่ห้องเดียวกับมึงไอ้แจ็คก็ด้วย” คนถัดมาที่หัวออก

แดงๆก็แนะนำตัวพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ผม เล็กน่ารักพอๆกับเฟ

รนเลย(พูดไม่ดูตัวเอง --)

 

“กูเควิน ห้องเดียวกับมึงเหมือนกัน” ส่วนคนนี้ก็หล่อเหมือน

กันแต่น้อยกว่าคนชื่อแจ็คไปนิด แอบอิจฉาแฮะ

 

“กูเอิร์ทส่วนไอ้เปรตนี่ฟลุ๊ค” สองคนนี้นี่ท่าทางจะกวนดีแฮะ

“ใครเปรตวะ” มีบ่นด้วย ฮ่าๆ

 

“กูลิซ่า” ผู้หญิงคนนี้ช่าง....เท่เหลือเกิน –

 

“กูพลอยนะ” ผู้หญิงคนนี้ช่าง...สวยเหลือเกินแมร่งโครตแตก

ต่างกับอีกคน

 

“กูจะจำหมดมั้ยเนี่ย ฮ่าๆ” ผมว่าขำๆ

 

“จำได้ไม่ได้ค่อยว่ากันตอนนี้ก็ฉลองเพื่อนใหม่กันดีกว่า!!!!”

ฟลุ๊คคนที่ดูจะกวนๆพูดเสียงตื่นเต้นเรียกให้ทุกคนยกแก้วขึ้น

ดื่ม

 

                                ต่อค่ะ

 

 “กูเสียใจวะแมร่ง ทำไมต้องเป็นเพื่อนกูด้วยว๊า” ไอ้เกอร์พูด

เสียงยานๆ อย่างที่ฟังก็รู้ได้เลยว่ามันเมา! จะไม่ให้มันเมาได้

ยังไงก็เล่นกระดกเอากระดกเอาตลอดสองชั่วโมงที่ผ่านมา

 

“ไอ้เกอร์ พอได้แล้วกลับเหอะมึงแดกไปเยอะแล้วนะ” ผมว่า

เสียงดุ

 

“เคนมึงรู้ม้ายยย ว่ากูรักมานมากขนาดหนายยย กูแอบร๊าก

มานมาต้างนานแต่เพื่อนกูกาบอาวมานปายแดกแล้ว” ผมที่แทบจะฟังมันไม่รู้เรื่องส่ายหัวอย่างปลงตกก่อนจะลุกขึ้นพยุง

มันหวังจะพากลับบ้านแต่ก็ต้องเซเพราะตัวแมร่งโครตใหญ่!

 

"เดี๋ยวกูช่วยพามันไปส่ง มึงขับรถเป็นมั้ย” เฟรนเข้ามาช่วย

ผมแทบจะทันทีที่เห็นก่อนจะถามผมว่าขับรถเป็นมั้ยซึ่งผมก็

ส่ายหน้าพรืดกันเลยทีเดียว

 

“งั้นเดี๋ยวกูขับรถไปส่งพวกมึงเอง”  เฟรนว่า ผมเข้าใจเลยล่ะ

คำว่า สุดน่ารักของไอ้เกอร์ ก็แมร่งนิสัยโครตจะดีอะ!  “อาร์ม

เอากุญแจรถมาดิกูจะไปส่งสองคนนี้”  เฟรนพูดเสียงดังฝ้าสี

ยงเพลงไปทำให้อาร์มลุกเดินมาทางเรา

 

“เดี๋ยวกูขับเองตอนกลางคืนมึงขับมันไม่ดีเดี๋ยวก็ต้องขับกลับ

คนเดียวอีกอันตราย”  อาร์มพูดด้วยน้ำเสียงที่ผมฟังก็พอจะดู

ออกเลยว่าโครตจะ...เป็นห่วงเลย   “แล้วก็ไอ้เกอร์เดี๋ยวกู

พยุงเองมึงสองคนออกตัวยิ่งเล็กๆกันอยู่เดี๋ยวก็ได้ปวดไหล่

ตายกันพอดี”  เหอๆหมายถึงเฟรนมากกว่ามั้ง

 

“เออๆตามใจมึงเลย”  เฟรนนี่ก็ไม่รู้อะไรเล๊ยยยยย

ผมได้แต่บ่นกับตัวเองแล้วออกเดินตามสามคนนั้นไป

 

ไม่นานก็มาถึงคอนโดของไอ้เกอร์ซึ่งอาร์มก็ยังคงเป็นคนแบก

ไอ้เกอร์ขึ้นมาส่งห้องโดยให้เหตุผลว่า

 

ถ้ากูไม่มาส่งเฟรนมันก็ต้องขึ้นมาเองอะดิ

 

ซึ่งผมก็สบายแฮร์ไป หึๆ

 

“กูกลับนะ”  เฟรนบอกลาผมก่อนจะเดินออกไปส่วนอาร์มส่ง

เพียงโบกมือเท่านั้น

 

“ขับรถดีๆนะมึง” ผมว่าตามหลัง ก่อนจะเดินไปถอดเสื้อไอ้

เกอร์ออกให้มันนอนสะบายตัวหน่อย

 

หมับ!

 

“เฮ้ยอะไรวะ!!!!”  ผมได้แต่ร้องอย่างตกใจที่คนเมาหลับไป

แล้วคว้าตัวผมหมับแล้วดึงลงไปนอนด้วย

 

“อื้อออ” มันครางเล็กน้อยอย่างลำคาญกลับการดิ้นของผม

 

“ไอ้เกอร์ปะ.....” ผมเบิกตากว้างอยากตกใจเมื่อริมฝีปาก

ร้อนๆของอีกคนประลงบนปากของผมพร้อมกับลิ้นร้อนที่รุกล้ำ

เข้ามาในโพลงปาก

 

“อื้ออ” มันผละออกจากปากผมก่อนจะเอ่ยเสียงทุ้มน่าฟัง

 

“กอดหน่อยนะครับ” มึงละเมอหรืออะไรวะ!!!

 

ตึกตัก! ตึกตัก! ตึกตัก!

 

แล้วไอ้เสียงหัวใจรัวเหมือนตีกลองนี่มันอะไร!!!!

 

“อืม” สุดท้ายผมก็ปล่อยให้มันนอนกอดไปอย่างนั้นจนเผลอ

หลับไป.....

 

ครบจ้า อย่าลืมเมนท์ให้ไรท์ด้วยน้าา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา