PutDay' โทษที ไอ้นี่เมียผม
8.5
เขียนโดย 
nami3230
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.33 น.
13 บท
26 วิจารณ์
23.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2557 01.44 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
13)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
มึงเป็นเมียกูแล้วนะ
[โจอี้]
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่ที่ร้ายฟูจิในห้างแห่งหนึ่งใจกลางพัทยาด้วยใจที่เต้นตุ้บ
ตุ้บต่อมต่อมไม่เป็นจังหวะเพราะไอ้ตูนมันกำลังจะประกาศว่าผมกับมันคบกันแล้ว
ววววว ให้เพื่อนทุกคนได้รับรู้ผมกลัวว่าพวกมันจะรับไม่ได้กันอยากรู้มั้ยว่าผมกับ
มันไปคบกันตอนไหน
เมื่อคืน
"ไอ้เกอร์ว่าไงบ้าง" ผมถามมันไปด้วยใจที่ไม่สู้ดีนักก็มันเล่นมานั่งฟังตอนที่ผม
เอ่อ.....อันนั้นอะแหละ แหะๆ
"มันก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่บอกว่า 'คำว่าเพื่อนน่ะมึงก็คงจะเข้าใจ' " มันไม่ได้รังเกียจ
ผมสินะเฮ้อออ
"จากที่กูคุยกับไอ้เกอร์มา กูอยากถามอะไรมึงหน่อย" ถะ ถามอะไรฟร้ะหน้าโครต
จริงจังเลยยย
"อะ อะไรอะจะถามก็ถามมาสิวะ" มันมองตาผมด้วยอะคุณทำแบบนี้ผมกลัวนะเว้ย
ยย
"เราคบกันได้ใช่มั้ยมึง?" เออะ ถามอะไรของมึ๊งงงงงงงงงงงง
"มึงทำอะไรกะ...เอ่อกับกูล่ะ จะ....จะไม่รับผิดชอบหรือไง!!!!!!" นั่นแหละคำ
ตอบของผม.....ที่แปลว่าผมคงจะชอบมันไปแล้วล่ะนะ
"งั้นมึงก็เป็นเมียกูแล้วนะ" ไอ้ตูนว่าปากยิ้มจนแทบฉีกก่อนจะคลานขึ้นเตียงมาหา
ผม
"เออ ระ...รู้แล้วน่า!!!" โอ๊ยยหน้าผมร้อนไปหมดแล้ววว
"กูจะดูแลมึงอย่างดีเลยโจ" ใครเขาสั่งเขาสอนให้พูดเรื่องน่าอายได้หน้าตาปกติ
อย่างนี้วะ กูเขิน!!!!!!!
ก็ตามที่ผมเล่าให้ฟังครับแล้วตอนนี้เพื่อนทุกคนก็มากันครบแล้ว.....ผม
กลัว!!!!!!!!
"พวกมึงคือเพื่อนกูใช่มั้ย" ไอ้ตูนเริ่มพูดเปิดประเด็นครับส่วนผมก้มหน้าคอยลุ้นอ
ย่างเดียว
"ถามหมาๆนะมึงเนี่ย ก็ต้องใช่สิวะ" ไอ้อาร์มว่าหน้าทะเล้นครับ
"กูเป็นยังไงมึงก็รับได้ใช่มั้ย" ลุ้นจนหัวใจแทบจะหยุดเต้นอยู่แล้ว
"รับได้ดิ เพื่อนจะยังไงก็เพื่อนล่ะวะ" ไอ้แจ็คออกปากมั่งครับ เห็นมันตอบกันแบบ
นี้ผมก็ใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง
"งั้น....กูมีเรื่องสำคัญจะบอก" ไอ้ตูนกำลังจะพูดโดยที่เว้นไว้เพื่อรอดูปฏิกิยา
ของทุกคน
"มีอะไรก็บอกมาสิฟร้ะ อย่าให้ลุ้น" ไอ้ส้นตีนนนนิคเงียบไปเลยไป!!!
"กูกับไอ้โจคบกัน" เอื๊อก!!!! น้ำลายแห้งเลยครับผมงานนี้ ทุกคนนิ่ง บางคนอ้า
ปากค้างสะด้วยซ้ำ ทำไงดีทำไงดีครับ!
"ล้อเล่นหรือป่าวมึง" ไอ้เควินถามครับ แล้วพวกผมควรจะตอบไปว่าอะไร...
"กูพูดจริง" ทุกคนเงียบอีกครั้งจนทำให้ผมอดที่จะใจสั่นไม่ได้
"งั้น...." ขอร้องเถอะ ผมกลัวคำตอบของพวกมันจริงๆ "ก็ต้องฉลองสิวะ
วู้ววว!!!!!!!" ผมเบิกตากว้างเงยหน้ามองทุกคนอีกครั้ง ทุกคนต่างยิ้มบางคนก็
หัวเราะ บ้างก็อวยพร บ้างก็ล้อ เสียงดังจนโต๊ะอื่นหันมามองเรากันเป็นตาเดียว
แต่ผมกลับดีใจที่มีเพื่อนเหี้ยๆอย่างพวกมันเป็นเพื่อนถึงพวกมันจะนิสัยแบบนี้แต่
มันก็รักพวกผมจริงๆ.....ให้ตายผมหุบยิ้มไม่ได้เลย
25%
ค่าาาแล้วจะรีบมาอัพต่อให้น้าา เมนต์ให้ไรท์ด้วยยย ขอบคุณที่คอยติดตามนะค้าา
ค่าาาแล้วจะรีบมาอัพต่อให้น้าา เมนต์ให้ไรท์ด้วยยย ขอบคุณที่คอยติดตามนะค้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
