เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม

   เช้าวันต่อมา...

โอ๊ย... = =' ง่วงจัง เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย เอะ ! แง๊ๆ เอาอีกแล้ว T^T ออสการ์นอนกอดตัวฉันแน่น จนขยับไปไหนไม่ได้เลย แง๊ๆ ทำไงดีฉันต้องลุกไปแต่งตัว ไป โรงเรียนอีกนะเนี้ย

   " นี่..นาย นาย ตื่นได้แล้ว เช้าแล้วนะ " ฉันผละตัวเค้าออกแต่มันไม่ออก TT' ตัวหนักเป็น บ้าเลย คนรึช้างเนี้ย " กึก " 

   " โอ๊ย ! ทำบ้าอะไรเธอเนี้ย = =' " นั้นงั้นตื่นแล้ว ไม่ตื่นก็บ้าสิ ฉันกัดหูเค้าแหละ ฮ่าๆ

   " นายนั้นแหละ อะไร..มากอดฉันแน่นจนจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วนะเนี้ย " ฉันพยายามผละเค้าออกอีกที

   " ไม่ ฉันไม่ปล่อย !"

   " นี่ ! ..ฉันต้องไปโรงเรียนนะ "

   " ฉันไม่ให้ไป "

   " ฉันจะ.." ฉันยังพูดไม่ทันจบเค้าก็แทรก

   " ถ้าเธออยากไปมาก ...ก็ได้ ^^ ฉันว่าจะพาเธอไปเดต..."

   " ไม่ไปโรงเรียนก็ได้ ! ><" ฉันแทรกบ้าง ฮ่าๆ จะไม่ให้ไปได้ยังไงล่ะ >O< ครั้งแรกเลยนะ ที่จะได้ไปเดต >< ที่ไม่ใช่ เพื่อนน่ะ.. ( จำได้บ้างแล้ว)

   " งั้นไปแต่งตัวเลย"

   " ปล่อยสิ =^="

   " ยังๆ เดี๋ยวไปช่วยนะ :)" ขนลุก ><'

   " ไม่ต้องๆ ฮ่ะๆ = =' "

   20 นาทีผ่านไป

กรี๊ดดด จะได้ไปเดตกับออสการ์ ><' เลือกชุดไม่ถูกเลยอ่ะนะ  ทั้งชีวิตไม่เคยไปเดต 

   " ไม่ต้องแต่งเยอะนะ ..." เอะทำไมเค้าพูดอย่างนั้น T^T " เธอสวยอยู่แล้ว.." เอะ กรี๊๊ดดด  งี้ก็สวยสิค่ะ องค์ชาย (ของฉัน >//<) 

   " จ๊ะ ! เสจแล้ว ><"

   " *0* ฉันบอกไม่ให้เธอแต่งเยอะไง " 

   " ทำไมอ่าา ~ T^T"

   " เดี๋ยวใครมามองเธอ ฉันจะทำไงล่ะ ^^" 

# กรี๊ดดดดด เขิลลลล >O< / >///<