เจ้าชายหน้าใส มัดใจ ยัยความจำเสื่อม

8.4

เขียนโดย โมโมะ

วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2557 เวลา 21.49 น.

  22 ตอน
  5 วิจารณ์
  23.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 09.46 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) ความหลังเมื่อยังเด็ก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เย้ วันเสาร์แล้ว >< ไม่ต้องไป โรงเรียน แต่... =^= พ่อกับแม่ของออสการ์เรียกไปพบทั้งคู่นี่สิ ไม่รู้ว่าจะมีอะไรรึป่าว คุณแม่อ่ะ ไม่น่าจะเป็นอะไร ( ไม่น่า ' จะ ') แต่คุณพ่อ..นี่สิ น่ากลัวเวอร์เอ...รึเรื่องงานหมั้นนะ ตอนนี้ฉันอยู่บนห้องคนเดียวเพราะ ออสการ์ลงไปก่อนแล้ว และฉันก็ต้องลงตามไปด้วย !

   ตึก ๆๆ

   " คนนี้เหรอครับ ที่เป็นคู่หมั้นผมที่พ่อบอก " -0- หูฉันนี่นะ ยังไม่ได้ไปถึงห้องรับแขกเลย ได้ยินมาถึงกะไดแล้วเนี้ย

   " อืม ใช่สิ รึนายจะเอายัยนั้นล่ะ " ฉันหยุดเดินทันทีที่คิดว่าพ่อของออสการ์น่าจะหมายถึงฉัน

   " ครับ ! "

   " ไม่ได้ !!" ฉันไม่มีแรงขึ้นมาทันทีที่ พ่อของเค้าบอกคำว่า ' ไม่ได้ '

   " ทำไมล่ะครับ ก็ผมรักเค้า "

   " ยัยนั้นเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ฐานะเป็นยังไง นายยังไม่รู้เลย "

   " พ่ออครับ ! ผมไม่ได้ดูเค้าที่ฐานะ แต่ผมดูเค้าที่จิตใจ !!"

   " นี่แกอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ !! ยังไงนายก็ต้องหมั้นกับคุณหนูคนนี้ไว้ก่อน "

   " แต่พ่อ ... "

   " ไม่มีแต่ ไม่งั้นเราตัดขาดพ่อลูกกัน !!!"

   " ... "

   " คุณค่ะ.." << แม่ออสการ์

   " คุณไม่ต้องเลย คุณชอบตามใจลลูกตลอด !!"

   " ครับ ผมหมั้นกับเธอก็ได้ " ... น้ำตาฉัน...ไหลออกมาอีกแล้ว ทำไมล่ะ...ทำไมฉันถึงร้องล่ะ เค้าแค่ทำตามที่พ่อของเค้าบอก...ทำตามพ่อของเค้า...เค้าไม่ได้คิดอะไรกับยัยนั้นหลอก..ไม่คิด นายไม่คิด !!! นายไม่คิดใช่ไหม ? TT'

   ฉันวิ่งขึ้นไปบนห้อง จนเสียงวิ่งของฉัน ทำให้ทุกคนได้ยินน... ตึกๆๆ !!

   " โซเฟียย... " ฉันไม่ฟังเสียงเรียกของใครทั้งนั้น !! ถึงแม้จะเป็นออสการ์... แต่ก่อนที่ฉันจะวิ่งขึ้นมานั้น ฉันแอบมองคนที่เป็นคู่หมั้นของออสการ์ค้วย...ไม่น่าเชื่อก้ต้องเชื่อ ยัยนั้น ... ยัยไอด้า ทำไมอ่ะ ทำไมต้องเป็นเพื่อนของฉันด้วย

   ปัง !

   เสียงปิดประตูห้องนอนของออสการ์ ที่ฉันเป็นคนปิด และล็อกเอง ฉันขึ้นมานั่งบนเตียงนอน แล้วก็ทุบหัวตัวเอง ว่า...ทำไม ...ทำไมฉันถึงได้ยินอะไรที่ไม่อยากได้ยินเลยนะ ทำไม !!! ฮื้อๆ

   เอะ...ปวดหัวจัง เป็นเพราะฉันทุบหัวตัวเองรึป่าวนะ... โอ๊ย..ปวดหัว ทำไมเหมือนมีอะไรไหลเข้ามาในหัวเลยมันเป็นตอนเด็กๆ

   เอะ ! เหมือนฉันเคยเจอกับออสการ์ตอนเด็กๆ เราสัญญากันว่าา...ว่า...เราโตขึ้นมาเราจะแต่งงานกัน แต่เรื่องที่ไม่เคยคิดก็เกิดขึ้น ออสการ์ถูกส่งตัวไปเรียนต่อ ต่างประเทศ ตอนอยู่ ป.1

   " โอ๊ยยยย..." ฉันร้องออกมาอย่างคนทรมาน ที่กำลังจะนึกเรื่องที่ต่อจากนี้แต่... กับปวดหัวมากไปกว่าเดิม แล้วออสการ์ล่ะ ? ฉันลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างที่มองเห็น รั้วบ้านและประตูที่สวยงามได้

   " ออสการ์ ..." ฉันพูดขึ้นเบาๆ เมื่อเห็น ออสการ์กับยัยไอด้าเดินควงแขนกันไปที่รถหน้าบ้าน

 

 

# นั้นเค้าจะไปไหนกัน...จะไปอยู่กัยยัยไอด้าเหรอ?... รึจะไปเดต ? ไปเลือกชุดแต่งงาน แล้วฉันล่ะ... ฉันเหมือนขี้หมาเน่าก้อนหนึ่งที่ไม่มีคนสนใจเลย ...ใช่ไหมม??

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา