ฉันรักเธอนะยัยเเวมไพร์

'ทิศ พาท'

ณ ผับ 

ตอนนี้ผมมาถึงที่ผับเเล้ว ผมเห็นบาระกับผู้หญิงคนนึงทะเลาะกันอยู่ผมเลยขวักมือเรียกเรมาเเล้วถามว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น ผมก็ไม่ได้ว่าอะกับอาการที่มันทำเเต่ผมห่วงว่าถ้าปล่อยไปเเบบนี้อาจจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับผู้หญิงคนนั้นเเล้วก็กับเร ผมก็ได้เเต่เตือนเเล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนใช้ของผม

บาระเวลาโกรดจัดเธอจะเป็นคนที่น่ากลัวมากขนาดผมยังกลัวเลย จิงๆเเล้วที่ผมบอกเรว่าสาวใช้เกือบตายเเต่ที่จิง บาระฆ่าเธออย่างไร้ความปรานี บาระเป็นคนใจดีมากเเต่ในเวลาเดียวกันก็อันตรายมากถึงเธอจะมีแม่เป็นมนุษย์ก็เถอะ 

เผ็ลง!!เสียงเเก้วเเตกทำให้ผมหลุดจากความคิดเเล้วหันไปที่บาระทันที ปรากฏว่าบาระบีบเเก้วเเตกคามื บาระกำลังเก็บอาการเเละระงับความโกรดอย่างที่สุดบาระไม่เคยพยายามเพื่อใครน้องจากครอบครัวพี่น้อง เรเป็นคนเเรกที่บาระไม่ทอะไรเวลาโกรด คงจะรักเรมากสินะน้องสาวฉัน

เพี๊ยะ 

เสียงนั้นทำให้ผมหลุดจากความคิดของผมอีกครั่งเเละเมื่อผมหันมามอง เเม่เจ้าา!!!0[]0

(ถึงกับค้างค่ะท่านผู้ชม:ผู้เเต่ง)บาระโดนเรตบเเถมยังด่าเเล้วไล่กลับบ้านอีก ผมว่าที2ประเดน

1.มันไม่อยากทะเลาะกับบาระ

2.มันหึงเพราะผู้ชายทุกคนมองบาระเเบบ...โครตหื่น

ผมเลยเข้าไปคุยกับบาระเเล้วผมก็เห็นไอเรมองผมเเบบไม่พอใจ ผมก็ไม่พอใจที่มันทำกับน้องสาวของผมเเบบนั้นที่น้องสาวผมหันหลังให้มันเพราะน้ำตาไหล มันทำน้องสาวผมร้องไห้ ผมเลยมองค้อนใส่มันก่อจนจะบอกให้ไปอยู่กับผมที่คอนโด ผมเลยพาบาระไปที่รถเเล้วก็ต้องเพื่อนผมอีกคนนึงก่อนเเล้วค่อยกลับเพราะมันเมามากผมเลยต้องไปส่ง เป็นหัวหน้าเเก๊งที่ดีไหมละรักลูกน้องทุกคน

ณ บนรถผม

บาระเอาเเต่มองวิวข้างทางไม่ยอมชวนผมคุยเหมือนเเต่ก่อน คงจะเสียใจมากสินะ รอให้ถึงพรุ่งนี้ก่อนเถอะ ผมจะทำให้น้องสาวของผมหายทุกข์ พอมาถึงห้องผมเปิดประตู้ให้บาระเข้ามาก่อนเเล้วค่อยเดินตามมา พอเข้ามาในห้องรับเเขก

ฟึบ!! เห้ยเกิดไรขึ้น

''ฮือ โทนี่ทำไมเรถึงทำกับเค้าเเบบนี้ ฮือออออ''นี่มันทำบาระเสียใจขนาดนี้เลยหรอ

''โอ๋ๆไม่เป็นไรนะคนดีไม่ร้องนะพี่อยู่นี้เเล้วไหนลองบอกความรุ้สึกมาสิ๊ ระบายมาพี่จะฟังเอง เราอึดอัดมากใช่ไหม หื้มมม''ผมปลอบน้องสาวสุดที่รักเสียงนุ่ม

''ใช่บาระอึดอัด อึดอัดมาก ทำไมเรทำเเบบนี้เรเค้าบอกว่าถ้าจูบก็หมายถึงพันธสัญญาจะเป็นเเฟนกันเเล้วทำไมเข้าถึงจูบกับผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าน้องเเบบนี้น้องรู้สึกเเย่มาก มากๆเลย@#%$&^()_)*&%#@@^!#%^''และก็อีกยาวเยียดจนเกือบเที่ยงคืนบาระนั่งซบอกผมที่โซฟาห้องรับเเขก ทั้งร้องไห้ทั้งบนผมก็ได้เเต่ปลอบพอรู้สึกตัวอีกที่บาระก็หลับไปเเล้วเสื้อผมนี่เหมือนเอานำ้มาสาดใส่เลยเปียกไปหมด(ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะที่ชาย:บาระ)ผมเลยอุ้มบาระอย่างเบามือเเล้วพาขึ้นไปชั้นสองเพื่อไปที่ห้องนอนสำหรับเเขกเเล้วว่างลงบนเตียง

''ฝันดีนะยัยตัวเล็ก พี่สัญญาว่าจะไม่ทิ้งเราไปไหนอีก''ผมก้มลงจูบที่น่าผากของน้องสาวตัวน้อย

(พุดไรเนี่ยเค้าโตเเล้วนะ:บาระ)ผมรู้สึกถึงความผิดปกติของร่างกายบาระผมจึงเอามืออิงที่หน้าผากของบาระเธอตัวร้อนราวกับไฟ วันนี้บาระร้องไห้หนักมากเลยนิ(เออพึ่งคิดได้เนอะ:ผู้เเต่ง)

ผมเลยเข้าไปในห้องน้ำเอากาละมังใส่นำ้อุ่นกับผาผืนเล็กมาเช็ดตัวให้ตัวเล็กทั้งคืนจนเช้าผมเลยลงมาเตรียมโจ๊กให้เเล้วเเม่บ้านก็มาพอดี

(อ้าวคุณทิศทำอะไรค่ะ ทำไมไม่รอป้ามาทำให้ละค่ะ)

''อ๋อ..อันนี้ไม่ใช่ของผมครับเป็นของน้องสาวผมจะให้มาอยู้กับผมก่อนนะครับ''

(หรอค่ะ งั้นเดี๋ยวป้าทำให้ค่ะ)

''ไม่เป็นไรครับเเต่ป้าช่วยเปลี่ยนชุดให้น้องผมได้ไหมครับ ชุดก็ให้ใส่ของผมการละกัน'' 

(ได้ค่ะ ว่าเเต่คุณหนูชื่ออะไรหรอค่ะ)

''บาระครับ''

(งั้นป้าไปเปลี่ยนชุดให้คุณหนูก่อนนะค่ะ)

''ครับ''พอป้าเเม่บ้านพูดจบก็เดินขึ้นไปชั้นสองพอผมทำโจ๊กเสร็จก็รีบเอาขึ้นไปให้ตัวเล็กทันที

แอ๊ดดด เสีบงผมเปิดประตู

(อ่าวมาเเล้วหรอค่ะ คุณหนูตื่นพอดีเลยงั้นป้าไปก่อนนะ)

''ครับ ขอบคุณครับ ว่าไงเราตื่นเเล้วหรอตัวเเสบ''ผมพูดต่อ พอเห็นตัวเล็กตื่น

(งั้นป้าไปทำความสะอาดก่อนนะค่ะ)

''เป็นไงบ้างไข้ลดเเล้วหรอเรา''ผมเอาโจ๊กวางบนโต๊ะข้างเตียงก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆบาระเเล้าเอามืออิงหน้าผากของบาระ

''ดีขึ้นเเล้วค่ะ เเล้วพี่ละค่ะทำไมขอบตาดำละค่ะเมื่อคืนไม่ยอมนอนใช่ไหม''

''นิดหน่อยนะ เเต่เดี๋ยวพี่ต้องไปเรียนเเล้วเรานอนพักเถอะ''

''ไปไหวหรอค่ะ เมื่อคืนไม่ได้นอนไม่ใช่หรอ''อะรู้ทัน

''ทำไมถึงรู้ละครับ''

''เมื่อคืนน้องตื่นเเล้วเห็นพี่เดินไปใหห้องน้ำเเล้วออกมาน้องเเต่ปวดหัวเลยนอนต่อ''

''หรอครับ''

''อื้ม ว่าเเต่วันนี้พี่เรียนกี่โมงหรอค่ะ''

''บ่ายสองครับ''พอผมพูดจบตัวเล็กลุกขึ้นนั่งเเล้วมองนาฬิกา

''ตอนนี้พึง9:30เองนะค่ะ นอนพักเเป๊บนึงก็ได้นิเดี๋ยวเรียนไม่รู้เรื่องนะค่ะ''

''ก็ได้เเต่พี่จะนอนกับเรานะ''ผมลองเล่นมุข

''อืมก็ได้ค่ะ''เห้ยไมง่ายจังว่ะ บาระพูดพร้อมกับเขย็บไปข้างๆให้เหลือที่พอสำหรับผมที่จะนอน

เเล้วผมก็ไม่ได้พูดอะไรเเต่ขึ้นไปนอนข้างๆน้องสาว คิดถึงจังไม่ได้นอนเเบบนี้มา3ปีละ เเต่ก่อนผมนอนกับบาระเป็นประจำมันจึงเป็นเรื่องปกติของพวกเราเเต่สำหรับคนอื่นผมไม่รู้ เเล้วผมก็หลับตาลงเเล้วเข้าสู้ห้วงนิทรา ใครบอกว่าเเวมไพร์ไม่มีวันหลับ อย่าให้รู้เดี๋ยวตบปากฉีก ถ้าไม่นอนก็ไม้มีเเรงสู้เเดดสิครับ พวกเราต้องใช้พลังงานอย่างมากในการอยู่ในเเเสงเเดดไม่งั้นสู้เเดดไม้ไหวเเน่