Alice! เทพนิยายรักในฝัน [Session 1]

8.5

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 08.39 น.

  15 ตอน
  14 วิจารณ์
  17.99K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 08.35 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) ลุงถ้วยน้ำชา...

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              หลังจากที่ฉันเข้ามาในตัวเมืองปราสาทได้แล้ว รถม้าก็หยุดอยู่ตรงที่หน้าประตูของ

ปราสาท มีสัญลักษณ์ดอกกุหลาบสีขาวอยู่เหนือประตูบานใหญ่ ฉันเห็นว่ามีทหารไพ่สองตัวอยู่ตรง

ประตู ซึ่งฉันเดาว่าเป็นคนเฝ้ายาม ถ้ามีคนเข้ามาแล้วก็จะตรวจสอบว่ามีอะไรบ้าง

              เดี๋ยวนะ..

              ตรวจสอบ...

              ว่ามีอะไรบ้าง...

              แย่แล้ว!ถ้าไอ้พวกทหารบ้าๆนี่มาเจอพวกเราแล้วจะทำยังไงดีหล่ะ! ไม่งั้นได้มีแผนแตก

แน่ๆ! ฉันหันไปหาคารอสซึ่งฉันยังเห็นแขนมาอยู่บนหลังฉันอยู่เลยแล้วก็หลับไปแล้วด้วย! 

              "คารอส!ตื่นสิตื่น!"ฉันกระซิบเบาๆที่หูของเขา

              "หืม...ใครเรียกกันนะ?..."สภาพตอนนี้คารอสเหมือนเพิ่งตื่นนอน

              "เราถึงปราสาทแล้วนะ! นายจะมานอนอย่างนี้ไม่ได้หรอกนะ!"ฉันกระซิบ

              "ปราสาทอะไรกัน.."ภาพคารอสแย่กว่าที่คิด

              "ก็ปราสาท-"ยังไม่ทันที่จะพูดจบประโยคทหารไพ่ก็เปิดผ้าคลุมนี่ออก แย่แล้ว!ทหารไพ่

เห็นพวกเราแล้ว! จะทำยังไงดี!

              "เอ่อ..."ทหารไพ่ลากเสียงยาว

              "เอ่อ..."ฉันก็เหมือนกัน

              จากนั้นทหารก็ก้มลงเหมือนกับว่าฉันเป็นเจ้าหญิงยังไงก็ไม่รู้ คารอสก็ได้แต่สลำสลือ ฉัน

หมั่นไส้คารอสเลยตบหัวเขาแรงๆ

              ปั้ก!

              "ทำอะไรของเธอเนี่ย!?มีอา!"เขาตะโกนใส่หูฉัน

              "ก็ฉันเห็นายนอนหลับอยู่นี่นา ก็เลยกระตุ้นให้ตื่นซะเลย"

              "ชิ!"เขาสบถใส่ฉันแล้วจากนั้นเขาก็ก้มมองลงไปข้างล่างรถม้า เหมือนว่าเขาก็อึ้งเหมือน

ฉัน

              "ทหารพวกนี้เป็นไรกัน?"เขาถามฉัน

              "ตอบง่ายๆเลยนะ 'ฉัน! ไม่! รู้!'"

              "ไม่ต้องตะโกนก็ได้"เขาพูดแล้วก็มองหน้าฉัน

              "โทษที"ฉันพูด

              หลังจากนั้นคารอสก็ลงจากหลังคารถม้าแล้วจากนั้นเขาก็ยื่นมืออกมาเหมือนว่าฉันเป็น

เจ้าหญิงที่กำลังจะลงจากรถม้า แล้วฉันก็ยื่นไปให้คารอสแล้วจากเขาก็...

              กระชากมือฉันจนฉันล้มทับคารอส-3-

              "นายมันบ้าที่สุด!"ฉันตะคอกใส่เขา

              "ก็เธอทำฉันก่อนนี้!"

              ฉันมองไปที่หน้าของเขา เหมือนว่าเขาหน้าแดงเถือกมากๆ ส่วนฉันก็ด้วย เราต่างคนต่าง

มองกันได้แปปเดียวฉันก็ดันตัวเขาออกมาแล้วจากนั้นฉันก็ยื่นมือเหมือนเมื่อกี้นี้ แล้วเขาก็ยื่นมือมา

ให้ฉันแล้วจากนั้น ฉันก็ดึงเขาแล้วก็ไปกระแทกกับรถม้า

              "นี่เธอกะเล่นทีเผลอเลยหรอ? มันเจ็บรู้มั้ย!?"

              "อย่าคิดนะว่าคนอย่างฉันจะไม่แก้แค้นหน่ะ"พูดเสร็จฉันก็รีบเดินหนีคารอส ระหว่างเดิน

ไปฉันยิ้มไปหัวเราะไป

              "เฮ้!เดี๋ยวสิ รอฉันด้วย!"คารอสตะโกนออกมา

              "แบร่ๆ!"ฉันหันหลังไปแล้วจากนั้นก็แลบลิ้นใส่คารอส

              เขาวิ่งมาหาฉันแล้วจากนั้นเขาก็อ้อนว่า'อย่าโกรธฉันเลยนะ'อะไรประมาณนี้- - แต่ฉันก็

เห็นใจก็เลยยกโทษให้โดยการเหยียบเท้าคารอสหนึ่งทีแล้วจากนั้นก็เดินหนีเขาไป

              ฉันเห็นประตูปราสาทเปิดค้างอยู่ฉันเลยวิ่งเข้าไปข้างใน ว้าว!~ เหมือนพระราชวังเลยอ่ะ

(ก็มันคือพระราชวังไง-*-) ตรงกลางสุดมีที่นั่งบรรลังก์อันใหญ่หนึ่งที่และบรรลังก์อันเล็กอีกสองอัน

ตั้งอยู่ซ้ายขวาใกล้ๆบรรลังก์อันใหญ่ ฉันได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังบ่นพึมพำอยู่หลังเก้าอี้บรร

-ลังก์อันใหญ่นี้ ฉันตัดสินใจวิ่งไปที่หลังกำแพงนี้ ฉันได้ยินเสียงของใครบางคนกำลังบ่นพึมพำ

             'ฮ่าๆ!ฉันนี่แหละจะเป็นคนครอบครองเมืองแห่งนี้ ฮ่าๆๆ!'เสียงใครบางคนกำลังหัวเราะ

อย่างสะใจ

             ฉันเดินเข้าไปฟังเรื่อยๆจนถึงกำแพงแล้วจากนั้นก็กำลังใช้มือพิงกำแพงแต่กลับกลายเป็น

ว่า กำแพงเป็นฉากหลอกทำให้ฉันล้มลงกับพื้น มันทะลุกำแพงได้ด้วย!

             "เธอคงได้ยินที่ฉันพูดหมดแล้วสินะ...อลิส..."ตัวกลอบลินสีเขียวใส่หมวกยาวลายสก็อต

สีขาวดำ เสื้อคลุมลายสก็อคสีขาวดำ กางเกงขาดหลุดลุ่ย กำลังพูดกับฉันอยู่

             "อืม...แต่ก็ไม่หมดหรอกนะ"ฉันลุกไปปัดฝุ่นเสื้อผ้าไป

             "ฉันว่าเธอไม่ได้คนเดียวหรอกนะ...ใช่มั้ย?..."เขาถามฉัน

             "แน่นอน"

             "ถ้าให้ฉันเดานะ เธอคงมากับคารอส"เขาพูดแล้วก็หันหน้ามาหาฉัน

             "ใช่...แล้วทำไม?"ฉันถาม

             "ฉันว่าเรามีเรื่องที่จะต้องคุยกันแล้วหล่ะ..."เขาก้มหน้ามาเรื่อยๆ จนจมูกยาวๆของเขาใกล้

หน้าฉันแล้ว ลมหายใจของเขาเหม็นสาบมากๆจนทำให้ฉันจะอ้วกออกมาแล้ว

             "ฉันว่าไปดื่มชากันจะดีกว่า..."พูดเสร็จเขาก็เดินนำฉันไปตรงโต๊ะยาวๆ

             "อืม..."ฉันตอบเสียงยาว

 

              

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา